 |
|
|  |  |  | 
Τελετές προς τιμή τών θυμάτων
Κόκκινοι Χμερ - Η απόλυτη φρίκη
Πνομ Πενχ
Πιο πολοί από χίλιοι Καμποτζιανοί συγκινημένοι συμμετείχαν στην
τελετή με την οποία έγινε η αναπαράσταση μιάς από τις σφαγές των
Ερυθρών Χμερ --στο πλαίσιο της "Ημέρας της Οργής", σε ανάμνηση όλων
των θυμάτων του καθεστώτος των Ερυθρών Χμέρ.
Τρία μέλη της ανώτατης ιεραρχίας αυτού του καθεστώτος δικάζονται
αυτόν τον καιρό στην πρωτεύουσα Πνομ Πενχ.
Γυναικόπαιδα και άντρες, μοναχοί, παρακολούθησαν την αναπαράσταση
της θανάτωσης φοιτητών, με παράλληλη αφήγηση των ωμοτήτων, που
διαπράχθηκαν στο διαβόητο "πεδίο σφαγής" --στα περίχωρα της Πνομ Πενχ.
"Θυμήθηκα...τη μέρα που οι Ερυθροί Χμερ απήγαγαν τον σύζυγό μου,
για να τον δολοφονήσουν", εκμυστηρεύθηκε η Τσουόν Γιόρν .
Η ίδια έχει στερηθεί για πάντα --απ την πενταετία απ το 1975 ως και
το 1979--συνολικά κοντά 20 συγγενείς της...
Εκείνα τα χρόνια, περίπου 2 εκατομμύρια άνθρωποι κάτω από τραγικές
συνθήκες έχασαν τη ζωή τους σε όλη την Καμπότζη.
"Θέλω τα ανώτατα στελέχη αυτού του καθεστώτος να τιμωρηθούν αυστηρά
και γρήγορα", δήλωσε δακρυσμένη η 62χρονη Γιόρν.
Στην Πνομ Πένχ δικάζονται αυτόν τον καιρό : ο Ιένγκ Σαρί, ο
υπουργός Εξωτερικών των Ερυθρών Χμερ, ο ιδεολόγος προπαγανδιστής Νουόν
Τσέα και, τέλος, ο τότε αρχηγός κράτους, ο Κιέου Σαμφάν.
Ο ΟΗΕ έχει θέσει υπό την αιγίδα του το δικαστήριο που τους δικάζει,
με τις κατηγορίες : "γενοκτονία", "εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας"
(δεν παραγράφονται) και "εγκλήματα πολέμου".
'Ολοι τους διάγουν σήμερα την ένατη δεκαετία ζωής και πολλοί
Καμποτζιανοί φοβούνται ότι οι κατηγορούμενοι θα πεθάνουν, πριν φθάσει
στο τέλος η εναντίον τους δικαστική δίωξη, που ξεκίνησε πολύ
καθυστερημένα.
Θυμίζουν τον θάνατο του εμπνευστή του καθεστώτος, του Πολ Ποτ, στη
διάρκεια του 1998, χωρίς να έχει καν δικαστεί για τα αποτρόπαια
εγκλήματα, που διέτασσε την εκτέλεσή τους.
--Επί των ημερών των Ερυθρών Χμέρ, όλος ο πληθυσμός στην Καμπότζη
ήταν υποχρεωμένος με τη βία να απασχολείται στη γεωργία.
Νοσηλευτική φροντίδα και παιδεία ήταν αμφότερες απαγορευμένες για τον λαό.
Το εθνικό νόμισμα καταργήθηκε.
Από εξάντληση, ατελείωτα βασανιστήρια και από χιλιάδες εκτελέσεις,
"με συνοπτική διαδικασία", περίπου δύο εκατομμύρια Καμποτζιανοί
θανατώθηκαν.
Ο ακριβής αριθμός των θυμάτων θα παραμείνει αδιευκρίνιστος, ελλείψει αρχείων.
Μόνος απ την "νομενκλατούρα" των Ερυθρών Χμερ ο Ντούς, ο διευθυντής
της φυλακής S-21 (Tuol Sleng), στο χώρο της οποίας περίπου 15 χιλιάδες
κρατούμενοι θανατώθηκαν, καταδικάστηκε για "εγκλήματα πολέμου και κατά
της Ανθρωπότητας" --στην ποινή των ισοβίων, λίγο μετά την πρωτοχρονιά
φέτος.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
