Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




"Καρφιά" στη Μέρκελ

Ως υποκατάστημά της μεταχειρίζεται η Γερμανία την Ευρωζώνη, δηλώνει ο Ζ. Κ. Γιουνκέρ

 



Βερολίνο

Ως «υποκατάστημά της» μεταχειρίζεται την Ευρωζώνη η Γερμανία, τονίζει
ο επικεφαλής του Europgroup Ζααν-Κλοντ Γιουνκέρ και ασκεί δριμεία
κριτική σε όσους χρησιμοποιούν το ενδεχόμενο εξόδου της Ελλάδας από το
ευρώ προκειμένου να στηριχθεί ένας «φθηνός εσωτερικός διάλογος».
Εκφράζει δε την ανησυχία του για τις εθνικές αντιπαλότητες, οι οποίες
«θεωρούνταν ξεχασμένες», αλλά απέχουν, όπως λέει, «μόλις εκατοστά από
την επιφάνεια», ενώ δηλώνει την αποφασιστικότητα του Ευρωπαϊκού
Συμβουλίου, της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας και της Ευρωπαϊκής
Επιτροπής να διατηρηθεί το ευρώ με όλες τις χώρες-μέλη του.

«Για ποιον λόγο επιτρέπει η Γερμανία στον εαυτό της την πολυτέλεια να
εξυπηρετεί συνέχεια την εσωτερική πολιτική της χρησιμοποιώντας το θέμα
του ευρώ; Για ποιον λόγο μεταχειρίζεται η Γερμανία την Ευρωζώνη σαν να
πρόκειται για υποκατάστημά της;» διερωτάται σε έντονο ύφος ο κ.
Γιουνκέρ στην συνέντευξη που παραχώρησε στην «Sueddeutsche Zeitung»
και επισημαίνει ότι «αν το έκαναν αυτό και οι 17 κυβερνήσεις, τι θα
έμενε όρθιο από όσα έχουμε κοινά; Για ποιον λόγο συμβαίνει αυτό;».
Συνεχίζει δε υπογραμμίζοντας ότι «όποιος νομίζει ότι τα προβλήματα της
Ευρωζώνης μπορούν να αρθούν είτε αποκλείοντας την Ελλάδα είτε
αφήνοντάς την να καταρρεύσει, δεν έχει συνειδητοποιήσει τις
πραγματικές αιτίες της κρίσης» και προειδοποιεί ότι «η συζήτηση για
έξοδο της Ελλάδας δεν βοηθά» στην σωτηρία του κοινού νομίσματος, ενώ
υπενθυμίζει ότι ενώ στο Βερολίνο λένε ότι πρέπει να περιμένουμε την
έκθεση της τρόικας, κάνουν ήδη δηλώσεις για το τι θα περιέχει.



«Δεν μπορεί να χαθεί άλλος χρόνος» για την σωτηρία του ευρώ, σημειώνει
ο επικεφαλής του Eurogroup και εκτιμά ότι έχουμε φθάσει σε
αποφασιστικό σημείο. «Πρέπει τώρα με όλα τα διαθέσιμα μέσα να
καταστήσουμε σαφές ότι είμαστε αποφασισμένοι να εγγυηθούμε τη
δημοσιονομική σταθερότητα της νομισματικής ένωσης», υπογραμμίζει και
επιβεβαιώνει ότι τα κράτη της Ευρωζώνης από κοινού με τον μηχανισμό
στήριξης EFSF και την ΕΚΤ προετοιμάζονται εν ανάγκη και για την αγορά
ομόλογων κρατών του ευρώ τα οποία αντιμετωπίζουν πρόβλημα. «Δεν
υπάρχει αμφιβολία για αυτό», δηλώνει κατηγορηματικά και εξηγεί ότι
αιτία είναι η ανησυχία για το υψηλό κόστος δανεισμού της Ισπανίας και
της Ιταλίας, αλλά και για ολόκληρη την Ευρωζώνη.

Ο κ. Σόιμπλε εμφανίζεται ακόμη ανήσυχος για τις αναταραχές σε
κράτη-μέλη της Ευρωζώνης, καθώς όπως λέει, «η κρίση χρέους δείχνει ότι
η ευρωπαϊκή ενοποίηση είναι ένα πολύ εύθραυστο οικοδόμημα και εθνικές
αντιπαλότητες που θεωρούνται ξεχασμένες έχουν αρχίσει πλέον να
γίνονται αισθητές, ενώ 60 χρόνια μετά τη λήξη του Β' Παγκοσμίου
Πολέμου δεν απέχουν χιλιόμετρα, αλλά μόλις εκατοστά από την
επιφάνεια».

Σε ό,τι αφορά τον πιθανό διάδοχό του στο Eurogroup, ο Πρωθυπουργός του
Λουξεμβούργου τάσσεται υπέρ ενός επικεφαλής «αποκλειστικής
απασχόλησης», χωρίς εθνικές αρμοδιότητες. Αναγνωρίζει πάντως ότι
πολλές χώρες θα έχουν διαφορετική άποψη και αναφέρει ότι η εμπειρία
έχει δείξει ότι «χρειαζόμαστε έναν Ευρωπαίο υπουργό Οικονομικών, μια
προσωπικότητα εγνωσμένου κύρους που θα είναι σε θέση να σταματάει
εθνικά δημοσιονομικά σχέδια». Ζητεί μάλιστα ο νέος επικεφαλής να
προκύψει από μια «δημοκρατική διαδικασία νομιμοποίησης» και
επισημαίνει ότι ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε
διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά που απαιτεί η θέση.



 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία