 |
|
|  |  |  | 
Υπόνοιες για ευθανασία
Ο Μιτεράν είδε "τον Γολγοθά του να τελειώνει" με μια "'ένεση"
Παρίσι
Ο πρώην Πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Μιτεράν, ο οποίος έπασχε
από καρκίνο για περισσότερο από 14 χρόνια, είδε "τον Γολγοθά του να
τελειώνει" τον Ιανουάριο του 1996 με μια "ενδοφλέβια ένεση",
υποστηρίζουν δύο δημοσιογράφοι σε βιβλίο τους.
Στο βιβλίο "Το τελευταίο ταμπού. Αποκαλυψεις για την υγεία
προέδρων", οι δημοσιογράφοι Ντενί Ντεμονπιόν και Λοράν Λεζέ
υποστηρίζουν πως ο πρώην πρόεδρος, καθηλωμένος στο κρεβάτι από τον
καρκίνο από τον οποίο είχε προσβληθεί το 1981, είδε "μια Δευτέρα,
κατόπιν ρητού αιτήματός του, τον Γολγοθά του να τελειώνει". "Του έγινε
μια ενδοφλέβια ένεση", διευκρινίζουν χωρίς πάντως να μιλήσουν για
ευθανασία.
Ένας από τους γιούς του πρώην αρχηγού του κράτους, ο Ζιλμπέρ
Μιτεράν, αφηγείται στο βιβλίο ότι "μόνον ένα πρόσωπο υπάρχει που ξέρει
τι συνέβη, αλλά δεν θα πει τίποτε".
"Μας αφηγήθηκε απλώς ότι όλα έγιναν ειρηνικά", αναφέρει ο
Ζιλμπέρ Μιτεράν. Το πρόσωπο αυτό ειδοποίησε στη συνέχεια τηλεφωνικά
τον προσωπικό γιατρό του Μιτεράν, διευκρινίζεται στο βιβλίο.
Μοναδικός σοσιαλιστής πρόεδρος της 5ης Γαλλικής Δημοκρατίας, ο
Φρανσουά Μιτεράν απεβίωσε στις 8 Ιανουαρίου 1996 εξαιτίας του
καρκίνου. Μόλις δέκα ημέρες μετά το θάνατό του, ο πρώην γιατρός του
αποκάλυψε ότι η ασθένεια του Μιτεράν είχε στην πραγματικότητα
εντοπιστεί από το 1981 και ότι ο πρόεδρος τον είχε υποχρεώσει να
πλαστογραφεί τα δελτία υγείας του.
Οι συγγραφείς αποκαλύπτουν επίσης πως ο πρώην πρωθυπουργός
Εντουάρ Μπαλαντίρ είχε προσβληθεί από καρκίνο των εντέρων αφού
εγκατέλειψε το πρωθυπουργικό μέγαρο το 1995 και έγινε και πάλι ένας
απλός βουλευτής. "Αφού ήμουν απλός βουλευτής, αυτό δεν ενδιέφερε
κανέναν", είπε ο πρώην πρωθυπουργός στους δύο συγγραφείς.
Αναφορικά με τον πρόεδρο Νικολά Σαρκοζί, οι δημοσιογράφοι
υποστηρίζουν πως ο πρόεδρος που είναι τώρα υποψήφιος για να
επανεκλεγεί "καταπίνει χάπια που δεν έχουν την άδεια η οποία είναι
απαραίτητη στη Γαλλία για να κυκλοφορουν στην αγορά, να διατίθενται
από τα φαρμακεία και να συνταγογραφούνται". Δεν διευκρινίζουν ποια
είναι αυτά τα φάρμακα, τα οποία προορίζονται για να βρίσκει "τη φόρμα
του".
Οι συγγραφείς αναφέρονται επίσης στο βιβλίο στο εγκεφαλικό
επεισόδιο που υπέστη ο πρώην πρόεδρος Ζακ Σιράκ (1995-2007) στις 2
Σεπτεμβρίου 2005. Υποστηρίζουν πως η σύζυγός του, η Μπερναντέτ, και η
κόρη του, η Κλοντ, άσκησαν πίεση στους γιατρούς για να "αποσιωπήσουν"
αυτό το εγκεφαλικό επεισόδιο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
