 |
|
|  Σάββατο 16/12
Διαδήλωσε διαμαρτυρίας στο Τελ Αβίβ
Ο Ισραηλινός στρατός σκότωσε κατά λάθος τρεις ομήρους τής Χαμάς,σε μάχες στην Γάζα
AΠΕ-ΜΠΕ
Διαδηλωτές κατέβηκαν χθες, Παρασκευή, το βράδυ στους δρόμους του Τελ Αβίβ για να διαμαρτυρηθούν για τον θάνατο τριών ομήρων που σκοτώθηκαν κατά λάθος από Ισραηλινούς στρατιώτες στη Λωρίδα της Γάζας, σύμφωνα με μέσα ενημέρωσης.
Εικόνες που μεταδόθηκαν από την ισραηλινή τηλεόραση δείχνουν μεγάλα πλήθη να συγκεντρώνονται στο κέντρο του Τελ Αβίβ και να αποκλείουν κεντρική αρτηρία. Αυτοί αξίωσαν να αναλάβει δράση η κυβέρνηση για να εξασφαλίσει την άμεση απελευθέρωση των ομήρων που κρατούνται από τη Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας.
Με πανό, πλακάτ και πόστερ με τα ονόματα και τις φωτογραφίες πολλών άλλων ομήρων, οι διαδηλωτές έκαναν πορεία κατευθυνόμενοι προς το αρχηγείο του ισραηλινού στρατού. Όπως μετέδωσε ο ειδησεογραφικός ιστότοπος ynet, αυτοί έριξαν κόκκινη μπογιά στον δρόμο.
"Ο χρόνος τους εξαντλείται! Φέρτε τους σπίτι τώρα", φώναζαν οι διαδηλωτές.
Το πλήθος επέκρινε την κυβέρνηση του πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου ότι δεν κάνει αρκετά για να απελευθερώσει τους ομήρους που απήγαγε η Χαμάς και κρατά στη Λωρίδα της Γάζας.
Σύμφωνα με τους διαδηλωτές, μια νέα συμφωνία για τους ομήρους, όπως αυτή που είχε επιτευχθεί στα τέλη Νοεμβρίου, θα έχει αποτρέψει περιστατικά, όπως αυτό που σημειώθηκε στη Γάζα χθες, Παρασκευή.
Ο εκπρόσωπος του ισραηλινού στρατού Ντάνιελ Χαγκάρι ανακοίνωσε χθες ότι τρεις Ισραηλινοί όμηροι σκοτώθηκαν κατά λάθος από στρατιώτες κατά τη διάρκεια μάχης με ενόπλους της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας. Οι ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις τους εξέλαβαν κατά λάθος ως απειλή κατά τη διάρκεια επιχείρησης στο προπύργιο της Χαμάς την Σετζάιγια, στο βόρειο τμήμα της Λωρίδας της Γάζας, και άνοιξαν πυρ προς την πλευρά τους και τους σκότωσαν, δήλωσε.
"Είναι ένα τραγικό περιστατικό, ο στρατός φέρει την πλήρη ευθύνη", σημείωσε ο Χαγκάρι, ενώ οι ένοπλες δυνάμεις του Ισραήλ ξεκίνησαν αμέσως έρευνα για το συμβάν.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
