 |
|
|  Tρίτη 19/3
ΙΛΙΓΓΙΩΔΕΣ ΠΡΟΣΤΙΜΟ ΣΤΟΝ ΤΡΑΜΠ
....πρέπει να καταβάλει 454 εκατ. δολ. για οικονομικές απάτες
AΠΕ-ΜΠΕ
Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι σε θέση να καταβάλει στη νεοϋορκέζικη δικαιοσύνη εγγύηση πως θα αποπληρώσει τα πρόστιμα 454 εκατομμυρίων δολαρίων που του επιβλήθηκαν για οικονομικές απάτες στον όμιλο ακινήτων του, μετά την καταδίκη του σε αστική δίκη τον Φεβρουάριο, διαμαρτυρήθηκαν οι δικηγόροι του χθες Δευτέρα.
Σε δικαστικό έγγραφο έκτασης κάπου 5.000 σελίδων, που αναρτήθηκε στο διαδίκτυο χθες από το τμήμα εφέσεων του ομοσπονδιακού δικαστηρίου της Νέας Υόρκης στο Μανχάταν, η υπεράσπιση του Ρεπουμπλικάνου πρώην προέδρου των ΗΠΑ επιχειρηματολογεί ότι η καταβολή εγγύησης για το ιλιγγιώδες ποσό αυτό είναι «σχεδόν αδύνατη».
«Το ύψος του επιδικασθέντος ποσού, με τους τόκους, ξεπερνά τα 464 εκατομμύρια δολάρια», ήτοι 355 εκατ. συν 100 εκατ. τόκους για τον Ντόναλντ Τραμπ και οκτώ εκατ. συν τους τόκους για τους γιους του, τον Ντόναλντ τον νεότερο και τον Έρικ, και «ελάχιστες (ασφαλιστικές) εταιρείες θα παρείχαν ασφάλιση εγγύησης τέτοιου μεγέθους», εξεγείρονται οι δικηγόροι, διευκρινίζοντας πως ήλθαν σε επαφή με κάπου τριάντα ασφαλιστικές εταιρείες.
Αυτό σημαίνει πως, ελλείψει εγγύησης επί του 100% του προστίμου, η έφεση που υποβλήθηκε εξ ονόματος του Ντόναλντ Τραμπ τον Φεβρουάριο σε άλλη δικαιοδοσία, που δεν συνεπάγεται δεύτερη δίκη, δεν θα έχει ανασταλτική επίπτωση: ο επιχειρηματίας και πολιτικός θα είναι κατά συνέπεια υποχρεωμένος να πληρώσει όλο το πρόστιμο ως την επόμενη Δευτέρα 25η Μαρτίου, αλλιώς θα διατρέξει κίνδυνο να κατασχεθούν περιουσιακά του στοιχεία από τη δικαιοσύνη.
Ο υποψήφιος των Ρεπουμπλικάνων για την προεδρία κατήγγειλε με ανακοίνωσή του χθες Δευτέρα το βράδυ -τι άλλο- το «κυνήγι μαγισσών» σε βάρος του, το πρόστιμο που χαρακτήρισε «αντισυνταγματικό, αντιαμερικανικό, άνευ προηγουμένου και πρακτικά αδύνατο για οποιαδήποτε επιχείρηση, συμπεριλαμβανομένης μιας επιχείρησης τόσο επιτυχημένης όσο η δική μου», να πληρώσει.
Το τμήμα εφέσεων του δικαστηρίου της Νέας Υόρκης απέρριψε την 28η Φεβρουαρίου προσφορά να καταβληθεί εγγύηση ύψους 100 εκατ. δολαρίων.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
