Με σύνθημα τις "ελεύθερες ακτές" και τα "ανοιχτά σύνορα στην Μεσόγειο", με ελάχιστο εξοπλισμό, πολλή εμπειρία και διάθεση να συναντήσει νέους τόπους, πολιτισμούς και ανθρώπους, Ο 40χρονος Κώστας Τερζόπουλος ετοιμάζει το τρίτο του ποδηλατικό ταξίδι μεγάλης απόστασης, με τελικό προορισμό το Γιβραλτάρ, ενδεχομένως και τη Λισαβόνα.

   Με ένα απλό ποδήλατο -που συνδυάζει χαρακτηριστικά πόλης και trekking- ελάχιστα προσωπικά αντικείμενα και εξοπλισμό, θα ξεκινήσει μεθαυριο Παρασκευή (31/7) από τη Θεσσαλονίκη, με στόχο να διανύσει τη νότια ακτογραμμή της Ευρώπης (Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία, Πορτογαλία), συνολικής απόστασης περίπου 3.000 χιλιομέτρων (χωρίς την επιστροφή).

   Το ταξίδι του θα περιλαμβάνει σταθμούς σε πόλεις και χωριά, όπου θα συναναστρέφεται με τον ντόπιο πληθυσμό, μεταδίδοντας το μήνυμα και το πνεύμα του εγχειρήματός του: η ελευθερία πρόσβασης του ανθρώπου στην φύση και στις ακτές, ο εναλλακτικός τουρισμός ως μορφή ανάπτυξης, η ελεύθερη μετακίνηση ανθρώπων και τα προβλήματα από την υπερβολική δόμηση και ιδιωτικοποίηση τουριστικών περιοχών.

   Θα διασχίσει την Αδριατική με πλοίο (Ηγουμενίτσα - Βενετία) και θα συνεχίσει, ποδηλατώντας, με βασικούς σταθμούς την Πάντοβα, τη Γένοβα, το Μόντε Κάρλο, το Μονακό, τη Νίκαια, το Μοντπελιέ, τη Μαριναλέδα, και ό,τι άλλο προκύψει στην πορεία του ταξιδιού του, που θα διαμορφώνεται ανάλογα με τις περιστάσεις και τις ανάγκες που θα προκύπτουν.

   Ο ίδιος αναφέρει ότι πρόκειται για ένα ταξίδι εξερεύνησης που στόχο έχει τη διαδρομή στη φύση και όχι τον προορισμό. "Υπολογίζω ότι θα χρειαστώ περίπου 60 μέρες, ίσως και περισσότερο, για την ολοκλήρωση του ταξιδιού, ποδηλατώντας κατά μέσο όρο 50 χιλιόμετρα τη μέρα. Οι στάσεις θα γίνονται για τις βασικές προμήθειες νερού, φαγητού και διαμονής, κυρίως με ελεύθερη κατασκήνωση ή φιλοξενία σε ντόπιους" εξηγεί .

   Είναι το τρίτο θεματικό ταξίδι που σχεδιάζει -αυτή τη φορά μόνος- καθώς προηγήθηκαν, το 2013, το ταξίδι του στα παράλια της Τουρκίας και στα ελληνικά νησιά (2.000 χλμ), με θέμα "Ποδηλατώντας στο Χωρίς Πετρέλαιο Αιγαίο" και το 2014 στην Κάτω Ιταλία - Σικελία (2.600 χλμ), με θέμα "Ποδηλατώντας στην Ελεύθερη από Χημικά Μεσόγειο", με τη συμμετοχή του ποδηλάτη Χρήστου Γεωργιάδη.

   Φέτος, πίσω από το ποδήλατο θα τον "ακολουθεί" ένα μπάνερ, με το μήνυμα της ελεύθερης πρόσβασης στις ακτές και των ανοιχτών συνόρων για τους ανθρώπους. Για την επιλογή του θέματος εξηγεί: "Τα ιδιωτικά σημεία από την αυξανόμενη τουριστική ανάπτυξη ξενοδοχειακών μονάδων σε παραθαλάσσιες περιοχές κοντεύουν να εξαφανίσουν κάθε ελεύθερη πρόσβαση σε αυτές. Στην Ισπανία, το πρόβλημα αυτό είναι πολύ έντονο, καθώς το μεγαλύτερο μέρος της ακτογραμμής της έχει δοθεί για ιδιωτική εκμετάλλευση, κυρίως από μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες. Την ίδια στιγμή, υπάρχουν πολλοί που αναζητούν ένα εναλλακτικό είδος τουρισμού σε ανέγγιχτα κομμάτια της φύσης, όσα έχουν απομείνει".

   Από τα προηγούμενα ταξίδια του θυμάται τη θερμή υποδοχή και φιλοξενία των ντόπιων στις στάσεις του, τις ομορφιές της φύσης, αλλά και τις ασχήμιες των ανθρώπινων παρεμβάσεων. "Όταν κινείσαι με ποδήλατο αντιλαμβάνεσαι τα πάντα γύρω με διαφορετικό ρυθμό από ότι εάν είσαι μηχανοκίνητος. Είναι εντυπωσιακό να αντικρίζεις τη λάβα από την έκρηξη της Αίτνα και άλλες ομορφιές της φύσης, αλλά ταυτόχρονα αναγκάζεσαι να αντιμετωπίσεις με υπομονή και την περιβαλλοντική υποβάθμιση, όπως τις βιομηχανικές ζώνες" υποστηρίζει.

   Από τις μεγαλύτερες δυσκολίες που καλείται να αντιμετωπίσει ένας ποδηλάτης μεγάλων αποστάσεων είναι τα απροσδόκητα τεχνικά προβλήματα (ένα απλό φούιτ στη μέση του πουθενά, μία σπασμένη σέλα κλπ), η επικινδυνότητα των δρόμων, αλλά και η δυσκολία εύρεσης κατάλληλου σημείου για ύπνο. "Όταν επιλέγεις να κοιμάσαι υπαίθρια, είσαι τις περισσότερες φορές παράνομος ή έκθετος στην εγκληματικότητα. Χρειάστηκε πολλές φορές να διανύσω πολλά περισσότερα χιλιόμετρα για να βρω το κατάλληλο σημείο για ύπνο" καταλήγει.