 |
|
|  Δευτέρα 27/11
Ο OΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ
Δημιούργησε εταιρεία Pilates με 175.000 δολάρια και την πούλησε ...
88 εκατ. δολάρια !!!
newmoney.gr
Η Αν Μάχλουμ έχτισε την καριέρα της ξεχωρίζοντας από το πλήθος.
Η 43χρονη επιχειρηματίας με τα ξανθά, κοντά μαλλιά, τα τατουάζ και
τους κοιλιακούς, ξεκίνησε την αλυσίδα γυμναστηρίων Solidcore το 2013
και την ανέπτυξε σε όλες τις ΗΠΑ, προτού την πουλήσει σε μια ιδιωτική
εταιρεία επενδύσεων.
Η Μάχλουμ εξαργύρωσε το μετοχικό της κεφάλαιο στην Solidcore για
συνολικά 88,4 εκατομμύρια δολάρια και πιστώνει αυτή την επιτυχία της
στην απροθυμία της να προσαρμόζεται σε ο,τιδήποτε.
«Προσπαθώ να βρίσκω τη μοναδικότητα στα πράγματα και στη συνέχεια την
ενισχύω… αυτό ήταν πραγματικά ένα τεράστιο μέρος της επιτυχίας μου»,
λέει η Mahlum στο CNBC Make It. «Πολλές φορές, οι άνθρωποι προσπαθούν
να κρυφτούν στο κοπάδι και εμείς προσπαθούμε να προσαρμοστούμε και
νομίζω ότι αυτή είναι η χειρότερη συμβουλή».
Η 43χρονη σήμερα Αν Μάχλουμ έκανε το πρώτο της μάθημα πιλάτες το 2013
και 7 μήνες αργότερα, έβαλε όλες τις οικονομίες της (περίπου 175.000
δολάρια) για να λανσάρει τη δική της επιχείρηση, τη Solidcore, η οποία
αποδείχθηκε άκρως κερδοφόρα, μετά και την δημιουργία ολόκληρης
αλυσίδας, με τριψήφιο αριθμό εγκαταστάσεων.
«Η προπόνηση ήταν αναζωογονητική, με μεταμόρφωσε πραγματικά» τονίζει η
επιχειρηματίας, που διετέλεσε Διευθύνουσα Σύμβουλος και ιδρύτρια του
Back On My Feet – ενός μη κερδοσκοπικού συλλόγου για άστεγους με έδρα
τη Φιλαδέλφεια – χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία, από όπου όμως αποκόμισε
σημαντικά και χρήσιμα εφόδια που την βοήθησαν μετέπειτα στην καριέρα
της.
«Ένιωθα ότι οι δεξιότητές μου γύρω από το branding με στόχο τη
δημιουργία μιας βάσης πιστών ανθρώπων σε ένα εγχείρημα, σε συνδυασμό
με τις γνώσεις και τις συμβουλές μου για μια υγιή και σωστή φυσική
κατάσταση, μου έδωσαν τα συστατικά για να φτιάξω τη συνταγή της
επιτυχίας» υπογράμμισε μιλώντας στη στήλη Μake It του CNBC.
Έδωσε τα πάντα για να ξεκινήσει τη Solidcore, μια εταιρεία με έδρα την
Ουάσιγκτον, με αντικείμενο το πιλάτες, ενώ ακόμα κι αν τελικά
αποτύγχανε, όπως το 81% των startups στον χώρο γυμναστικής και της
ευεξίας κατά τον πρώτο χρόνο λειτουργίας τους, δεν θα το έβαζε κάτω
και θα προσπαθούσε ξανά με ό,τι μέσα και δυνάμεις είχε στην κατοχή της
για να πετύχει «ένα θαύμα».
Φέτος, η Solidcore άνοιξε την 100η εγκατάστασή της. Η Μάχλουμ έχτισε
γερή περιουσία, σχεδόν 88,5 εκατ. δολαρίων (81,5 εκατ. ευρώ),
πουλώντας τις μετοχές της στην εταιρεία μέσα από δύο ειδικές
επενδυτικές συμφωνίες στο πλαίσιο τής εξαγοράς τής επιχείρησης από
την Kohlberg and Company.
Μάλιστα, η 42χρονη δεν επαναπαύεται καθόλου και συνεχίζει να
δραστηριοποιείται στο επιχειρείν, επενδύοντας 250.000 δολάρια για να
ξεκινήσει ένα γυμναστήριο με έδρα τη Νέα Υόρκη που ονομάζεται
Ambition, εκτιμώντας πως αυτό θα είναι το επόμενο «χρυσό» βήμα στην
επιτυχημένη καριέρα της.
Αποκαλύπτει πως δεν πτοήθηκε στιγμή και από το πρώτο δευτερόλεπτο
έκανε «all in», δηλαδή τα έδωσε όλα ώστε να δει τα όνειρά της να
πραγματοποιούνται ακόμη, μένοντας βαθιά στοχοπροσηλωμένη, παρά το
«χλιαρό» της ξεκίνημα που δεν στέφθηκε με ιδιαίτερη επιτυχία. «Όταν
έφυγα από το Back on My Feet, έβαλα κυριολεκτικά κάθε δολάριο που είχα
στην άκρη για το στούντιο, κάτι που ήταν τρομακτικό. Είχα όμως την
εμπειρία και το πλεονέκτημα να γνωρίζω πως οι επιχειρηματίες δεν
χρειάζεται να έχουν τα πάντα ξεκάθαρα και προγραμματισμένα από την
αρχή όταν ξεκινούν μια εταιρία, καθώς πολλά από τα αρχικά πλάνα,
μεταβάλλονται στην πορεία και καλείσαι να προσαρμοστείς στα νέα
δεδομένα» επισημαίνει.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
