Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Νο1 πότες στον Κόσμο

Οι ευρωπαίοι τα...τσούζουμε, λέει ο ΠΟΥ



Γενευη

Οι Ευρωπαίοι καταναλώνουν περισσότερο αλκοόλ σε σχέση με
οποιοδήποτε άλλο μέρος του πλανήτη και συγκεκριμένα 12,5 λίτρα καθαρού
αλκοόλ τον χρόνο ή σχεδόν τρία ποτήρια κρασί ημερησίως, σύμφωνα με
έκθεση του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) και της Ευρωπαϊκής
Επιτροπής.

Κι ενώ ο τίτλος του βαρύτερου πότη στον κόσμο αποδίδεται στην
Ευρωπαϊκή Ένωση συνολικά--όπου η κατανάλωση είναι σχεδόν διπλάσια του
μέσου παγκόσμιου όρου-- υπάρχουν μεγάλες διαφορές στα επίπεδα
κατανάλωσης από περιοχή σε περιοχή καθώς και διαφορές στο πόσο συχνά,
πού και πότε πίνουν οι Ευρωπαίοι.

Η Σουζάνα Τζέικαμπ, περιφερειακή διευθύντρια του ΠΟΥ για την
Ευρώπη, εξηγεί ότι το γεγονός της διπλάσιας παγκόσμιας μέσης
κατανάλωσης αλκοόλ των Ευρωπαίων έχει "καθαρές, αναγνωρίσιμες
επιπτώσεις στην υγεία των καταναλωτών, του περίγυρού τους και της
κοινωνίας".

Ανά περιοχές, οι μεγαλύτεροι πότες καταγράφονται στην
κεντρική-ανατολική και ανατολική Ευρώπη με κατανάλωση 14,5 λίτρα
καθαρού αλκοόλ ανά ενήλικα τον χρόνο σε σύγκριση με 12,4 λίτρα στην
κεντρική-δυτική και δυτική Ευρώπη, 11,2 λίτρα στη νότια Ευρώπη και
10,4 λίτρα στις σκανδιναβικές χώρες.

Ωστόσο, η έκθεση διαπιστώνει μια διαφορετική εικόνα αναλύοντας τα
δεδομένα αυτά σε σχέση με τους δείκτες της αποκαλούμενης επικίνδυνης
κατανάλωσης αλκοόλ--όπως το να πίνει κάποιος εκτός γευμάτων, σε
δημόσιους χώρους ή να μεθάει.

Σε αυτό το πλαίσιο, οι σκανδιναβικές χώρες 'σκοράρουν' 2,8 στην
επικίνδυνη κατανάλωση αλκοόλ --με κλίμακα το 1 ως λιγότερο επιβλαβές
και το 5 ως περισσότερο-- ενώ η κεντρική-ανατολική και η ανατολική
Ευρώπη 'σκόραρε' λίγο πιο πάνω από το 2,9.

Η κεντρική-δυτική και η δυτική Ευρώπη και η νότια Ευρώπη
κατέγραψαν σκορ στην επικίνδυνη κατανάλωση αλκοόλ 1,5 και 1,1
αντίστοιχα.

Η έκθεση επισημαίνει ότι υπάρχουν περισσότερες από 40 ασθένειες
και διαταραχές που συνδέονται με την κατανάλωση αλκοόλ,
περιλαμβανομένης της εξάρτησης από το αλκοόλ, της κίρρωσης του ήπατος,
της χρόνιας παγκρεατίτιδας προκαλούμενης από το αλκοόλ, της
δηλητηρίασης από το αλκοόλ και του Συνδρόμου Εμβρυικού Αλκοολισμού.

Επίσης υπάρχουν και περιπτώσεις κατά τις οποίες το αλκοόλ
θεωρείται επιβαρυντικός παράγοντας, όπως τραυματισμοί και θάνατοι από
τροχαία καθώς και ασθένειες όπως ο καρκίνος και τα καρδιακά νοσήματα.

Η έκθεση διαπίστωσε ότι στην ΕΕ σχεδόν το 12% όλων των θανάτων το
2004 μεταξύ ανθρώπων ηλικίας 15 με 64 αποδίδονται στο αλκοόλ --
ανάλογο με 1 σε 7 θανάτους για τους άνδρες και 1 σε 13 για τις
γυναίκες. Ποσοστό λίγο μεγαλύτερο του 3% των θανάτων οφειλόταν στην
κατανάλωση αλκοόλ από τρίτα πρόσωπα.

Σε παγκόσμιο επίπεδο, περίπου 2,5 εκατομμύρια άνθρωποι πεθαίνουν
κάθε χρόνο από την χρήση του αλκοόλ, γεγονός που αναλογεί σε 3,8% όλων
των θανάτων, σύμφωνα με παλαιότερα στοιχεία του ΠΟΥ.

Ο ΠΟΥ στηρίζει πολιτικές όπως η ρύθμιση των τιμών των αλκοολούχων,
η λήψη μέτρων κατά της οδήγησης υπό την επήρρεια του αλκοόλ και ο
περιορισμός της εμπορικής προώθησης αλκοολούχων ποτών που, όπως
υποστηρίζει, έχει αποδειχτεί ότι είναι επιτυχημένοι τρόποι μείωσης των
επιπέδων κατανάλωσης.
 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία