Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ομογενείς γυμνάζονται με ελληνικά τραγούδια και χορούς σε ολόκληρο τον πλανήτη!



Mελβούρνη.- Κείμενο Θεοδώρα Μαϊου

Όταν η δασκάλα χορού Καίτη Σκέττου, αποφάσισε πριν από τρία χρόνια να
δημιουργήσει ένα πρόγραμμα εκγύμνασης με ελληνικά τραγούδια,
παραδοσιακούς και μοντέρνους ελληνικούς χορούς, για να ενθαρρύνει την
παχύσαρκη αδελφή της να αγαπήσει την γυμναστική, δεν περίμενε ποτέ ότι
εκατοντάδες γυναίκες θα αγκάλιαζαν την ιδέα της, δημιουργώντας μέσα σε
λίγους μήνες μια παγκόσμια αθλητική κοινότητα που σήμερα μετρά
εκατοντάδες μέλη σε όλον τον πλανήτη.

«Ούτε εγώ η ίδια δεν περίμενα ότι η ιδέα μου αυτή θα έβρισκε τόσο
μεγάλη ανταπόκριση και θα άλλαζε όχι μόνο τη δική μου ζωή αλλά και την
καθημερινότητα εκατοντάδων γυναικών που επιλέγουν πλέον να ασκούνται
σε ελληνικούς ρυθμούς και τραγούδια» λέει  η ομογενής γυμνάστρια η
οποία το 2015 δημιούργησε την ομάδα εκγύμνασης OPA-cize, που
περιλαμβάνει ένα πρόγραμμα ωριαίας άσκησης συνδυασμένο με ελληνική
μουσική και χορό.
Για την κόρη μεταναστών από το Καστελόριζο και την Κόρινθο όλα
ξεκίνησαν τον Μάρτιο του 2015 όταν στην προσπάθειά της να πείσει την
αδελφή της να ξεκινήσει την γυμναστική για να αντιμετωπίσει το
πρόβλημα παχυσαρκίας που είχε αρχίσει να έχει σοβαρές επιπτώσεις στην
υγεία της, η ίδια άρχισε να χορογραφεί ειδικές ασκήσεις συνδυάζοντας
τες με ελληνική μουσική και διάφορα είδη ελληνικών χορών.

«Η αδελφή μου Μαίρη σιχαινόταν την γυμναστική. Επέστρεψε από την
Ελλάδα μετά από έναν αποτυχημένο γάμο όπου η ίδια ήταν θύμα
ενδοοικογενειακής βίας υποφέροντας από κατάθλιψη και χαμηλή
αυτοεκτίμηση ενώ παρουσίαζε και προβλήματα υγείας λόγω της
παχυσαρκίας.

Για την Μαίρη, που λάτρευε την ελληνική μουσική μόνο μια δραστηριότητα
φαίνεται ότι της έδινε χαρά: να χορεύει ελληνικά.

«Σε μια απέλπιδα προσπάθεια να της δώσω ένα κίνητρο, σκέφτηκα να
δημιουργήσω την ομάδα OPA, στην οποία οποιαδήποτε γυναίκα ανεξαρτήτου
ηλικίας, εθνικότητας και σωματότυπου θα μπορούσε να συμμετέχει και,
σταδιακά, μέσα από ένα ήπιο πρόγραμμα χορού και γυμναστικής, θα της
δινόταν η δυνατότητα να βελτιώσει τη φυσική της κατάσταση,
διασκεδάζοντας ταυτόχρονα ελληνικά» εξηγεί η κ. Σκέττου.

Τρεις μέρες πριν την επίσημη πρώτη παρουσίαση του OPA-cize, η Μαίρη
κατέρρευσε από καρδιακή ανεπάρκεια και έτσι δεν είχε ποτέ την ευκαιρία
να χορέψει το πρόγραμμα που με τόση αγάπη σχεδίασε ειδικά για εκείνη η
αδελφή της.

«Δεν πρόλαβα να χορέψω μαζί της, αλλά αποφάσισα να μην εγκαταλείψω την
ιδέα μου και στη μνήμη της να “τρέξω” το πρόγραμμα κανονικά και να
βοηθήσω άλλες γυναίκες που ενδεχομένως βρίσκονταν σε παρόμοια θέση με
εκείνη».

Από τις πρώτες κιόλας εβδομάδες το πρόγραμμα γνώρισε τεράστια επιτυχία
στο Σίδνεϊ, ενώ το ενδιαφέρον γυναικών από τις άλλες Πολιτείες ήταν
εντυπωσιακό.
Σύμφωνα με την 51χρονη γυμνάστρια, η φιλοσοφία του OPA στηρίζεται στις
αρχές της ελληνικής φιλοξενίας, της συντροφιάς και της παρέας.

«Για μας, δεν είναι σημαντική μόνο η άσκηση που κάθε φορά
προσαρμόζουμε ανάλογα με τις ανάγκες της ομάδας που έχουμε. Στόχος
είναι μέσα από το χορό και το κέφι να ξεχάσουμε τα προβλήματα και τα
άγχη της καθημερινότητας και χορεύοντας ελληνικά, από τσιφτετέλι μέχρι
συρτό, να συνδυάσουμε την άσκηση με τη διασκέδαση και να προσφέρουμε
λίγες στιγμές χαράς και ξεγνοιασιάς στα μέλη μας, θυμίζοντάς τους πώς
να γίνουν και πάλι μικρά παιδιά χωρίς να ανησυχούν για το βάρος και τα
κιλά τους.

«Είμαστε εκεί για να περάσουμε ευχάριστα, να βάλουμε την τακτική
άσκηση στην καθημερινότητά μας αλλά και να γνωριστούμε μεταξύ μας και
να δημιουργήσουμε παρέες, να στηρίξουμε η μια την άλλη και να
νικήσουμε την μοναξιά».

Σήμερα, το OPACize, έχει δυναμική και έντονη παρουσία σε κάθε Πολιτεία
της Αυστραλίας αλλά και εκτός αυστραλιανών συνόρων με παραρτήματα στην
Ελλάδα, την Κύπρο, την Γερμανία, την Αγγλία, την Ελβετία, τον Καναδά,
την Νέα Ζηλανδία, τις ΗΠΑ και την Ιαπωνία, με πάνω από 100 γυμνάστριες
οι οποίες ακολουθούν την ίδια ιδεολογία και έχουν εκπαιδευτεί ειδικά
για το συγκεκριμένο πρόγραμμα.

«Το OPA-cize είναι για μας τρόπος ζωής που δίνει την δυνατότητα σε
γυναίκες να ασκηθούν στο πλαίσιο των δυνατοτήτων τους χωρίς καν να
συνειδητοποιούν ότι γυμνάζονται και να νιώσουν ότι είναι μέλη μιας
δημιουργικής ομάδας που όχι μόνο δεν της κρίνει, αντίθετα, τις
ενθαρρύνει και τις βοηθά σιγά σιγά να βελτιώσουν την φυσική τους
κατάσταση. Δεν υπάρχει ηλικιακό όριο για τα μέλη μας που αυτή την
δεδομένη στιγμή αποτελούνται από νεαρές κοπέλες μέχρι κυρίες που
πλησιάζουν τα 80» λέει η μια εκ των εκπαιδευτών, η κ. Μάρθα Καβούκη, η
οποία ηγείται των παραρτημάτων στη Νότια Αυστραλία.

Η κ. Σκέττου έχει, επίσης, σχεδιάσει έναν οδηγό υγιεινής διατροφής, ο
οποίος θα βρίσκεται στη διάθεση των μελών της κοινότητας OPA-cize τον
επόμενο Φεβρουάριο.
«Είμαστε Έλληνες και αγαπάμε το καλό φαγητό. Αποφάσισα, λοιπόν,
βασισμένη στη προσωπική μου εμπειρία, όταν μετά από έξι αποτυχημένες
εξωσωματικές είδα το βάρος μου να σκαρφαλώνει, να δημιουργήσω τον δικό
μου οδηγό “καθαρής” διατροφής, που φέρει την ονομασία Καθαρή Ζωή
(Clean Zoi) και αποτελείται από συνταγές οι οποίες είναι
προσαρμοσμένες με τέτοιο τρόπο ώστε σε συνδυασμό με τα προγράμματα
άσκησης που προσφέρουμε να επιτευχθεί απώλεια βάρους χωρίς υπερβολές
και εξωπραγματικές απαιτήσεις που κάνουν μια γυναίκα να χάνει το
κίνητρο και την αυτοπεποίθηση της».

Παρά το γεγονός ότι έχουν περάσει πάνω από τρία χρόνια από το θάνατο
της Μαίρης, η ομογενής γυμνάστρια και μητέρα μιας 14χρονης νεαρής,
παραδέχεται ότι κάθε φορά που διδάσκει μέσα στην αίθουσα νιώθει έντονη
την παρουσία της αδελφής της που τόσο αγαπούσε. Παραδέχεται δε πως με
την βοήθεια των μελών της μικρής κοινότητας που έχει δημιουργήσει, και
η ίδια παίρνει θάρρος και κουράγιο για να αντιμετωπίσει τον χαμό της
μονάκριβης αδελφής της.

«Αισθάνομαι ότι με αυτό το τρόπο αφενός τιμώ την ζωή και την μνήμη της
συνεχίζοντας το ένα και μοναδικό πράγμα που αγαπούσε και συνάμα
προσφέρω σε τόσες γυναίκες αυτό που δεν κατάφερα τελικά να προσφέρω
στην αδελφή μου».

«Ευτυχία, ευεξία και ξεγνοιασιά» καταλήγει.
NEOΣ ΚΟΣΜΟΣ



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία