 |
|  |  |  | 
ΜΑΡΙΧΟΥΑΝΑ: ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ Ή ΠΑΓΙΔΕΥΣΗ ΑΠΟ ΚΑΜΠΑΝΙΕΣ ΜΑΡΚΕΤΙΝΓΚ;
Γράφει η Πέννυ Σπανού,
Αντιπρόεδρος τού Ιδρύματος για μιά Ευρώπη Χωρίς Ναρκωτικά
Aθήνα
Δεκαετία του 1960... τα παιδιά των λουλουδιών ξεχύνονται διαδίδοντας το μήνυμα «σεξ, ναρκωτικά και ροκ εν ρολ»... Η εποχή που η μαριχουάνα και το LSD (το τελευταίο δημιουργημένο από ψυχιάτρους), μεσουρανούν, όντας τα ναρκωτικά περισσότερο σε χρήση.
Συνοδευόμενη από την απελευθέρωση των ηθών και ηθικών αξιών, η μαριχουάνα υπόσχεται στιγμές «χαλάρωσης και ξενοιασιάς» στους ανυποψίαστους μελλοντικούς χρήστες οι οποίοι ζουν τον προσωρινό παράδεισό της αγνοώντας ότι άνοιξε γι’ αυτούς η Πύλη για τα πιο βαριά ναρκωτικά. Κάποιοι, πιο πειθαρχημένοι, καταφέρνουν να σβήσουν τη δίψα τους για λίγη «ευτυχία παραπάνω», με περισσότερη μαριχουάνα, που σημαίνει ότι όμως πάραυτα, ότι ο κύκλος του εθισμού εχει ήδη αρχίσει να κάνει τη δουλειά του.
Το πιο «αθώο» από τα ναρκωτικά ή «ακίνδυνο» όπως θέλουν πολλοί να το ονομάζουν για να μειώνουν την ευθύνη διακίνησής του και να το διαφημίζουν ευκολότερα, φαίνεται βάσει επιστημονικών δεδομένων να μην είναι και τόσο αθώο.
Η βασική τοξίνη της ινδικής κάνναβης με χημική ονομασία τετραϋδροκανναβινόλη και για συντομία THC, είναι η υπεύθυνη ουσία για την παραισθησιογόνα δράση της προκαλώντας στον χρήστη την αίσθηση της ευφορίας, την προδιάθεση για γέλιο ακόμα και αν οι δεδομένες συνθήκες δεν θα το επέτρεπαν, καθώς επίσης ευθύνεται για την ονειρική και εξωπραγματική κατάσταση που βιώνει το άτομο.
Καθώς ο τυπικός χρήστης κρατάει τον καπνό περισσότερο απ’ όσο θα έπρεπε ώστε να εντείνει την παραισθησιογόνο δράση του, προκαλεί σοβαρότατη ζημιά στους πνεύμονές του, εφόσον ένα «τσιγαριλίκι» περιέχει τόσες χημικές ουσίες, όσες πέντε κανονικά τσιγάρα. Ζωντανή απόδειξη αποτελεί ο τεράστιος αριθμός καρκίνων που προέρχεται από το κάπνισμά της.
Σε μελέτη που έγινε μεταξύ ταχυδρομικών υπαλλήλων στις ΗΠΑ, βρήκε ότι εκείνοι που έκαναν χρήση είχαν 55% περισσότερα ατυχήματα, 85% περισσότερους τραυματισμούς και 75% περισσότερες απουσίες από την εργασία τους. Στην Αυστραλία μια μελέτη βρήκε ότι το 4,3% των θανάτων των οδηγών οφειλόταν στη χρήση μαριχουάνας πριν ή κατά την οδήγηση.
Κάποιες από τις Πολιτείες της Αμερικής, όπως το Οχάιο και το Κολοράντο, έχουν νομιμοποιήσει τη μαριχουάνα με έναν μαραθώνιο μάρκετινγκ για την «αγνότητά» της, πλασάροντάς την ως θεραπευτική για την κατάθλιψη, τις διαταραχές πήξης του αίματος, την αθηροσκλήρυνση και μια ολόκληρη λίστα από ασθένειες, χωρίς φυσικά να ενημερώσουν τους καταναλωτές της ότι η τοξικότητα τής σε σχέση με 50 χρόνια πριν, είναι 2500% πάνω. (περιεκτικότητα σε THC ο,2 – 0,3% ανά γραμμάριο μαριχουάνας το 1960 και το 2015 η περιεκτικότητα της THC είναι 23- 25% ανά γραμμάριο μαριχουάνας), καθώς επίσης και ότι άπαξ και ξεκινησουν τη χρήση της, θα γίνουν δέσμιοί της.
Πολλοί άνθρωποι θα πουν ότι δεν είναι επικίνδυνη ή ότι είναι θεραπευτική. Μήπως αυτοί οι άνθρωποι όμως θα γευτούν τους καρπούς των οικονομικών κερδών από την πώλησή της; Μήπως αυτοί οι άνθρωποι θέλουν μια ναρκωμένη, υπνωτισμένη κοινωνία ανήμπορη να αντιδράσει;
Το Ίδρυμα για έναν Κόσμο Χωρίς Ναρκωτικά δε σας λέει «μην καπνίσετε μαριχουάνα.» Σας δίνει όλα τα δεδομένα για να εξάγετε εσείς τα συμπεράσματά σας και να πάρετε τις αποφάσεις σας. Ας δώσουμε στα παιδιά μας έναν κόσμο χωρίς ναρκωτικά, ελεύθερο από εξαρτήσεις.
Μάθετε την Αλήθεια Για τη Μαριχουάνα στο www.notodrugs.gr
Πέννυ Σπανού
Αντιπρόεδρος του Ιδρύματος για μια Ευρώπη Χωρίς Ναρκωτικά
www.notodrugs.gr
notodrugs.gr@gmail.com
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|