 |
|
|  Παρασκευή 28/4
Τζιν Κάρολ
«Είμαι εδώ επειδή ο Ντόναλντ Τραμπ με βίασε»
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Ενώπιον του δικαστηρίου βρέθηκε η αρθρογράφος συμβουλών, Τζιν Κάρολ, που έχει μηνύσει τον πρώην Αμερικανό πρόεδρο, Ντόναλντ Τραμπ, για βιασμό πριν από περίπου 30 χρόνια. «Είμαι εδώ γιατί ο Ντόναλντ Τραμπ με βίασε», δήλωσε, απευθυνόμενη στους ενόρκους.
Η Τζιν Κάρολ κατηγορεί τον Τραμπ ότι τη βίασε μέσα σε δοκιμαστήριο μεγάλου καταστήματος της Νέας Υόρκης το 1996. Τον Νοέμβριο του 2019 προσέφυγε στα αστικά δικαστήρια για δυσφήμηση, καταθέτοντας τότε αγωγή εναντίον του, επειδή τον Ιούνιο της ίδιας χρονιάς είχε χαρακτηρίσει «πλήρες ψέμα» τις κατηγορίες της για βιασμό.
«Είμαι εδώ επειδή ο Ντόναλντ Τραμπ με βίασε και όταν έγραψα γι’ αυτό ισχυρίστηκε ότι δεν συνέβη. Είπε ψέματα και κατέστρεψε τη φήμη μου. Είμαι εδώ για να προσπαθήσω να πάρω τη ζωή μου πίσω», είπε η Κάρολ.
Πριν καταθέσει η αρθρογράφος, ο δικαστής Λιούις Κάπλαν προειδοποίησε ότι ο Τραμπ μπορεί να έχει ξεπεράσει τα όρια της παραπλάνησης των ενόρκων, αφού ο πρώην πρόεδρος της επιτέθηκε μέσω του Truth Social, αποκαλώντας τις κατηγορίες της Κάρολ «απάτη» και «κυνήγι μαγισσών».
Όταν βρέθηκε στο βήμα, η Κάρολ περιέγραψε με λεπτομέρειες τι συνέβη με τον Ντόναλντ Τραμπ, καθώς έβγαινε από το πολυτελές πολυκατάστημα Bergdorf Goodman.
«“Πρέπει να αγοράσω ένα δώρο, έλα να με βοηθήσεις”», είπε, «ήμουν ενθουσιασμένη».
Η Κάρολ ανέφερε ότι του πρότεινε μια τσάντα και στη συνέχεια ένα καπέλο για τη γυναίκα που προοριζόταν το δώρο, ωστόσο, εκείνος έδειξε να μην ενθουσιάζεται. «Πήρε ένα γούνινο καπέλο και το χάιδευε σαν γάτα ή σκύλο. Στη συνέχεια είπε: "Ξέρω, εσώρουχα"», είπε. «Πήγαμε προς τις κυλιόμενες σκάλες».
Η Κάρολ περιέγραψε τον Τραμπ ως πολύ ομιλητικό και την ίδια ως «απόλυτα γοητευμένη». «Χάρηκα που πήγα στα εσώρουχα μαζί του. Ήταν πολύ αστείος», ανέφερε.
Στη συνέχεια δήλωσε ότι ο Τραμπ «άρπαξε» ένα κορμάκι από το τμήμα με τα εσώρουχα και απαίτησε να το δοκιμάσει. «Δεν είχα καμία πρόθεση να το φορέσω. Του είπα: "Φόρεσέ το εσύ, είναι το χρώμα σου"», κατέθεσε στο δικαστήριο.
Η αρθρογράφος υποστήριξε ότι ο Ντόναλντ Τραμπ της πρότεινε το δοκιμάσουν και οι δύο, δείχνοντας προς το δοκιμαστήριο. Εκείνη σχολίασε ότι δεν το πήρε στα σοβαρά. «Ο Ντόναλντ Τραμπ ήταν πολύ χαλαρός. Ήταν πολύ διασκεδαστικός και αστείος», είπε, «μάλλον φλερτάραμε όλη την ώρα».
Ωστόσο, η κατάσταση πήρε διαφορετική τροπή, όταν μπήκαν στο δοκιμαστήριο. «Έκλεισε αμέσως την πόρτα και με έσπρωξε στον τοίχο. Με έσπρωξε τόσο δυνατά που χτύπησα το κεφάλι μου. Ήμουν πάρα πολύ μπερδεμένη», είπε. «Με τράβηξε προς το μέρος του και με έσπρωξε ξανά στον τοίχο, χτυπώντας ξανά το κεφάλι μου».
Όπως είπε στους ενόρκους, η κατάσταση «έγινε απολύτως απειλητική». «Έσκυψε προς τα κάτω και μου κατέβασε το καλσόν. Τον έσπρωχνα προς τα πίσω. Ήταν ξεκάθαρο ότι δεν ήθελα να συμβεί κάτι άλλο».
Η Κάρολ χαρακτήρισε τις προσπάθειες του Ντόναλντ Τραμπ να τη φιλήσει ως κάτι «σοκαριστικό». Όπως είπε, δεν μπόρεσε να ξεφύγει από τη λαβή του. Μιλώντας ήσυχα και αργά, δήλωσε ότι ο Ντόναλντ Τραμπ τη βίασε.
Όπως ανέφερε, του ξέφυγε αφού κατάφερε να σηκώσει το γόνατό της και να τον απωθήσει, φεύγοντας γρήγορα από το κατάστημα. Η Κάρολ δήλωσε ότι θα μετανιώνει πάντα που μπήκε στο δοκιμαστήριο με τον Τραμπ, χαρακτηρίζοντάς το «πολύ ανόητο».
«Με κατέστησε ανίκανη να έχω ποτέ ξανά ερωτική ζωή», σχολίασε. Αργότερα, με δάκρυα στα μάτια, η Κάρολ εξηγούσε ότι, από τότε της είναι αδύνατο να χαμογελάσει ακόμη και σε έναν άνδρα που της αρέσει και ότι από τότε δεν έχει κάνει σεξ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
