 |
|
|  Παρασκευή 12/5
Έτοιμο για απογείωση το νέο Concorde
Θα πιάνει ταχύτητες διπλάσιες του ήχου
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Τις υπερηχητικές ταχύτητες στα ταξίδια υπόσχεται να επαναφέρει η εταιρεία Boom Technology Inc. η οποία θα διαθέσει στην αγορά το αεροσκάφος – διάδοχο του Concorde που είχε αποσυρθεί το 2003. Από τη χρονιά απόσυρσης του συγκεκριμένου τύπου αεροσκάφους έχουν περάσει περίπου είκοσι χρόνια, μια περίοδος κατά την οποία έχουν γίνει μεγάλα τεχνολογικά άλματα και τα δεδομένα σε οικονομικό, περιβαλλοντικό αλλά και ατομικό επίπεδο έχουν μεταβληθεί. Οι αλλαγές αυτές, έφεραν νέες ανάγκες στο προσκήνιο των μετακινήσεων, τις οποίες σχεδιάζει να καλύψει το Overture με ταχύτητες που κόβουν την ανάσα.
Το νέο Concorde θα ξεκινήσει να κατασκευάζεται το 2024, όμως η πρώτη πτήση που θα κάνει με επιβάτες υπολογίζεται περίπου το 2029 με 2030. Οταν τελικά πετάξει, θα γίνει το ταχύτερο εμπορικό αεροπλάνο στον κόσμο και χαρακτηριστικά, θα πραγματοποιεί το ταξίδι Νέα Υόρκη – Λονδίνο σε 3 ώρες και 30 λεπτά, αντί για 6 ώρες και 30 λεπτά που είναι μέχρι σήμερα. Η χωρητικότητά του θα περιορίζεται από 65 έως 80 επιβάτες οι οποίοι θα απολαμβάνουν όλες τις παροχές και τις ανέσεις που θα αναβαθμίζουν την εμπειρία του ταξιδιού.
Το νέο μοντέλο έχει ονομαστεί Overture, όμως άτυπα του έχει δοθεί το προσωνύμιο “Son of Concorde” (γιος του Concorde) αφού ο παραδοσιακός τύπος του Concorde κατείχε το ρεκόρ του ταχύτερου εμπορικού αεροπλάνου στον κόσμο, μέχρι το 2003 που αποσύρθηκε. Οι λόγοι που οδήγησαν στην απόσυρση του προηγούμενου μοντέλου, ήταν ένας συνδυασμός παραγόντων, με αποκορύφωμα ένα τραγικό συμβάν. Το υπερηχητικό αεροσκάφος ήταν εξαιρετικά θορυβώδες και δαπανηρό, περιορίζοντας τη διαθεσιμότητα πτήσης και καθιστούσε το ναύλο απαγορευτικά υψηλό για πολλούς ταξιδιώτες. Το 2000 ένα Concorde της Air France συνετρίβη, παρασύροντας στο θάνατο 109 επιβαίνοντες και 4 ανθρώπους στο έδαφος και πολλοί θεωρούν ότι το γεγονός ήταν καθοριστικής σημασίας για την οριστική απόσυρση του συγκεκριμένου τύπου αεροσκάφους.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
