Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




ΕΛΛΗΝΙΔΑ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΑΠΑΛΛΑΧΤΗΚΕ ΑΠΟ ΧΡΟΝΙΟ ΠΟΝΟ ΧΑΡΗ ΣΕ ΕΜΦΥΤΕΥΣΗ ΝΕΥΡΟΔΙΕΓΕΡΤΗ

του νευροχειρουργού-χειρουργού σπονδυλικής στήλης, κ. Ιωάννη Πολυθοδωράκη



Αθήνα

Τέλος στον εφιάλτη που ζούσε τα τελευταία 12 χρόνια Ελληνίδα δημοσιογράφος, λόγω αφόρητων κοιλιακών πόνων μετά από πολλαπλά χειρουργεία , έβαλε κορυφαίος νευροχειρουργός με την εμφύτευση διεγέρτη νωτιαίου μυελού!

Η πρωτοποριακή επέμβαση, η πρώτη  που γίνεται στην Ελλάδα για χρόνιο σπλαγχνικό πόνο, πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα από το διαπρεπή νευροχειρουργό-χειρουργό σπονδυλικής στήλης, επισκέπτη καθηγητή κ Ιωάννη Πολυθοδωράκη και την ομάδα του. 

 «Η ζωή της γυναίκας ήταν πραγματικός εφιάλτης αφού το τελευταίο διάστημα ήταν κλινήρης  λόγω των αφόρητων πόνων, αλλά και των ισχυρότατων παυσίπονων που έπαιρνε» αναφέρει ο κ Πολυθοδωράκης και προσθέτει.

«Τέσσερις μήνες τώρα μετά την εμφύτευση του διεγέρτη νωτιαίου μυελού απαλλαγμένη από τους αφόρητους πόνους αρχίζει να απολαμβάνει και πάλι τις χαρές της ζωής τις οποίες είχε στερηθεί».

               ΜΙΑ ΖΩΗ  ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΑ  ΚΑΙ ΠΟΝΟΥΣ

Ο γολγοθάς της 48χρονης δημοσιογράφου ξεκίνησε πριν από περίπου 12 χρόνια  όταν το 2002 η δημοσιογράφος έγινε μητέρα για δεύτερη φορά με καισαρική τομή. Έξι μήνες αργότερα  μετά την καισαρική τομή εμφανίσθηκαν οι πρώτοι πόνοι, οι οποίοι ήταν σχεδόν καθημερινοί και έντονοι στην κοιλιακή χώρα.

Από τότε ξεκίνησε μία  ατέρμονη σειρά πολυήμερων νοσηλειών σε νοσοκομεία, σειρές πολυάριθμων  αιματολογικών και απεικονιστικών εξετάσεων,  χωρίς ουσιαστικά ευρήματα που να δικαιολογούν τον πόνο.Μοναδικό εύρημα η ύπαρξη πολυπόδων που αφαιρέθηκαν ενδοσκοπικά.

Οι πόνοι και οι εξετάσεις συνεχίστηκαν, με κορύφωση τον ατελή ειλεό που έπαθε η δημοσιογράφος τα Χριστούγεννα του 2003, για την αντιμετώπιση του οποίου υποβλήθηκε αργότερα σε ανοιχτό χειρουργείο.

Στη συνέχεια, δοκίμασε όλες τις γνωστές ιατρικές μεθόδους και υποβλήθηκε σε πολλαπλές επεμβάσεις,  εντεροπτύχωση,  αφαίρεση  μήτρας,  λαπαροσκοπική αφαίρεση χολής.

Πριν από οκτώ μήνες  υποβλήθηκε σε νέο εξάωρο χειρουργείο στην διάρκεια του οποίου της έγινε λαπαροσκοπική  αφαίρεση των κοιλιακών  συμφύσεων.

Καμία, όμως, από αυτές τις επεμβάσεις δεν έφερε το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Μετά την πολυετή χειρουργική της οδύσσεια κατέληξε σε νοσοκομειακό Ιατρείο Πόνου όπου της έγινε δοκιμαστικά με  επισκληρίδιο  έγχυση οπιοειδών(ισχυρότατα παυσίπονα- ισοδύναμα της μορφίνης), στα οποία είχε  μικρή ανταπόκριση .

Μετά την εξέλιξη αυτή άρχισε πλέον να λαμβάνει οπιοειδή  προκειμένου να μετριάσει τον πόνο που την ταλαιπωρούσε μέρα-νύχτα, ενώ το τελευταίο διάστημα  ζούσε κλινήρης στο σπίτι της είτε νοσηλευόταν σε νοσοκομείο.

 

     ΕΜΦΥΤΕΥΣΗ ΔΙΕΡΓΕΤΗ ΝΩΤΙΑΙΟΥ ΜΥΕΛΟΥ

 

«Μετά από προσεκτική μελέτη του ιστορικού της  και συναισθανόμενοι το αδιέξοδο στο οποίο είχε περιέλθει, συστήσαμε στην ασθενή τη μέθοδο της νευροτροποποίησης και ειδικότερα την εμφύτευση  διεγέρτη νωτιαίου μυελού (Spinal Cord Stimulator)»εξηγεί ο κ Πολυθοδωράκης και συνεχίζει "Η μέθοδος είχε εφαρμοσθεί σε 60 ασθενείς με σπλαγχνικό πόνο στις ΗΠΑ και τα αποτελέσματα ήταν ενθαρρυντικά" και καταλήγει«Η ασθενής  συμφώνησε και υποβλήθηκε στην επέμβαση. Αμέσως μετά  παρουσίασε σημαντική βελτίωση, απαλλάχθηκε από το καθημερινό μαρτύριο του πόνου, που μέχρι τότε αποτελούσε αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής της. Μετά την έξοδο της από το νοσοκομείο, δεν μπορούσε να πιστέψει τη θεαματική αλλαγή  και σε  επιστολή της μας ανέφερε. Είμαι όρθια, δεν πίνω παυσίπονα  και  άρχισα σιγά, σιγά να φροντίζω την οικογένειά μου, κυκλοφορώ και πάλι στην κοινωνία και αρθρογραφώ".

 

 ΝΕΥΡΟΤΡΟΠΟΙΗΣΗ-ΒΑΖΕΙ ΤΕΛΟΣ ΣΤΟΝ ΧΡΟΝΙΟ ΠΟΝΟ

 Σύμφωνα με τους επιστήμονες η μέθοδος της Νευροτροποποίησης αποτελεί την τελευταία λέξη της Ιατρικής Τεχνολογίας στην αντιμετώπιση του χρόνιου πόνου και μπορεί να ανακουφίσει ασθενείς που υποφέρουν καθημερινά .

Συγκεκριμένα μπορεί να εφαρμοστεί για ασθενείς με πόνο μετά από επέμβαση στην σπονδυλικής στήλη, μεθερπητική νευραλγία, χρόνιο πυελικό πόνο ή ακόμα και νευροπαθητικό κακοήθη πόνο, αλλά και σε άλλες πολλές περιπτώσεις χρόνιου νευροπαθητικού πόνου.

Πλέον με την μέθοδο αυτή μπορεί να αντιμετωπισθεί και ο χρόνιος σπλαγχνικός πόνος.

Οι Διεγέρτες Νωτιαίου Μυελού (Spinal Cord Stimulators) έχουν την δυνατότητα να αλλάξουν τον τρόπο που ο εγκέφαλος ενός ασθενή αντιλαμβάνεται τα σήματα πόνου. Μέσω ενός προγράμματος μετάδοσης ελαφρών ηλεκτρικών παλμών επιφέρεται σημαντική ανακούφιση από τον σοβαρό νευροπαθητικό πόνο, ουσιαστικά μετατρέποντας τον πόνο σε ένα αίσθημα ελαφρού μουδιάσματος.

Ο ασθενής μέσω ενός τηλεχειριστηρίου μπορεί να χειρίζεται τον διεγέρτη.

Με την μέθοδο αυτή ο ασθενής έχει την ελπίδα ότι θα μπορεί να μειώσει ή και να σταματήσει τα ναρκωτικά φάρμακα, να εργασθεί, να παίξει με τα παιδιά του και γενικότερα να απολαύσει την ζωή .

www.brain-spine.gr210 6826030,210 6826090

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία