Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Το πρώτο αβοκάντο bar στον κόσμο άνοιξε στο Μπρούκλιν



Νέα Υόρκη

Οι λάτρεις του αβοκάντο, του τροπικού φρούτου που θεωρείται θρεπτική – βόμβα και ταιριάζει σε πολλές συνταγές, αυξάνονται συνεχώς. Στο Instagram οι συνταγές και τα άρθρα για τις ευεργετικές του ιδιότητες συνοδευόμενες από εντυπωσιακές φωτογραφίες, είναι τόσες πολλές που κατέχει πλέον τον τίτλο του πιο φωτογραφημένου φρούτου της εποχής.

Hδη το πρώτο γρήγορης εξυπηρέτησης εστιατόριο – bar στον κόσμο αφιερωμένο αποκλειστικά στο φωτογενές πράσινο φρούτο ,λειτουργεί εδώ και μερικές μέρες στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης.

Το εστιατόριο Avocaderia σερβίρει υγιεινά πρωινά και μεσημεριανά πιάτα με βασικό συστατικό το αβοκάντο. Εκτός από μία μεγάλη ποικιλία τοστ με αβοκάντο, τα λεγόμενα avo -toasts (όπως τοστ με παντζάρι και αβοκάντο) σερβίρει σαλάτες, smoothies και φυσικά γουακαμόλε, τη σάλτσα με βάση το αβοκάντο.

Η ιδέα για τη δημιουργία του εστιατορίου ανήκει σε τρεις φίλους από την Ιταλία, ένας από τους οποίους έζησε στην πατρίδα του αβοκάντο, το Μεξικό. Εμπνευσμένοι από τη χρήση του αβοκάντο στη μεξικανική κουζίνα θέλησαν να κάνουν το υγιεινό superfood γνωστό στον κόσμο και μάλιστα σε αμέτρητες εκδοχές του.

Ο Φραντσέσκο Μπρατσέτι, ο οποίος μεγάλωσε στη Φλωρεντία, όπου δεν είχε δοκιμάσει το εξωτερικό φρούτο, δήλωσε στο αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο ABC ότι όταν πήγε να ζήσει στο Μεξικό έτρωγε αβοκάντο κάθε μέρα. Στο Μεξικό χρησιμοποιούνται σε πολλά διαφορετικά πιάτα. Είναι ένα υγιεινό και γευστικό superfruit, είπε.

Ο ξάδελφός του, Αλμπέρτο Γκραμίνι εκτελεί χρέη σεφ και επιμελείται το μενού και ο φίλος του, Αλεσάντρο Μπίγκι βοηθά στην επιχείρηση. «Αγαπάμε το φαγητό και γνωρίζουμε πόσο σημαντικό είναι για την υγεία του καθενός. Ένα νόστιμο γεύμα μπορεί να φέρει το χαμόγελο στο πρόσωπό σας και να φωτίσει τη μέρα σας, κι αν τρώτε λαχανικά ή φρούτα - σε αυτή την περίπτωση - θα έχετε μακροζωία. Γιατί λοιπόν να συμβιβάζεστε μεταξύ υγιεινού ή νόστιμου; στο Avocaderia σας προσφέρουμε και τα δύο», τόνισε ο Γκραμίνι.

Την πρώτη μέρα λειτουργίας του εστιατορίου, στις 10 Απριλίου, τα αβοκάντο εξαντλήθηκαν μέσα σε τρεις ώρες. Όπως εξήγησε ο Μπίγκι είχαν προμηθευτεί αρκετές κούτες αβοκάντο, τα οποία όμως δεν ήταν ώριμα.

Στην ιστοσελίδα του Avocaderia αναφέρεται ότι όλα τα αβοκάντο «είναι βιολογικά, καλλιεργούνται στη μεξικανική πολιτεία Michoacán από μια κοινοπραξία τοπικών αγροτών και εισάγονται στις ΗΠΑ. Το Avocaderia συνεργάζεται μόνο με προμηθευτές που σέβονται το περιβάλλον και τα δικαιώματα των εργαζομένων τους» τονίζεται.

Φυσικά το Avocaderia δεν θα μπορούσε να λείπει από το Instagram. Δημιουργήθηκαν ξεχωριστά πιάτα με αβοκάντο και παρουσιάζονται στη σελίδα του καταστήματος στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης. Τα posts αποδεικνύουν ότι το αβοκάντο δεν είναι μία τάση που πρόκειται να ξεπεραστεί σύντομα.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία