Τύχη αγαθή έφερε στο δρόμο του Σιμόν Ντανιέλι, των αδελφών του και των γονιών του- του εμπόρου σιτηρών Ιωσήφ Ντανιέλ και της συζύγου του Μπουένα- μία οικογένεια χριστιανών κι έναν ιερέα που τους βοήθησαν να ξεφύγουν από τη μοίρα εκατομμυρίων ομοθρήσκων τους, οι οποίοι εξαναγκάστηκαν ν' ακολουθήσουν την πορεία θανάτου προς τα στρατόπεδα της φρίκης που είχε στήσει στην Ευρώπη η απάνθρωπη στρατιωτική μηχανή του Γ' Ράιχ.
Ο Σιμόν Ντανιέλι όχι μόνο επέζησε, αλλά στα 82 του χρόνια, κατάφερε να ταξιδέψει από το Ισραήλ, όπου ζει με την οικογένειά του, στη Βέροια για να παραστεί σε μία ξεχωριστή εκδήλωση για τη βράβευση αυτών που έθεσαν σε κίνδυνο την ίδια τους τη ζωή για να σώσουν τον ίδιο κι άλλους εβραίους συμπολίτες τους από τη μεγαλύτερη θηριωδία που βίωσε η ανθρωπότητα από το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ως σήμερα.
«Αισθάνομαι πολύ συγκινημένος. Ήμουν 13 ετών, τσομπάνης, όταν οι Γερμανοί ήρθαν στο χωριό, με σκοπό να σκορπίσουν το θάνατο» δήλωσε ο Σιμόν Ντανιέλι, ο οποίος έδωσε το παρών στην εκδήλωση της πρεσβείας του Ισραήλ στην Ελλάδα, που φιλοξένησε ο Δήμος Βέροιας, για την απονομή του τίτλου του «Δικαίου των Εθνών»- μετά θάνατον- στον Γιώργο και την Παναγιώτα Λαναρά και στον πατέρα Νέστορα Καραμητσόπουλο.
Οι τρεις αυτοί άνθρωποι στάθηκαν «φύλακες-άγγελοι» για τον Σιμόν Ντανιέλι και τους δικούς του. Η οικογένεια Λαναρά παρείχε στέγη στους Ντανιέλι και τους βοήθησε να κρυφτούν στα γύρω δάση, ακόμη και για εβδομάδες ολόκληρες, όταν έρχονταν οι Γερμανοί στο χωριό. Μάλιστα, ο Λαναράς βοήθησε την οικογένεια Ντανιέλι να χτίσει ένα υπόστεγο στο δάσος για να προστατεύεται από τον καιρό και τα άγρια ζώα.
Κάποια μέρα, οι Γερμανοί έκαναν έφοδο στο χωριό και απαίτησαν από τον ιερέα Νέστορα Καραμητσόπουλο να τους αποκαλύψει τους Εβραίους που κρύβονταν στο χωριό. Οι Γερμανοί δεν ικανοποιήθηκαν από την απάντησή του και ήλεγξαν όλα τα σπίτια, σπιθαμή προς σπιθαμή. Σε οχτώ απ' αυτά βρήκαν Εβραίους κι αυτό μεγάλωσε την οργή τους: έκαψαν ολοσχερώς τα οχτώ αυτά σπίτια και το σπίτι του ιερέα, τον οποίο και υπέβαλαν σε φριχτό βασανιστήριο, ξεριζώνοντας τη γενειάδα του.
Στο χωριό Συκιά το 1943 ζούσαν 40 οικογένειες και φιλοξένησαν 75 ανθρώπους- κάποιους δεν κατάφεραν να τους σώσουν, αλλά δεν σώθηκαν και οι ίδιοι.
Χάρη στην οικογένεια Λαναρά και τον τολμηρό ιερέα, η οικογένεια Ντανιέλι σώθηκε και επέστρεψε στο σπίτι της, στη Βέροια, ταλαιπωρημένη, αλλά ζωντανή.
Η οικογένεια Ντανιέλι τελικά πήρε τον δρόμο για τη «Γη της Επαγγελίας», το Ισραήλ, κάνοντας ένα νέο ξεκίνημα. «Η ζωή στο Ισραήλ τότε ήταν δύσκολη, γιατί ήταν ένα νέο κράτος. Υπήρχε μεγάλη ανεργία κι εγώ δούλεψα όπου βρήκα ώσπου να πάω στο Στρατό. Έμεινα κάμποσα χρόνια εκεί κι ύστερα βγήκα έξω κι ασχολήθηκα με το εμπόριο» εξιστορεί ο 82χρονος.
Ο Σιμόν Ντανιέλι δεν ξέχασε ποτέ την Ελλάδα, την οποία και «κουβαλάει» βαθιά μέσα του. «Αγαπώ την Ελλάδα, πάντα την αγαπούσα. Έρχομαι κάθε δυο χρόνια. Έχω καλούς φίλους και συμμαθητές- πήγα γυμνάσιο στη Βέροια, εκεί όπου σήμερα είναι το δημαρχείο. Κάθομαι με τους φίλους μου και συζητώ. Με αγαπούν πολύ και τους αγαπώ. Μου έγραψαν, μάλιστα, και ποιήματα» λέει χαρακτηριστικά.
Στην εκδήλωση, όπου παρέστησαν- μεταξύ άλλων- ο πρέσβης του Ισραήλ Άριε Μέκελ, ο πρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Θεσσαλονίκης Δαυίδ Σαλτιέλ, ο πρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Λάρισας Μωρίς Μαγρίζος, εκπρόσωπος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Ιωαννίνων και πλήθος κόσμου, τα μετάλλια παρέλαβαν η Γεωργία Μελιοπούλου, εγγονή του Γιώργου και της Παναγιώτας Λαναρά και η Μαρία Μελιοπούλου, εγγονή του πατέρα Νέστορα Καραμητσόπουλου.
Μέσα από καταστάσεις, όπως αυτή της οικογένειας Ντανιέλι, είδαμε τον αληθινό χαρακτήρα των Ελλήνων, που βοηθούν τον συνάνθρωπό τους και ορισμένες φορές δεν διστάζουν να θυσιάσουν τον ίδιο τους τον εαυτό, δήλωσε ο πρέσβης του Ισραήλ στην Αθήνα, με αφορμή την τελετή για την απονομή του τίτλου του «Δικαίου των Εθνών».
Ενός τίτλου, με τον οποίο έχουν τιμηθεί σχεδόν 300 Έλληνες, μεταξύ των οποίων ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Δαμασκηνός, ο Διοικητής της Ελληνικής Αστυνομίας κατά τη διάρκεια της Κατοχής Άγγελος Έβερτ, οι μακαριστοί μητροπολίτες Ζακύνθου και Δημητριάδος, Χρυσόστομος και Ιωακείμ αντίστοιχα, ο πρώην δήμαρχος Ζακύνθου Λουκάς Καρρέρ και πολλοί άλλοι αφανείς ήρωες του Β' Παγκοσμίου Πολέμου.
Από την πλευρά της, η δήμαρχος Βέροιας Χαρούλα Ουρσουτζόλου- Γεωργιάδη δήλωσε- μεταξύ άλλων- πως η εκδήλωση εκπέμπει μήνυμα αλληλεγγύης και ανθρωπιάς, ιδιαίτερα στις μέρες που διανύουμε. «Να κοιτάξουμε στη διπλανή μας πόρτα, να σκεφτούμε ποιος είναι ο γείτονας και να του απλώσουμε χέρι βοήθειας» τόνισε.
Πρόταση αδελφοποίησης της Βέροιας με τη Χάιφα
Εξάλλου, απευθύνοντας χαιρετισμό στην εκδήλωση, η δήμαρχος Βέροιας ανακοίνωσε πως προτίθεται να καταθέσει πρόταση προς το Δημοτικό Συμβούλιο για αδελφοποίηση του Δήμου Βέροιας με τον αντίστοιχο της πόλης Χάιφα του Ισραήλ.
«Η Χάιφα είναι το φιλόξενο λιμάνι, που υποδέχτηκε τους δικούς μας (Έλληνες εβραίους) εκεί, ταλαιπωρημένους, πληγωμένους, με πένθη βαριά από τη λαίλαπα του Ολοκαυτώματος. Η Χάιφα δέχτηκε αυτούς και τα πολύτιμα κειμήλια από τη Συναγωγή μας που μετέφεραν από δω μαζί τους στη νέα τους πατρίδα» ανέφερε χαρακτηριστικά η δήμαρχος Βέροιας, αποκαλύπτοντας πως ο ίδιος ο Σιμόν Ντανιέλι είχε προτείνει την αδελφοποίηση αυτή προ καιρού και είχε κάνει κοινωνούς της ιδέας του τους βεροιείς εβραίους που κατοικούν στην ισραηλινή αυτή πόλη.
