Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, ο Χαράλαμπος Τσαρούχας ήταν γνωστός στη
Νοτιοανατολική Ευρώπη κυρίως από τη δραστηριότητά του στον τραπεζικό
και επιχειρηματικό χώρο: πρώην γενικός γραμματέας της διακρατικής
Παρευξείνιας Τράπεζας και πρώην διευθύνων σύμβουλος της Διεθνούς
Έκθεσης Θεσσαλονίκης ΑΕ, έχει ακόμη διατελέσει -μεταξύ άλλων- γενικός
διευθυντής του Διαβαλκανικού και Παρευξείνιου Επιχειρηματικού Κέντρου.

Σήμερα, όταν τον ρωτάς τι επαγγέλλεται, δηλώνει αγρότης και αμπελουργός!

Αν και συνεχίζει την επιχειρηματική του δραστηριότητα, σε Ελλάδα
και Βουλγαρία, ωστόσο έχει αφοσιωθεί στην αμπελουργία όχι μόνο
θεωρητικά, αλλά κάνοντας ο ίδιος, σε μεγάλο βαθμό, και τη βαριά
χειρονακτική εργασία που απαιτείται για τη συντήρηση του αμπελώνα.

Μάλιστα, προσφέρει σε όποιον το επιθυμεί τη δυνατότητα να
«υιοθετήσει» -έναντι αντιτίμου- μικρό κομμάτι του αμπελώνα του,
συνολικής έκτασης 60 στρεμμάτων, στην αμπελουργική ζώνη Νάουσας.

Ο «ανάδοχος» του μίνι αμπελώνα μπορεί να απολαμβάνει το κρασί που
παράγεται από αυτόν χωρίς να ... κουνήσει το δάχτυλό του, εκτός κι αν
επιθυμεί να τον περιποιείται και να τον τρυγά ο ίδιος ή με την παρέα
του, συμμετέχοντας παράλληλα σε μικρές γιορτές για τον τρύγο, έτοιμες
να στηθούν ανά πάσα στιγμή!

'Οπως λέει ο κ.Τσαρούχας, έχοντας διανύσει μια
επιτυχημένη, αλλά εξόχως κουραστική επαγγελματική διαδρομή, «κάπου στο
2006» αντιλήφθηκε τελικά ότι μόνο η φύση μπορούσε να τον ανταμείψει
πραγματικά και ν' ανοίξει μπροστά του ένα διαφορετικό πεδίο δράσης,
πέρα από την αγχωτική καθημερινότητα.

Η «πόρτα» της διαφυγής ανακαλύφθηκε στις παρυφές του Βερμίου και
την οινοπαραγωγό Νάουσα. Εκεί τον οδήγησε, όπως λέει, «κάτι
καταχωρημένο στη μνήμη από καιρό: Θες το καλάθι με τα σταφύλια [..]
απ' τ΄ αμπέλι του πατέρα μου; Θες ο τρύγος όπου συμμετείχαμε όλη η
οικογένεια; Κάθε φορά που μετείχα της ιεροτελεστίας της απόσταξης ή
δοκιμάζαμε το κρασί της νέας χρονιάς, ο θαυμασμός μου για το
ευλογημένο αμπέλι περίσσευε».

Το κρασί του Τσόρτσιλ και το τσίπουρο της Νάουσας ... στις Αμπελουργίες

Ετσι, «φανερώθηκαν τα παλιά μεράκια» και ξεκίνησε να ασχολείται με
τον αμπελώνα, όπου καλλιεργεί κυρίως την ποικιλία «Ξινόμαυρο»
(«ποπόλκο»), αλλά και σε μικρότερες αναλογίες «Merlot» και «Μαυρούδι»
Θράκης. Επίσης, καλλιεργεί το βουλγαρικό «Μέλνικ», από το οποίο
παράγεται το κρασί που λέγεται ότι ήταν το αγαπημένο του Ουίνστον
Τσόρτσιλ.

Πριν από λίγο καιρό, βλέποντας την τάση «στροφής» ολοένα
περισσότερων Ελλήνων στην πρωτογενή παραγωγή, αποφάσισε να
...μοιραστεί τον αμπελώνα του με όσους δεν διαθέτουν τη δική τους γη
και έτσι δημιουργήθηκαν οι «Αμπελουργίες» (www.ampelourgies.gr).

Όπως αναφέρεται στη σχετική (υπό δημιουργία) ιστοσελίδα, η
πρωτοβουλία αυτή προσφέρει -έναντι αντιτίμου- σε όποιον ενδιαφέρεται
τη δυνατότητα να παράγει το δικό του κρασί, χωρίς να έχει δικό του
χωράφι και εξοπλισμό ή ακόμη και χωρίς να καλλιεργεί καν το αμπέλι του
(εκτός αν το επιθυμεί).

Δεν έχω δική μου γη, αλλά έχω αμπελώνα!

Οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να οριοθετήσουν το μέρος του αμπελώνα που
θα τρυγήσουν, ενώ έχουν τη δυνατότητα να επισκέπτονται το κλήμα τους,
να το φροντίζουν εάν αυτό τους δίνει ικανοποίηση (αλλά όχι
απαραίτητα), να μαζεύουν τ' αμπελόφυλλα, να κάνουν απόσταξη του
προϊόντος στον ιδιόκτητο αποστακτήρα-καζάνι (με φροντίδα των
εμπνευστών της πρωτοβουλίας για κάθε λεπτομέρεια, από την ξυλεία και
τη ζύμωση μέχρι την άδεια απόσταξης) και να απολαμβάνουν τελικά το
δικό τους κρασί και τσίπουρο.

Η συνεργασία αφορά τρύγο τουλάχιστον 1000 κιλών σταφυλιών, που
τιμώνται 500 ευρώ και μπορούν να παράγουν περίπου 650 λίτρα κρασιού ή
170 λίτρα τσίπουρου ή τις επιθυμητές ποσότητες (συνδυασμό) από κάθε
προϊόν. Οι «Αμπελουργίες» αναλαμβάνουν ακόμη -με συμβολική επιβάρυνση-
τη μεταφορά παραγωγής στον χώρο του «ανάδοχου» εντός/εκτός νομού.

Όπως εξηγεί ο κ.Τσαρούχας, παρότι η πρωτοβουλία βρίσκεται στα
σπάργανα, ήδη «υιοθετήθηκαν» δύο κομμάτια του αμπελώνα, το ένα μάλιστα
από ιδιωτικό σχολείο του νομού Θεσσαλονίκης, που επιθυμεί με αυτόν τον
τρόπο να προσφέρει μια βιωματική εμπειρία στους μαθητές._