Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




ΨΩΡΙΑΣΗ: Μια ζωή χωρίς τους περιορισμούς της είναι πλέον εφικτή

 



Θεσσαλονίκη.-

Γράφει η Ελισάβετ Λαζαρίδου, Αν. Καθηγήτρια, Β’ Πανεπιστημιακή
Δερματολογική Κλινική, Ιατρική Σχολή Α.Π.Θ.,
Γ.Ν.Θ. «Παπαγεωργίου»

Η Ψωρίαση είναι μια χρόνια, μη μεταδοτική, συστηματική, αυτοάνοση και
φλεγμονώδης νόσος. Συνολικά, επηρεάζει τουλάχιστον 100 εκατομμύρια
ανθρώπους παγκοσμίως και σχεδόν 250.000 στην Ελλάδα.
Συνήθως, εκδηλώνεται μεταξύ των 18 και 40 ετών, αν και μπορεί να
παρουσιασθεί σε οποιαδήποτε ηλικία. Μπορεί να εμφανισθεί σε άτομα με
γενετική προδιάθεση στη νόσο, όταν έρθουν αντιμέτωπα με διάφορους
εκλυτικούς παράγοντες όπως το άγχος, κάποιες φαρμακευτικές αγωγές,
λοιμώξεις και τραυματισμούς του δέρματος.
Η Ψωρίαση εμφανίζεται με ποικίλες μορφές και διαφορετικά επίπεδα
σοβαρότητας. Ταξινομείται σε ήπια, μέτρια και σοβαρή. Η αξιολόγηση της
βαρύτητας της νόσου βασίζεται κυρίως σε κλινικούς δείκτες, ανάλογα με
τη συνολικά προσβεβλημένη επιφάνεια του σώματος. Η πιο συχνή μορφή της
νόσου είναι η ψωρίαση κατά πλάκας και αφορά περίπου στο 80% των
ασθενών. Αυτή η μορφή Ψωρίασης μπορεί να εντοπίζεται οπουδήποτε στο
σώμα, με πιο δύσκολες εντοπίσεις αυτές σε παλάμες - πέλματα, νύχια και
τριχωτό κεφαλής.
Εκτός του πόνου και του κνησμού που μπορεί να έχουν ως σύμπτωμα, οι
ασθενείς που πάσχουν από ψωρίαση βιώνουν μεγάλη φυσική, συναισθηματική
και κοινωνική επιβάρυνση. Υπάρχουν σοβαρές ψυχικές επιπτώσεις, οι
οποίες μπορεί να είναι πολύ σημαντικές και δεν θα πρέπει σε καμία
περίπτωση να τις αφήνουμε και να τις αγνοούμε. Γενικά, η ποιότητα ζωής
πολλές φορές επηρεάζεται σημαντικά. Κάποιοι ασθενείς αισθάνονται
ντροπή, θυμό ή λύπη. Το άγχος για πιθανή απόρριψη από άτομα του
φιλικού και επαγγελματικού τους περιβάλλοντος είναι ένα συχνό
φαινόμενο.
Η θεραπεία στοχεύει στην αναστολή της φλεγμονής που έχει ως συνέπεια
την επιβράδυνση του πολλαπλασιασμού των κυττάρων. Στις διαθέσιμες
θεραπείες περιλαμβάνονται οι τοπικές, οι φωτοθεραπείες, οι από του
στόματος συστηματικές θεραπείες και ένας αριθμός βιολογικών παραγόντων
που χορηγούνται με υποδόρια ή ενδοφλέβια ένεση. Παρόλο που οι νεότερες
βιολογικές θεραπείες έχουν αυξήσει το ποσοστό των ασθενών που
επιτυγχάνουν πλήρη η σχεδόν πλήρη κάθαρση του δέρματος, υπάρχει ένα
σημαντικό ποσοστό πασχόντων που υποθεραπεύεται.
Αυτό που ζητάνε από τη θεραπεία τους οι ασθενείς με ψωρίαση, είναι να
τους δώσει τη δυνατότητα να ζήσουν μια ζωή χωρίς τους περιορισμούς που
τους επιβάλλει η νόσος τους. Δηλαδή, ένα καθαρό δέρμα και ως
επακόλουθο, βελτίωση στην ποιότητα ζωής τους.
Αυτό, έρχονται να το προσφέρουν οι τρεις νέες και καινοτόμες θεραπείες
για την αντιμετώπιση της ψωρίασης που κυκλοφόρησαν και στην Ελλάδα
μέσα στο Φεβρουάριο του 2021. Οι δύο από αυτές (Risankizumab και
Guselkumab) είναι αναστολείς της ιντερευκίνης-23 (IL-23), η οποία
θεωρείται ότι παίζει κεντρικό ρόλο στην παθογένεια της ψωρίασης.
Ειδικά το Risankizumab, εγκρίθηκε από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Φαρμάκων
(ΕΜΑ) τον Απρίλιο 2019 και κυκλοφορεί σε αρκετές χώρες της Ευρώπης
αλλά και του υπόλοιπου κόσμου. Tο κλινικό πρόγραμμα του Risankizumab
αποτελείται από πέντε μελέτες, στις οποίες συμμετείχαν περισσότεροι
από 2.000 ασθενείς με μέτρια έως σοβαρή ψωρίαση και οι οποίοι
παρακολουθήθηκαν για περίπου ένα χρόνο. Και στις πέντε μελέτες, οι
ασθενείς που έλαβαν το Risankizumab πέτυχαν σημαντικά υψηλότερα
ποσοστά κάθαρσης των ψωριασικών βλαβών τους σε σχέση με τους
βιολογικούς παράγοντες με τους οποίους συγκρίθηκε και σχεδόν 7 στους
10 ασθενείς πέτυχαν πλήρη κάθαρση (απόλυτα καθαρό δέρμα). Μάλιστα η
αποτελεσματικότητα του φαρμάκου δεν φαίνεται να επηρεάζεται από τη
βαρύτητα της νόσου, το σωματικό βάρος, ή την προηγούμενη έκθεση ή μη
σε βιολογικό παράγοντα.
Όσον αφορά στο δοσολογικό σχήμα του Risankizumab, είναι απλό και
βολικό για τους ασθενείς, καθώς απαιτείται η χορήγηση μόνο 4 δόσεων
συντήρησης τον χρόνο.
Πρόκειται για ένα ασφαλές φάρμακο, καθώς τόσο από τις μελέτες, όσο και
από την εμπειρία που υπάρχει από την κυκλοφορία του σε διάφορες χώρες
για σχεδόν 2 χρόνια, δεν φάνηκε η ύπαρξη σημάτων για  εμφάνιση σοβαρών
ανεπιθύμητων ενεργειών και κυρίως σοβαρών λοιμώξεων.
Το Risankizumab ενδείκνυται για τη θεραπεία της μέτριας έως σοβαρής
ψωρίασης σε ενήλικες ασθενείς που είναι υποψήφιοι για συστηματική
θεραπεία.
Οι ασθενείς με ψωρίαση στην Ελλάδα μπορούν πλέον να ονειρεύονται μια
ζωή χωρίς περιορισμούς, καθώς χάρη στο Risankizumab, αλλά και στα
υπόλοιπα διαθέσιμα φάρμακα,  κάτι τέτοιο είναι πλέον δυνατό.
Επιπρόσθετα, η υψηλή αποτελεσματικότητά του συνδυάζεται με ένα απλό
και βολικό δοσολογικό σχήμα και με ένα σταθερό, πολύ καλό προφίλ
ασφάλειας.
Η χορήγησή του από εμάς, ήδη πριν από την επίσημη κυκλοφορία του στην
Ελλάδα, έδειξε αντίστοιχα αποτελέσματα με αυτά των κλινικών μελετών
και στην καθημερινή κλινική πρακτική. Πρόκειται για ένα γρήγορο,
ασφαλές και ιδιαίτερα αποτελεσματικό φάρμακο, όπλο μας στην επίτευξη
απόλυτα καθαρού δέρματος, ελεύθερου από ψωρίαση.
ΑΠΕ-ΜΠΕ



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία