Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Η Δήμητρα Γαλάνη επιστρέφει «Αλλιώς».. με τον καινούριο της δίσκο



Αθήνα - (Ανταπόκριση Βίκυ Παπατζίκου)

«Στη ζωή μου υπήρξα πολύ τυχερή. Όταν ξεκίνησα αυτή τη δουλειά, «έπεσα στα καλύτερα χέρια». Εισέπραξα μεγάλη γενναιοδωρία από σπουδαίους δημιουργούς και ερμηνευτές», ανέφερε συγκινημένη η Δήμητρα Γαλάνη κατά την παρουσίαση του νέου της δίσκου «Αλλιώς», που πραγματοποιήθηκε  στον Ιανό.

 

Κλείνοντας φέτος 44 χρόνια στη δισκογραφία, η σπουδαία ερμηνεύτρια, παρουσίασε παρέα με τους αγαπημένους της φίλους και συνεργάτες την καινούρια της δισκογραφική δουλειά, ενώ καταχειροκροτήθηκε από το κοινό που είχε καταλάβει κυριολεκτικά το πατάρι του βιβλιοπωλείου Ιανός.

 

Το άλμπουμ «Αλλιώς» είναι ένα βιβλίο- cd που περιλαμβάνει δεκατρία τραγούδια σε στίχους του Παρασκευά Καρασούλου, σε μουσική της Δήμητρας Γαλάνη, του Χρυσόστομου Μουράτογλου και του Jun Miyake.

 

Η πρώτη γεύση αυτής της δουλειάς, είχε φτάσει στο κοινό πριν από 2 περίπου μήνες με την κυκλοφορία τεσσάρων τραγουδιών της ενότητας «Αλλιώς», τα οποία κυκλοφόρησαν σε ένα συλλεκτικό cd single.

 

«Πρόκειται για έναν δίσκο με τραγούδια που αφηγούνται μια ιστορία και τα οποία θα μπορούσαν να αποτελέσουν το σάουντρακ μιας κινηματογραφικής ταινίας που δεν υπάρχει. Έτσι ξεκινήσαμε αυτή τη δουλειά με τη Δήμητρα το καλοκαίρι του 2011», ανέφερε ο επί χρόνια συνεργάτης της Δήμητρας Γαλάνη και στιχουργός του δίσκου, Παρασκευάς Καρασούλος.

 

Την υπόθεση της ταινίας περιγράφει και το πρώτο τραγούδι στο δίσκο αμέσως μετά τον πρόλογο: μια γυναίκα μόνη, ξυπνά από έναν βίαιο εφιάλτη και συνειδητοποιεί την ανάγκη της να ξαναρχίσει τη ζωή της αλλιώς. Τα τραγούδια αφηγούνται αυτό το ταξίδι, σταματώντας στο χρόνο και στον τόπο και μιλώντας συμβολικά, αναμετρώνται με το τώρα.

 

Η Δήμητρα Γαλάνη υπογράφει ως συνθέτης τέσσερα τραγούδια, ο Χρυσόστομος Μουράτογλου τρία τραγούδια, ενώ συνυπογράφουν από κοινού τη μουσική σε άλλα πέντε. «Με τον Χρυσόστομο με τον οποίο έχουμε συνεργαστεί και κατά τον παρελθόν σε πολύ όμορφα τραγούδια, κάναμε κάτι που δεν συμβαίνει συχνά, συνυπογράφουμε μουσικά το δίσκο. Αυτό στην ελληνική δισκογραφία δεν υπάρχει», είπε χαρακτηριστικά η δημοφιλής τραγουδίστρια.

 

Αναφερόμενος στη σχέση του με τη ερμηνεύτρια και τη συνεργασία τους, ο Παρασκευάς Καρασούλος, είπε: «Νομίζω ότι όλη μου η δουλειά, ήταν πορτρέτα φίλων μου, πάντα έγραφα για εκείνους. «Έκλεβα» από τις ζωές τους κάτι που αντιστοιχούσε και μύριζε τη δική μου ζωή και τα περιέγραφα μέσα από τους στίχους μου. Τραγούδια όπως το «Δυο Μέρες Μόνο» και το «Πήλιο» είναι στιγμές ημερολογιακές της κοινής μας ζωής με τη Δήμητρα ή της δικής της», ενώ η Δήμητρα Γαλάνη συμπλήρωσε: «Κάθε φορά που τραγουδούσα τραγούδια του Παρασκευά ήταν σα να τα είχα γράψει εγώ, σα να μου συνέβαιναν εκείνη τη στιγμή.»

 

Σε ένα τραγούδι του δίσκου τη μουσική υπογράφει ο διεθνώς αναγνωρισμένος Ιάπωνας συνθέτης Jun Miyake. Πρόκειται για το πολύ γνωστό κομμάτι από την ταινία «Pina» του Wim Venders, το «Lilies in the Valley» σε στίχους του Παρασκευά Καρασούλου, σε παραγωγή και ενορχήστρωση του ίδιου του συνθέτη.

 

Σε μια εποχή δύσκολη για την ελληνική δισκογραφία και με όλο και λιγότερους δίσκους να κυκλοφορούν, έρχεται αυτός ο δίσκος για να αλλάξει λίγο τα δεδομένα: «Αυτή τη στιγμή οτιδήποτε έχει σχέση με μια πνευματική εργασία, πρέπει να στηρίζεται περισσότερο από ποτέ, όπως το θέατρο, ο χορός, η μουσική. Όλα αυτά είναι η δική μας ψυχή που πάλλεται και αυτό δεν θα έχει συνέχεια αν δεν έχει ανταπόκριση», είπε χαρακτηριστικά η Δήμητρα Γαλάνη.

 

Κατά την  εκδήλωση, ακούστηκαν αποσπάσματα από όλα σχεδόν τα τραγούδια του δίσκου, ενώ στο τέλος της βραδιάς η Δήμητρα Γαλάνη ευχαρίστησε το κοινό ερμηνεύοντας ένα τραγούδι με συνοδεία πιάνου. Τους συντελεστές τίμησαν μην παρουσία τους -μεταξύ άλλων-, η Ελένη Καραϊνδρου, ο Αντώνης Αντύπας, ο Πρόξενος της Ελλάδας στην Αλεξάνδρεια με τη σύζυγό του.

 

Το βιβλίο-cd «Αλλιώς» εκτός από τους στίχους των τραγουδιών, φιλοξενεί 17 έργα της φωτογράφου Λίλας Σωτηρίου και του ζωγράφου Ανδρέα Γεωργιάδη, οι οποίοι εργάστηκαν από κοινού ενώνοντας τις τέχνες τους, αναπτύσσοντας έναν πρωτότυπο διάλογο με το υλικό των τραγουδιών.

 

Το κοινό μπορεί να απολαύσει τα έργα των δύο καλλιτεχνών στην αίθουσα Τέχνης Ιανός όπου και θα  εκτίθενται  έως την 1η Μαρτίου.

 

Το βιβλίο-cd είναι μια συμπαραγωγή της Μικρής 'Αρκτου και της North Knot.

 

 



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία