Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Θεραπεία του τραυλισμού ακόμη και μέσα σε τρεις εβδομάδες



Κείμενο Αγγέλα Φωτοπούλου

Τρεις εβδομάδες αρκούν για την αποκατάσταση της ροής του λόγου σε εφήβους και ενήλικες, που τραυλίζουν, με την κατάλληλη εντατική ομαδική θεραπεία, ενώ με τα ατομικά προγράμματα το πρόβλημα λύνεται σε διάστημα 6-12 εβδομάδων. Τα παραπάνω αναφέρει  η υπεύθυνη των προγραμμάτων λογοθεραπείας του Κέντρου Ψυχικής Υγείας Βορειο-Δυτικού Τομέα (ΚΨΥΒΔ/Τ) Θεσσαλονίκης, λογοπεδικός Κατερίνα Καλαϊτζίδου.

Ομαδικά προγράμματα θεραπείας τραυλισμού για εφήβους και ενήλικες και ατομικά για παιδιά, εφήβους και ενήλικες εφαρμόζονται από το 2013 στο Κέντρο Ψυχικής Υγείας Βορειοδυτικού Τομέα Θεσσαλονίκης με αποτελέσματα που άλλαξαν την ζωή των ατόμων που τραύλιζαν.

«Το ομαδικό πρόγραμμα συνέβαλε στην ενίσχυση της αυτοεκτίμησης και αυτοπεποίθησής μου» λέει έξι μήνες μετά την ολοκλήρωση του προγράμματος θεραπείας, η Βίκυ. Ικανοποιημένοι δηλώνουν ένα χρόνο μετά την ολοκλήρωση της θεραπείας η Θάλεια και ο Φώτης. «Μετά τη θεραπεία, νιώθω πιο σίγουρη, έμαθα να τροποποιώ και να ελέγχω καλύτερα την ομιλία μου, δε με απασχολεί τόσο η γνώμη των άλλων, είδα ότι είμαι κάτι περισσότερο από τον τραυλισμό και μαθαίνω να βλέπω τη θετική πλευρά του» δηλώνει η Θάλεια, ενώ ο Φώτης σημειώνει: «Αποδείχτηκε ότι η θεραπεία αποτελεί μια γερή βάση για την τροποποίηση και τον έλεγχο της ροής της ομιλίας σε μακροχρόνιο επίπεδο υπό την προϋπόθεση της συνεχούς εξάσκησης».

 

Ο τραυλισμός εμφανίζεται σε 5% των παιδιών

Ο εξελικτικός τραυλισμός, ως διαταραχή στη ροή της ομιλίας, εμφανίζεται σε 5% των παιδιών προσχολικής ηλικίας, παραμένει όμως μόνο στο 1% από αυτά και στην μετέπειτα ζωή τους αναφέρει η κ. Καλαϊτζίδου. Το άτομο που τραυλίζει δυσκολεύεται να μιλάει με ευχέρεια, μπορεί να επαναλαμβάνει φθόγγους, συλλαβές ή λέξεις, να επιμηκύνει ήχους, να έχει μπλοκαρίσματα, να αποφεύγει τη βλεμματική επαφή κ.α. Έτσι, ο τραυλισμός μπορεί να δημιουργήσει συναισθηματικές δυσκολίες και να επηρεάσει την σχολική επίδοση και την κοινωνική ζωή του προσώπου που τραυλίζει.

«Η έγκαιρη και κατάλληλη θεραπεία μπορεί να βοηθήσει σε κάθε ηλικία τα πρόσωπα που τραυλίζουν. Κατάλληλες παρεμβάσεις σε παιδιά προσχολικής ηλικίας μπορεί να αποτρέψουν την εδραίωση του τραυλισμού. Η λογοθεραπεία με τις κατάλληλες προσεγγίσεις μπορεί να δώσει απαντήσεις και να βοηθήσει τα παιδιά σχολικής ηλικίας, τους εφήβους και τους ενηλίκους, ώστε να περιοριστούν τα συμπτώματα του τραυλισμού και οι επικοινωνιακές, ψυχολογικές και λειτουργικές συνέπειές του» αναφέρει η κ. Καλαϊτζίδου. 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία