 |
|
|  Δευτέρα 15/5
Τουλιπομανία
Bιομηχανία πολλών εκατομμυρίων πίσω από το πιο δημοφιλές λουλούδι στον κόσμο
iefimerida.gr
Οι τουλίπες κυκλοφορούν, κατά εκατομμύρια, σε όλο τον κόσμο, σε όλα τα χρώματα που μπορεί κανείς να φανταστεί.
Οι τουλίπες είναι τόσο ποικιλόχρωμες, διαθέσιμες, προσεγμένες, όμορφες και φθηνές -στα ευρωπαϊκά σούπερ μάρκετ, μια ντουζίνα κοστίζει περίπου 2,50 €, σπάνια περισσότερα από 40 ή 50 σεντς για έναν ωραίο βολβό τουλίπας-, με ορισμένους κηπουρούς να πιστεύουν ότι οι τουλίπες αρπάζουν τη Νο 1 θέση από το τριαντάφυλλο ως το πιο δημοφιλές λουλούδι στον κόσμο.
Σύμφωνα με το Forbes, αυτά που ξεπερνούν σίγουρα και με διαφορά είναι οι ορχιδέες, οι υάκινθοι και οι νάρκισσοι, που εμφανίζονται επίσης από τα πιο ευπώλητα λουλούδια στην Ευρώπη. Εκτός από την ελκυστικότητά τους, από τις τουλίπες λείπουν οι υποδηλώσεις του ρομαντισμού ή της θλίψης που συνδέονται με άλλα λουλούδια.
«Οι λαμπρές εκρήξεις τους είναι ενδιαφέρουσες, ελκυστικές και προσφέρουν μια έκρηξη χρώματος», είπε η κηπουρός και ιστορικός Abra Lee στην αρθρογράφο Mona Chalabi στον Guardian. «Ενώ άλλα άνθη όπως οι νάρκισσοι και τα άνθη κερασιάς προσφέρουν ένα ήσυχο και διακριτικό ξύπνημα στην άνοιξη, οι τουλίπες φτάνουν με μεγάλη μόδα, είναι τολμηρές και ταράζουν το τραπέζι -και είναι εδώ για να ξεκινήσουν το πάρτι».
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, από την άλλη πλευρά, σύμφωνα με την πιο πρόσφατη έκθεση του Υπουργείου Γεωργίας των Ηνωμένων Πολιτειών, το USDA, μία τουλίπα για κάθε δύο άτομα πουλήθηκε το 2020, κάτι που μεταφράζεται σε περισσότερα από 175 εκατομμύρια μίσχους τουλίπας που πωλήθηκαν εκείνο το έτος.
Με άλλα λόγια, οι τουλίπες, όπως γράφει η Chalabi, είναι το λουλούδι με τις περισσότερες πωλήσεις στις ΗΠΑ.
«Αν και άλλα είδη λουλουδιών πωλούνται σε τεράστιους αριθμούς (83 εκατομμύρια μαργαρίτες ζέρμπερες, 69 εκατομμύρια κρίνοι), κανένα δεν πλησιάζει την τουλίπα, το όνομα της οποίας προέρχεται από μια τουρκική λέξη για το τουρμπάνι».
«Η Φλόριντα είναι η ηγέτιδα πολιτεία, με καλλιέργειες αξίας 1,14 δισεκατομμυρίων δολαρίων, αυξημένες κατά 7% από την αξία του 2019», αναφέρει το υπουργείο Γεωργίας των Ηνωμένων Πολιτειών. «Η Καλιφόρνια, ο επόμενος μεγαλύτερος παραγωγός, μειώθηκε κατά 5% από το προηγούμενο έτος, στα 967 εκατομμύρια δολάρια σε χονδρική αξία. Οι δύο πολιτείες αντιπροσωπεύουν το 44% της συνολικής αξίας».
Για το 2020, οι πέντε κορυφαίες πολιτείες (Φλόριντα, Καλιφόρνια, Μίσιγκαν, Νιου Τζέρσεϊ και Οχάιο) αντιπροσώπευαν 3,13 δισεκατομμύρια δολάρια ή το 65% της συνολικής αξίας.
Για μια ιδέα του μεγέθους της επιχείρησης λουλουδιών: το USDA αναφέρει 4,80 δισεκατομμύρια δολάρια για το 2020, σε σύγκριση με 4,42 δισεκατομμύρια δολάρια για το 2019 για τη συνολική αξία χονδρικής καλλιέργειας λουλουδιών.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
