Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Ταινία για τον Νίκο Καζαντζάκη ετοιμάζει ο Γιάννης Σμαραγδής



Αθήνα - (Ανταπόκριση Μαρία Μάζη)

Στην «Αναφορά στον Γκρέκο», το αυτοβιογραφικό έργο του Νίκου Καζαντζάκη, στηρίζεται η νέα ταινία του Γιάννη Σμαραγδή, ο οποίος επιστρέφει κινηματογραφικά μετά τον «Ελ Γκρέκο» και το «Ο Θεός Αγαπάει Το Χαβιάρι», με μια διεθνή συμπαραγωγή που έχει προσωρινό τίτλο «Αναφορά στον Ζορμπά».

Στην ταινία, «τέσσερις ευρωπαϊκές χώρες, η Ελλάδα, η Γαλλία, η Γερμανία και η Αυστρία, ενώνουμε τις δυνάμεις μας για να δημιουργήσουμε μια ταινία για τον Κρητικό Έλληνα, τον Ευρωπαίο και τον οικουμενικό συγγραφέα Νίκο Καζαντζάκη» είπε ανάμεσα σε άλλα ο Γ. Σμαραγδής στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου.

Τα γυρίσματα της ταινίας έχουν προγραμματισθεί να ξεκινήσουν τον Απρίλιο του 2016. «Θα γίνουν γυρίσματα στην Κρήτη, την Αθήνα, την Αίγινα, στις θάλασσες του Αιγαίου, στο Παρίσι και την Αντίμπ, στη Βιέννη και το Βερολίνο, καθώς και στην Κίνα μια χώρα που επίσης θα συμμετάσχει στην παραγωγή», ανακοίνωσε ο σκηνοθέτης.

Τον Νίκο Καζαντζάκη σε νεαρή ηλικία θα ενσαρκώσει ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος. Προς το παρόν δεν έγινε γνωστό το όνομα του ηθοποιού που θα υποδυθεί τον συγγραφέα στα πιο ώριμα χρόνια της ζωής του. Την σύντροφό του Καζαντζάκη, Ελένη, θα υποδυθεί η Μαρίνα Καλογήρου και τον Γιώργο Ζορμπά ο Θοδωρής Αθερίδης. Βασικούς ρόλους στην ταινία κρατούν επίσης η Ζέτα Δούκα ως Μελίνα Μερκούρη και ο Στάθης Ψάλτης στον ρόλο ενός καλόγερου.

Όλοι οι συντελεστές στη συνέντευξη Τύπου αναφέρθηκαν στην προσωπικότητα και το έργο του Νίκου Καζαντζάκη δηλώνοντας γοητευμένοι από το σενάριο της ταινίας.

Οι συμπαραγωγοί της ταινίας, παρόντες επίσης στην συνέντευξη, αφού επισήμαναν ότι είναι πολύ δύσκολο αυτή την εποχή να βρεις βιβλία του Καζαντζάκη στη Γερμανία ή την Αυστρία, υποστήριξαν ότι η ταινία θα μπορέσει να φέρει στο προσκήνιο ξανά τον οικουμενικό συγγραφέα.

Σε επιστολή του μάλιστα προς τον Γιάννη Σμαραγδή, ο Λι Τσενγκούι, επίσημος μεταφραστής των έργων του Νίκου Καζαντζάκη και του σεναρίου του Γ. Σμαραγδή στα κινεζικά αναφέρει: «...Δούλευα δυο εβδομάδες μερόνυκτα, με κόπο, και κυρίως δακρυσμένος. Μεταφράζοντας το σενάριο στα κινεζικά για τις ανάγκες της ταινίας, περνούν μπροστά από τα μάτια μου όσα έχω δει στο Μουσείο του Ν. Καζαντζάκη, τα συναισθήματα μου όταν επισκέφθηκα τους τάφους του Νίκου και της Ελένης Καζαντζάκη στην Κρήτη...»

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία