 |
|
|  Κυριακή 31/12
ΣΕ ΚΑΤ ΟΙΚΟΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟ Ο ΜΠΕΡΙΣΑ
Ο πρώην πρόεδρος και πρωθυπουργός τής Αλβανίας διώκεται για διαφθορά
AΠΕ-ΜΠΕ
Δικαστήριο στην Αλβανία διέταξε να τεθεί υπό κράτηση κατ' οίκον ο πρώην πρόεδρος και πρωθυπουργός Σαλί Μπερίσα έπειτα από κατηγορίες σε βάρος του για διαφθορά κατά την περίοδο που βρισκόταν στην εξουσία. Εισαγγελείς κατηγορούν τον 79χρονο Μπερίσα ότι χρησιμοποίησε την επιρροή του όταν ήταν πρωθυπουργός από το 2005 ως το 2009 για να ευνοήσει τον σύζυγο τής κόρης του κατά την ιδιωτικοποίηση κρατικής γης.
Ο Μπερίσα ηγείται τού Δημοκρατικού Κόμματος, του μεγαλύτερου της αλβανικής αντιπολίτευσης.
«Το δικαστήριο έκανε δεκτό το αίτημα της εισαγγελίας αλλάζοντας ένα προηγούμενο μέτρο και διέταξε τώρα την κατ' οίκον κράτηση (τού Μπερίσα) χωρίς τη δυνατότητα να εγκαταλείψει τη χώρα», δήλωσε μετά την απόφαση του δικαστηρίου ο συνήγορος τού Μπερίσα, Τζενκ Τζιοκουτάι.
Ο Τζιοκουτάι δήλωσε πως ο Μπερίσα θα ασκήσει έφεση κατά της απόφασης. Ο πρώην πρωθυπουργός αρνείται τους ισχυρισμούς της εισαγγελίας και κατηγορεί τον νυν πρωθυπουργό Έντι Ράμα ότι διεξάγει πολιτική επίθεση για να φιμώσει την αντιπολίτευση.
Η εισαγγελία δεν έχει παρουσιάσει ακόμη το τελικό κατηγορητήριο.
Ο Μπερίσα διετέλεσε πρόεδρος από το 1992 ως το 1997, μετά την κατάρρευση τού σοσιαλιστικού καθεστώτος σ' αυτή τη χώρα τών νοτιοδυτικών Βαλκανίων, και πρωθυπουργός από το 2005 ως το 2013.
Το 2021, οι ΗΠΑ απαγόρευσαν την είσοδο στον Μπερίσα και την οικογένειά του, με το Στέιτ Ντιπάρτμεντ να τον κατηγορεί πως, όταν ήταν πρωθυπουργός, είχε εμπλακεί σε «πράξεις διαφθοράς» που περιλάμβαναν τη χρήση της εξουσίας του για προσωπικό του όφελος και για τον πλουτισμό συγγενών και πολιτικών συμμάχων του.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
