 |
|
|  Πέμπτη 2/11
ΕΝΑ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑ
"Πληρώνομαι 150 δολάρια την ώρα για να αγκαλιάζω – Λύνω την κρίση μοναξιάς για άνδρες και γυναίκες"
newsbeast.gr
Το κρεβάτι της Έλλας είναι… ανοιχτό. Με την αγκαλιά της να περιμένει ορθάνοιχτη, η ανύπαντρη μαμά από το Washington Heights δίνει ζεστές, παρηγορητικές αγκαλιές σε καθημερινή βάση. Της αρέσει να χουχουλιάζει, ανεξάρτητα από τη θέση – είτε είναι όρθια, είτε κάθεται. Αλλά οι άνθρωποι που αγκαλιάζει περισσότερο δεν είναι τα παιδιά της – είναι οι πελάτες της.
«Είμαι επαγγελματίας αγκαλίτσα», είπε στην The Post η Ella, 48, πρώην δασκάλα σε δημόσια σχολεία της Νέας Υόρκης και έγινε θεραπεύτρια αφής για την εταιρεία καθαρτικής φροντίδας, Cuddlist.
Για 150 δολάρια την ώρα, η Ella – που επέλεξε να μην αποκαλύψει το επώνυμό της για λόγους προστασίας της ιδιωτικής της ζωής – προσκαλεί τους θαμώνες στο μπουντουάρ της, γαλουχώντας τους με μια στοργική αγκαλιά, ακουμπώντας στο κεφάλι και το στήθος, την αφή πρόσωπο με πρόσωπο και ως μια μορφή θεραπευτικής ανακούφισης. Και ενώ η πελατεία της αποτελείται κυρίως από παντρεμένους άντρες μεταξύ 40 και 60 ετών, πρόσφατα παρατήρησε μια εισροή γυναικών Gen Z που αναζητούσαν τις μη σεξουαλικές επαφές αλλά μια αγκαλιά. «Σε μια πόλη όπως η Νέα Υόρκη, υπάρχουν πολλοί μοναχικοί και απομονωμένοι άνθρωποι — παρόλο που είμαστε συνεχώς περιτριγυρισμένοι από χιλιάδες», εξήγησε η Ella, η οποία αποσύρθηκε από τη διδασκαλία για να ακολουθήσει θεραπεία αφής το 2017. Ωστόσο, δεν είναι ψυχολόγος με άδεια , η μελαχρινή έχει εκπαιδευτεί μέσω του προγράμματος πιστοποίησης της Cuddlist. «Οι συνεδρίες αγκαλιάς μου προσφέρουν στους πελάτες έναν συγκεκριμένο τύπο οικειότητας και άνευ όρων αποδοχή», είπε.
Και παρόλο που η αγκαλιά ενός αγνώστου μπορεί να ακούγεται περίεργο για τους πιο κυνικούς, η έρευνα έχει βρει ότι είναι απόλυτα αποτελεσματικό. «Η επαγγελματική αγκαλιά είναι μια θεραπευτική πρακτική που δίνει τη δυνατότητα τόσο στους λήπτες όσο και στους ασκούμενους να βιώσουν μια περιποιητική και χαλαρωτική συνεδρία αμοιβαίας μη σεξουαλικής επαφής», σημείωσε μια μελέτη του Ιουλίου 2023 για το επάγγελμα.
Η έκθεση σημείωσε ότι η αντισυμβατική θεραπεία συχνά διαφημίζεται για την ενίσχυση της «ψυχολογικής και σωματικής ευεξίας» που μπορεί να μειώσει το άγχος, τη στέρηση ύπνου και τις καρδιαγγειακές παθήσεις, καθώς και να ενισχύσει το ανοσοποιητικό σύστημα. Κατά την έναρξη της πανδημίας – όταν τα διατάγματα κοινωνικής αποστασιοποίησης απαγόρευαν στους υποστηρικτές της αγκαλιάς από το να κάνουν αυτοπροσώπως, οι ασθενείς που βασίζονταν στις υπηρεσίες δέρμα με δέρμα για σωματική, ψυχική και συναισθηματική υποστήριξη αναγκάστηκαν να γίνουν δημιουργικοί. Κάποιοι κατέφευγαν στην αγκαλιά του εαυτού τους, ενώ άλλοι αναδημιουργούσαν την οικειότητα της αφής μέσω της αυξημένης οπτικής επαφής μέσω μιας οθόνης υπολογιστή.
Από τη στιγμή που έχουν αρθεί οι περιορισμοί του lockdown, η διαφορετική δουλειά έχει εκτιναχθεί. Στην πραγματικότητα, η Missy Robinson, μια 43χρονη επαγγελματίας για αγκαλιές, έγινε viral τον Σεπτέμβριο του 2022, αφού αποκάλυψε ότι οι άντρες πληρώνουν πάνω από 1.300 δολάρια για τις θεραπευτικές της αγκαλιές – επιμένοντας, ωστόσο, ότι το σεξ είναι απολύτως εκτός θέματος παρά τη θαλπωρή της δουλειάς της. Η Michelle Renee, καριέρας από το Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια, λέει στην The Post ότι επιβάλλει ένα αυστηρό σύνολο κανόνων που πρέπει να τηρεί κάθε πελάτης, όπως: «Δεν με αγγίζει κάτω από τα ρούχα μου, χωρίς σεξουαλικές προτάσεις και χωρίς πουκάμισο, χωρίς παντελόνι — Καμία υπηρεσία», μεταδίδει η New York Post.
Είναι εντάξει αν οι πελάτες μου διεγείρονται σεξουαλικά κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίας», είπε στην The Post η Ρενέ, 48, παντρεμένη μητέρα δύο παιδιών που κερδίζει τα προς το ζην ως αφέντης της αγκαλιάς μέσω του Cuddlist από το 2015. «Αλλά δεν πρόκειται ποτέ να επιδιώξουμε αυτή τη διέγερση ή οτιδήποτε σεξουαλικό». Όπως και η Ella, χρεώνει 150 δολάρια την ώρα για τις θεραπευτικές της αγκαλιές , τις οποίες δίνει σε άνδρες και γυναίκες μέσα στην ιδιωτική της κατοικία. Η ειδικός συχνά προσκαλεί τους πελάτες να ξαπλώσουν ανάμεσα στα πόδια της ενώ εκείνη τα σφίγγει από πίσω. Και ενώ η Renee, επίσης, δεν έχει επίσημη εκπαίδευση στην ανθρώπινη ψυχολογία, λέει ότι βρίσκει αξία στο να χρησιμεύει ως ένα ευχάριστο αποκούμπι για τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
