Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Η Βαγδάτη...τελευταία

Η Βιέννη η καλύτερη πόλη για να ζει κανείς  



Βιέννη

Η εξαιρετική υποδομή της Βιέννης, οι ασφαλείς δρόμοι της και οι καλές υπηρεσίες υγείας της, την καθιστούν την ωραιότερη πόλη στον κόσμο για να ζει κανείς, σύμφωνα με την ετήσια παγκόσμια έρευνα της εταιρείας συμβούλων ανθρωπίνου δυναμικού Mercer, η οποία κατατάσσει τη Βαγδάτη στην τελευταία θέση του καταλόγου που κατάρτισε φέτος.

Σε καλές θέσεις του καταλόγου βρίσκονται επίσης γερμανικές και ελβετικές πόλεις, με τη Ζυρίχη, το Μόναχο, το Ντίσελντορφ, τη Φρανκφούρτη, τη Γενεύη και τη Βέρνη να βρίσκονται στις 10 πρώτες.

Στα συν της πρωτεύουσας της Αυστρίας, με τα πολύ όμορφα κτίρια, τα πάρκα και το εκτεταμένο δίκτυο για ποδηλάτες είναι και η πρόσφατη μείωση του κόστους του εισιτηρίου της για τα δημόσια μέσα μεταφοράς σε 1 ευρώ την ημέρα.

Άλλο ένα συν είναι η πολύ χαμηλή εγκληματικότητα στην πόλη αυτή των 1,7 εκατομμυρίων κατοίκων, η οποία καταλαμβάνει συχνά την πρώτη θέση του καταλόγου της Mercer.

Η εταιρεία συμβούλων ανθρωπίνου δυναμικού, η οποία αξιολογεί ετησίως περισσότερες από 200 πόλεις στον κόσμο, προειδοποιεί ωστόσο ότι οι ευρωπαϊκές πόλεις που έρχονται πρώτες δεν θα πρέπει να παίρνουν τη θέση που καταλαμβάνουν ως δεδομένη.

"Δεν έχουν ανοσία σε οποιαδήποτε επιδείνωση του βιοτικού επιπέδου αν επιμείνει αυτή η (οικονομική) αναστάτωση", σημειώνει στην ιστοσελίδα της εταιρείας ο κορυφαίος ερευνητής της Λάγκιν Παρακάτιλ.

Η Mercer, η οποία καταρτίζει επίσης κατάλογο των πόλεων βάσει της προσωπικής ασφάλειας σε αυτές, κατατάσσει φέτος την Αθήνα σε χαμηλή θέση, λόγω των συμπλοκών ανάμεσα στους διαδηλωτές και την αστυνομία και την πολιτική αστάθεια.

"Το 2011 η Αθήνα κατατάσσεται στην Ευρώπη στις πιο χαμηλές θέσεις του καταλόγου για την προσωπική ασφάλεια", επισημαίνει ο Παρακάτιλ.

Ταυτοχρόνως και το Όσλο έπεσε στην 24η θέση στον κατάλογο αυτόν για την προσωπική ασφάλεια μετά το μακελειό τον Ιούλιο από τον Άντερς Μπράιβικ. Συνήθως βρισκόταν στις πρώτες 15 θέσεις, σύμφωνα με τη Mercer.

Τέλος η πολιτική αναταραχή, η έλλειψη ασφάλειας και οι επιθέσεις σε ντόπιους και ξένους κατατάσσουν τη Βαγδάτη στο χειρότερο μέρος για να μείνει κανείς το 2011, και όσον αφορά την ποιότητα ζωής και την ασφάλεια, σύμφωνα με τη Mercer.

Η πολιτική και οικονομική αναταραχή στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή έχει μειώσει τη βαθμολογία στις περιοχές αυτές. "Πολλές χώρες όπως η Λιβύη, η Αίγυπτος, η Τυνησία και η Υεμένη είδαν τα επίπεδα της ποιότητας ζωής τους να πέφτουν σημαντικά", επισημαίνει επίσης ο Παρακάτιλ.

"Η πολιτική και οικονομική ανοικοδόμηση στις χώρες αυτές, σε συνδυασμό με τη χρηματοδότηση για την εξυπηρέτηση των βασικών ανθρωπίνων αναγκών, θα ξανανεβάσει αναμφισβήτητα την περιοχή", προσθέτει.

Αν και η γενική εικόνα είναι αβέβαιη για το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου, λόγω της οικονομικής και πολιτικής αναστάτωσης, πόλεις στην περιοχή Ασίας-Ειρηνικού φαίνεται ότι θα επωφεληθούν χάρη στην πολιτική σταθερότητα και την στέρεη ανάπτυξη που έχουν.

Το Όκλαντ, το Σίδνεϊ, το Ουέλινγκτον, η Μελβούρνη και η Πέρθη βρίσκονται στις πρώτες 20 θέσεις του καταλόγου του 2011 για την ποιότητα ζωής, ενώ η Σιγκαπούρη είναι η ασιατική πόλη με την καλύτερη κατάταξη (25η θέση) στον κατάλογο αυτόν.

Ακολουθούν ο κατάλογος με τις 10 πόλεις που έρχονται πρώτες όσον αφορά την ποιότητα ζωής στον κατάλογο της Mercer.

1. Βιέννη, Αυστρία

2. Ζυρίχη, Ελβετία

3. Όκλαντ, Νέα Ζηλανδία

4. Μόναχο, Γερμανία

5. Ντίσελντορφ, Γερμανία

6. Βανκούβερ, Καναδάς

7. Φρανκφούρτη, Γερμανία

8. Γενεύη, Ελβετία

9. Βέρνη, Ελβετία

10. Κοπεγχάγη, Δανία



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. ¶ραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία