 |
|
|  Πέμπτη 11/5
Απίστευτη ανακάλυψη στα ανοικτά τής Κροατίας
Αποκαλύφθηκε στον βυθό δρόμος 7.000 ετών
in.gr
Σε μία απίθανη ανακάλυψη, που προκάλεσε έκπληξη, προχώρησαν αρχαιολόγοι στον βυθό της Μεσογείου στα ανοικτά τής Κροατίας, καθώς εντόπισαν έναν υποθαλάσσιο δρόμο που χρονολογείται πριν από 7.000 χρόνια και τη Λίθινη Εποχή, ο οποίος μάλιστα ειναι σε πολύ καλή κατάσταση.
Οι αρχαιολόγοι προέβησαν σε αυτή την ανακάλυψη αφού προχώρησαν στην ανάλυση δορυφορικών φωτογραφιών από την πλέον βυθισμένη πόλη της Νεολιθικής Εποχής, Σολίνε η οποία αποκαλύφθηκε το 2021 στο νησί Κορτσούλα στην κροατική ακτή.
Μάλιστα το επικρατέστερο σενάριο είναι η συγκεκριμένη οδός να ένωνε το Κορτσούλα με τη Σολίνε, ένα τεχνητό κομμάτι γης, το οποίο αποτελούσε «σπίτι» του αρχαίου πολιτισμού Hvar, που κυριάρχησε στην περιοχή κατά τη διάρκεια της Νεολιθικής Εποχής και πλέον όμως βρίσκεται 4-5 μέτρα κάτω από την επιφάνεια της Αδριατικής.
Η Κορτσούλα είναι κομμάτι του αρχιπελάγους της Αδριατικής που βρισκόταν στην ενδοχώρα ωστόσο όταν άρχισε να ανεβαίνει η στάθμη της θάλασσας κατά την τελευταία εποχή των παγετώνων το 12.000 π.Χ., δημιουργήθηκε περίπου πριν 8.000 χρόνια η τωρινή μορφολογία του εδάφους.
Η Σολίνε εντοπίστηκε όταν δορυφορικές φωτογραφίες υποδείκνυαν κάτι που έμοιαζε με ανθρώπινο δημιούργημα στον βυθό γύρω από το Κορτσούλα. Έτσι ο αρχαιολόγος, Μάτε Πέριτσα, του Πανεπιστημίου του Ζαντάρ μαζί με τους συναδέλφους του αποφάσισαν να κάνουν κατάδυση στην περιοχή για μία πιο κοντινή ματιά.
Κατά τη διάρκεια της εξερεύνησης, οι ειδικοί εντυπωσιάστηκαν καθώς εντόπισαν τους τοίχους ενός αρχαίου οικισμού που έμοιαζε να συνδέεται με το νησί από μία στενή λωρίδα εδάφους.
Μάλιστα όπως πιστεύουν οι επιστήμονες τα νησιά που υπάρχουν γύρω από αυτόν τον δρόμο της Λίθινης Εποχής ήταν ο λόγος που κατάφερε να προστατευτεί για χιλιετίες από τα ισχυρά κύματα της Μεσογείου.
«Το ευτυχές γεγονός είναι ότι η συγκεκριμένη περιοχή, σε αντίθεση με άλλα σημεία της Μεσογείου, είναι ασφαλής από μεγάλα κύματα καθώς πολλά νησιά προστατεύουν την ακτή. Αυτό σίγουρα βοήθησε να διατηρηθεί το σημείο από τη φυσική καταστροφή», είπε ο Πέριτσα όταν έκανε την πρώτη ανακάλυψη.
Οι ειδικοί πιστεύουν ότι ο δρόμος είχε κατασκευαστεί από τον πολιτισμό Hvar-Lisičići ως ένας τρόπος μετάβασης από το Σολίνε στην Κορτσούλα, έναν πολιτισμό της Νεολιθικής Εποχής που έζησε στις ακτές της Αδριατικής και πήρε το όνομά της από το νησί Hvar.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
