 |
|
|  "Μύλος" στην πολιτική ζωή τής χώρας μας...
"ΑΝΤΙΟ" ΣΤΟ ΠΑΣΟΚ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΑΝΝΗ ΡΑΓΚΟΥΣΗ
AΘΗΝΑ.-(Τετ.Ωρα 2.27μμ)
Την αποχώρησή του από το ΠΑΣΟΚ ανακοίνωσε ο πρώην υπουργός, στενός συνεργάτης του πρώην πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου και πρώην γραμματέας του Εθνικού Συμβουλίου του Κινήματος Γιάννης Ραγκούσης.
Η αφορμή της παραίτησης ήταν τα όσα συνέβησαν γύρω από την περιβόητη «λίστα Λαγκάρντ», καθώς ο κ. Ραγκούσης θεωρεί «πολιτικά ανήθικο και κοινωνικά εξοργιστικά άδικο» μέσω της «λίστας» να κρίνεται η «αποφασιστικότητα ή μη να χτυπηθεί η φοροδιαφυγή με την ίδια αυστηρότητα που περιορίστηκαν εισοδήματα και επιβλήθηκαν νέοι φόροι».
Ανακοινώνοντας την αποχώρησή του από το ΠΑΣΟΚ, την οποία θεώρησε «επιβεβλημένη» στη δήλωσή του αναφέρει ότι αποχωρεί «από το σημερινό ΠΑΣΟΚ», στο οποίο, επισημαίνει, «έχουν επικρατήσει πλήρως οι αντιλήψεις και οι πρακτικές του πολιτικού κατεστημένου της μεταπολίτευσης». Κατά τον κ. Ραγκούση αυτές οι αντιλήψεις και πρακτικές «οδήγησαν την Ελλάδα στη χρεοκοπία και στην ηθική παρακμή καθώς και την ελληνική κοινωνία στην αγανάκτηση και στην οργή».
Η δήλωση του κ. Ραγκούση έχει ως εξής:
«Ως μέλος κυβερνήσεων που κλήθηκαν μετά το 2009 να αντιμετωπίσουν την υπερχρέωση της πατρίδας μας. Υπερχρέωση που είχε συντελεστεί κατά τη διάρκεια των προηγούμενων ετών, κατά τη διάρκεια της σκοτεινής πλευράς της μεταπολίτευσης.
Ως μέλος κυβερνήσεων που κατ' επανάληψη βρέθηκα προ τετελεσμένων γεγονότων και υποχρεώθηκα να εγκρίνω περικοπές μισθών και συντάξεων προκειμένου η Ελλάδα να παραμείνει όρθια, θεωρώ πολιτικά ανήθικο και κοινωνικά εξοργιστικά άδικο ό,τι έχει επιβεβαιωθεί σχετικά με την περιβόητη πια λίστα "Λαγκάρντ". Λίστα που αφορά στον πυρήνα της, την αποφασιστικότητα ή μη να χτυπηθεί η φοροδιαφυγή με την ίδια αυστηρότητα που περιορίστηκαν εισοδήματα και επιβλήθηκαν νέοι φόροι.
Θεωρώ στο σύνολό τους αδιανόητα, για ευνομούμενη πολιτεία, όσα για πρώτη φορά ακόμη κι εμείς μαθαίνουμε και δύο φορές αδικαιολόγητα. Το ποτήρι ξεχείλισε.
Με βάση αυτά, το λιγότερο που η συνείδησή μου επιβάλει είναι να αποχωρήσω από το σημερινό ΠΑΣΟΚ, από ένα ΠΑΣΟΚ στο οποίο έχουν επικρατήσει πλήρως οι αντιλήψεις και οι πρακτικές του πολιτικού κατεστημένου της μεταπολίτευσης. Αντιλήψεις και πρακτικές που οδήγησαν την Ελλάδα στην χρεοκοπία και στην ηθική παρακμή, καθώς και την ελληνική κοινωνία στην αγανάκτηση και στην οργή. Παραμένω ενεργό μέλος της δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης και δεν θα πάψω να αγωνίζομαι για τη διασφάλιση της ευρωπαϊκής προοπτικής της πατρίδας μας, που θεωρώ αδιαπραγμάτευτο και πρώτης προτεραιότητας καθήκον.
Για μια Ελλάδα που όμως δεν θα επιβάλει μονόπλευρες πολιτικές λιτότητας επειδή δεν θέλει να προχωρήσει σε προοδευτικές μεταρρυθμίσεις που υπηρετούν το συμφέρον της πλειοψηφίας της κοινωνίας και κυρίως το μέλλον της νέας γενιάς. Κι αυτό προκειμένου να προστατευτούν συμφέροντα συντεχνιών και μικρών ολιγαρχιών.
Για μια Ελλάδα που δεν θα επιτρέπεται στον εκάστοτε πρωθυπουργό να τοποθετεί τον κολλητό εφοριακό από τον τόπο καταγωγής του ως επικεφαλής στο ΣΔΟΕ, με οφθαλμοφανείς σκοπούς.
Για μια Ελλάδα στην οποία θα καταστεί κοινή πεποίθηση ότι για την επιβίωσή της είναι ζωτικής σημασίας η επαναθεμελίωση του πολιτικού της συστήματος που συνιστά τη μητέρα όλων των μεταρρυθμίσεων. Το μόνο πραγματικό και ουσιαστικό εμπόδιο στην επέλαση του λαϊκισμού και της δημαγωγίας των άκρων».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
