Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Σαρδέλα και γαύρο τρώνε πλέον οι Ελληνες- Συνεχίζουν να αγοράζουν ψάρια αλλά προτιμούν πλέον τα ...φθηνά



Κείμενο Νατάσα Καραθάνου

  "Στροφή" στη σαρδέλα και τον γαύρο έχουν κάνει οι καταναλωτές, οι οποίοι, παρά την οικονομική κρίση, συνεχίζουν να έχουν ψηλά στις διατροφικές τους προτιμήσεις τα ψάρια αλλά επιλέγουν πλέον τα ...φθηνότερα!

   Τα παραπάνω προκύπτουν από μελέτη που εκπόνησε ο ερευνητής στο Ινστιτούτο Θαλάσσιων Βιολογικών Πόρων και Εσωτερικών Υδάτων του Ελληνικού Κέντρου Θαλάσσιων Ερευνών (ΕΛΚΕΘΕ), Αργύρης Καπανταγάκης μαζί με τη συνεργάτιδά του, Ελευθερία Παληκαρά και παρουσιάστηκε στο 16ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ιχθυολόγων, που διεξήχθη πρόσφατα στην Καβάλα.

   "Η εργασία επιδιώκει να ανιχνεύσει τυχόν μεταβολές στην καταναλωτική συμπεριφορά των Ελλήνων σε ό,τι αφορά την κατανάλωση ψαριών και στην οικονομία της αλιείας. Για τον σκοπό αυτό συλλέχθηκαν τα στοιχεία της διακίνησης των αλιευμάτων από τις σημαντικότερες ιχθυόσκαλες της χώρας και αναλύθηκε η μεταβολή των τιμών, παίρνοντας σαν χρονικά σημεία αναφοράς, το έτος 2009, το οποίο θεωρείται ότι ήταν το τελευταίο έτος πριν ξεσπάσει η κρίση και το έτος 2014, όταν η οικονομία βρισκόταν ακόμη στην 'καρδιά' της κρίσης", αναφέρει  ο κ. Καπανταγάκης ο οποίος ανέλυσε συγκεντρωτικά στατιστικά δελτία αλιευμάτων από τις ιχθυόσκαλες Κερατσινίου, Μηχανιώνας, Καβάλας, Χαλκίδας και Πάτρας.

   Οι ιχθυόσκαλες αυτές είναι οι σπουδαιότερες από τις 11 συνολικά ιχθυόσκαλες της χώρας και διακινούν συνολικά το 94% του συνολικού αλιεύματος που εκφορτώνεται σε αυτές. Από τα στατιστικά δελτία ελήφθησαν οι συνολικές ποσότητες του κάθε αλιεύματος που διακινήθηκαν σε κάθε ιχθυόσκαλα και η αντίστοιχη αξία του. Στη συνέχεια τα αλιεύματα χωρίστηκαν σε οκτώ κατηγορίες και αθροίστηκαν οι εκφορτώσεις και οι αντίστοιχες αξίες των αλιευμάτων και δόθηκε έμφαση στη διακίνηση των άγριων ψαριών, τα οποία αποτελούν τον κύριο όγκο του διακινούμενου αλιεύματος.

   "Οπως προέκυψε, υπάρχει μετατόπιση των καταναλωτών στα μικρά ψάρια και ιδιαίτερα, στη σαρδέλα και τον γαύρο που έχουν και υψηλή διατροφική αξία λόγω των ευεργετικών τους Ω3 λιπαρών" τόνισε ο κ. Καπανταγάκης. Διευκρίνισε, ωστόσο, ότι επειδή η ζήτηση διατηρήθηκε σε αλιεύματα χαμηλού κόστους, ευνοείται ο στόλος των γρι-γρι και αντίθετα, πλήττεται ο στόλος των συρόμενων εργαλείων και των παράκτιων σκαφών, που αλιεύουν "ακριβότερα" ψάρια, όπως μπαρμπούνια, φαγκριά και λθρίνια.

   "Η μείωση της ζήτησης γι αυτά τα ψάρια (βενθικά) ανάγκασε τους πλοιοκτήτες να μειώσουν την αλιευτική προσπάθεια και το συνακόλουθο λειτουργικό κόστος λόγω των υψηλών τιμών των καυσίμων", συμπλήρωσε ο ερευνητής.

   Από την έρευνα προέκυψε, επίσης, αύξηση της συμμετοχής των υδατοκαλλιεργειών εις βάρος της αλιείας καθώς, για το έτος 2014, οι ποσότητες που διακινήθηκαν στις ιχθυόσκαλες προέρχονται κατά 77% από την αλιεία άγριων ειδών και κατά 23% από όλα τα καλλιεργούμενα είδη, ενώ η σχέση αυτή ήταν 86% προς 14% για το έτος 2009, καταδεικνύοντας την κλιμακούμενη διείσδυση των καλλιεργούμενων ειδών στην εγχώρια κατανάλωση.

   "Συμπερασματικά, προκύπτει ότι παρά την οικονομική κρίση και τη σημαντική μείωση των εισοδημάτων, η συνολική ζήτηση σε ιχθυρά δεν κάμφθηκε, αλλά αυξήθηκε σε αλιεύματα χαμηλού κόστους, όπως είναι τα μικρά πελαγικά και τα προϊόντα της ιχθυοκαλλιέργειας. Αποτέλεσμα αυτής της συμπεριφοράς είναι, ότι ευνοείται ο αλιευτικός στόλος που στοχεύει στα μικρά πελαγικά ψάρια, δηλαδή τα γρι-γρι. Αντίστοιχα, πλήττεται ο στόλος των συρόμενων εργαλείων, όπως οι μηχανότρατες καθώς επίσης και ο στόλος της παράκτιας αλιείας", κατέληξε ο κ. Καπανταγάκης.

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία