 |
|
|  Δευτέρα 8/1
διακινούσε 5 τόνους κοκαΐνης κάθε μήνα
Κολομβία και Ισημερινός ανακοίνωσαν την εξάρθρωση συμμορία εμπόρων ναρκωτικών
AΠΕ-ΜΠΕ
Οι αρχές τής Κολομβίας και τού Ισημερινού ανακοίνωσαν χθες Κυριακή πως εξάρθρωσαν εγκληματική οργάνωση υπεύθυνη για τη διακίνηση ως και πέντε τόνων κοκαΐνης σε μηνιαία βάση προς τις αγορές των ΗΠΑ και της Ευρώπης και συνέλαβαν δυο αδέλφια που φέρονται να ήταν επικεφαλής της.
Σύμφωνα με την κολομβιανή αστυνομία, η συμμορία «Los Curva» είχε έσοδα που ξεπερνούσαν τα 2 δισεκ. δολάρια σε ετήσια βάση χάρη στη διακίνηση ναρκωτικών.
Έπειτα από αστυνομική επιχείρηση που διήρκεσε έναν χρόνο, η αστυνομία συνέλαβε δυο αδέλφια, τους κολομβιανούς πολίτες Άδερ και Νταϊρόν Κουέρο, ηγέτες της συμμορίας, σύμφωνα με τις αρχές των δυο χωρών.
Ο Άδερ Κουέρο καταζητείται από τις αρχές των ΗΠΑ για διακίνηση ναρκωτικών.
Η Κολομβία θεωρείται η χώρα με την μεγαλύτερη παραγωγή κοκαΐνης στον κόσμο. Η διακίνηση του ναρκωτικού εξασφαλίζει χρηματοδότηση σε συμμορίες, ακροδεξιές παραστρατιωτικές ομάδες και οργανώσεις ανταρτών τής άκρας αριστεράς στη χώρα.
«Η επιχείρηση αυτή σταματά τη διακίνηση πέντε τόνων κοκαΐνης σε μηνιαία βάση», τόνισε ο υποδιευθυντής της κολομβιανής αστυνομίας στρατηγός Νικολάς Σαπάτα κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που αναμεταδόθηκε ψηφιακά απευθείας χθες Κυριακή.
Ο διευθυντής της υπηρεσίας δίωξης ναρκωτικών της αστυνομίας του Ισημερινού, ο Ουίλιαμ Βιγιαροέλ, διευκρίνισε πως η συμμορία χρησιμοποιούσε ταχύπλοα και πλοία υπό σημαία Μεξικού για να μεταφέρει ναρκωτικά στη μεξικανική επικράτεια διά θαλάσσης.
Η συμμορία Κούρβα συνεργαζόταν με το μεξικανικό καρτέλ Σιναλόα, καθώς και με συμμορίες στα Βαλκάνια, σύμφωνα με τις αρχές των δύο κρατών.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
