 |
|
|  Σάββατο 6/5
ΥΓΕΙΑ
Παγκόσμια «πρωταθλήτρια» παχυσαρκίας η Ελλάδα στους κάτω των 20 ετών
AΠΕ-ΜΠΕ
«Παρά τη σχετική ενημέρωση από την εγχώρια επιστημονική κοινότητα, η
Ελλάδα εξακολουθεί να συγκαταλέγεται στους παγκόσμιους πρωταθλητές της
παχυσαρκίας ιδιαίτερα στις νεότερες ηλικίες. Οι μέσοι δεκαοκτάχρονοι
Έλληνες και Ελληνίδες παρουσιάζουν τα τελευταία 20 χρόνια μία αύξηση
του βάρους τους κατά 15 και 7 κιλά αντίστοιχα, δηλαδή έχουν 2-4 κιλά
περισσότερα σε σχέση με τους συνομήλικούς τους στην Αμερική, και 3-5
κιλά περισσότερα σε σχέση με άλλους ευρωπαίους».
Αυτά μεταξύ άλλων τονίζει ο Γιάννης Κουτεντάκης, ομότιμος καθηγητής
του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και τ. προέδρος του Εθνικού Κέντρου «Η
Άσκηση είναι Φάρμακο-Ελλάς», προσθέτοντας:
«Καθώς η συντριπτική πλειοψηφία των υπέρβαρων παιδιών και εφήβων θα
γίνουν υπέρβαροι ή παχύσαρκοι ενήλικες –με όλες τις αρνητικές
επιπτώσεις στην ατομική και δημόσια υγεία αλλά και με τεράστιες
οικονομικές, κοινωνικές και εθνικές προεκτάσεις– γίνεται αντιληπτό ότι
η αντιμετώπιση του φαινομένου θα πρέπει να αποτελέσει κυβερνητική
προτεραιότητα».
Ο ίδιος δεν παραλείπει να τονίσει με βάση μελέτες, πως «η παχυσαρκία
έχει χαρακτηριστεί ως πανδημία που, προς το παρόν τουλάχιστον,
παρουσιάζει ελάχιστα δείγματα ύφεσης. Για τους παχύσαρκους, η ποιότητα
ζωής είναι μειωμένη αλλά και συντομότερη, αφού εμφανίζουν συχνότερα
σημαντικές επιπλοκές υγείας, συγκρινόμενοι με άτομα φυσιολογικού
βάρους. Διαβήτης, καρκίνοι στήθους και παχέος εντέρου, υπέρταση,
υπερλιπιδαιμία, και, ιδιαίτερα, καρδιοαγγειακά νοσήματα είναι μερικές
από τις ασθένειες που έχουν συνδεθεί με την παχυσαρκία. Ακόμα και
περιστατικά σεξουαλικής ανεπάρκειας έχουν τη βάση τους στην εν λόγω
πάθηση».
Τι είναι όμως παχυσαρκία; Ο κ. Κουτεντάκης απαντά πως «παχυσαρκία
είναι η παθολογικά αυξημένη εναπόθεση λίπους στο ανθρώπινο σώμα, και
από το 1948 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας την έχει εντάξει στον
κατάλογο των παθήσεων». Μιλώντας για την εικόνα που παρουσιάζουν τα
ελληνόπαιδα επισημαίνει πως «έχει βρεθεί ότι η έλλειψη σωματικής
δραστηριότητας (υποκινητικότητα) εξηγεί περίπου το 65% των κρουσμάτων
παχυσαρκίας τόσο στα αγόρια όσο και στα κορίτσια της χώρας και μόνο το
18-20% των κρουσμάτων αυτών έχουν συνδεθεί με την κακή διατροφή. Με
δεδομένο μάλιστα ότι η μέση ημερήσια πρόσληψη ενέργειας (θερμίδες)
αυξήθηκε στην Ευρώπη μόνο κατά περίπου 14% την περίοδο 1961-2012, ενώ
στο ίδιο περίπου διάστημα η παχυσαρκία είχε αλματώδη αύξηση κατά 140%,
τότε γίνεται αντιληπτό ότι ο παράγων “ανεπαρκή σωματική δραστηριότητα
– άσκηση”, απόρροια του τρόπου ζωής των τελευταίων δεκαετιών, εύκολα
εξηγεί την έξαρση της παιδικής παχυσαρκίας στη χώρα μας.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
