 |
|
|  Δευτέρα 24/4
Πρώην αντιπρόεδρος της Microsoft εξηγεί
Μαζικές απολύσεις στον κλάδο τεχνολογίας
Business Insider,newmoney.gr
Ο πρώην αντιπρόεδρος της Microsoft, Κρις Γουίλιαμς, τονίζει πως έχει «ξαναδεί το έργο» των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν εταιρείες τεχνολογίας. Έχοντας εμπειρία δεκαετιών, βίωσε από πρώτο χέρι τόσο την «φούσκα» των dot com όσο και την παγκόσμια κρίση του 2008.
Μιλώντας στο Business Insider, o Γουίλιαμς παρέθεσε τις πραγματικές αιτίες των μαζικών απολύσεων στον κλάδο της τεχνολογίας και τόνισε πως δεν αποτελούν ένδειξη κατάρρευσης των Big Tech.
Κορωνοϊός
Ορισμένοι κλάδοι όπως ο τουρισμός και η διασκέδαση αντιμετώπισαν τεράστια προβλήματα λόγω της πανδημίας. Η τεχνολογία αποτελούσε διαμετρικά αντίθετο παράδειγμα. Η παραμονή των καταναλωτών στο σπίτι προκάλεσε δραματική άνοδο της ζήτησης για τεχνολογικά προϊόντα και υπηρεσίες.
Το τρανότερο παράδειγμα αποτελούσε η Amazon, η οποία θεώρησε πως η μαζική μετάβαση στο ηλεκτρονικό εμπόριο δεν ήταν παροδική αλλά μόνιμη. Ο κολοσσός προχώρησε σε δραματικό αριθμό προσλήψεων, από τους 800.000 εργαζομένους το 2019 στα 1,6 εκατομμύρια το 2021. Όταν, όμως, η οικονομία «άνοιξε» και πάλι, πολλοί καταναλωτές επέστρεψαν στις καθημερινές τους συνήθειες και τα παραδοσιακά μαγαζιά. H Amazon αναγκάστηκε να οπισθοχωρήσει.
Παρόμοια ήταν και η κατάσταση σε πολλές άλλες εταιρείες τεχνολογίας. Η Microsoft, η Google, η Meta και ακόμα και η Peloton θεώρησαν πως η πανδημία θα άλλαζε τα πάντα. Αν και η καθημερινότητα όλων έχει πια αλλάξει, η ταχύτητα με την οποία ανέκαμψε η γενικότερη οικονομία υποδεικνύει πως οι εταιρείες αυτές προχώρησαν σε υπερβολικές προσλήψεις.
Εάν η «φούσκα» των dot com οφειλόταν σε «παράλογο ενθουσιασμό», όπως είχε αναφέρει και ο πρώην επικεφαλής της Fed, Άλαν Γκρίνσπαν, ο κορωνοϊός είχε τα ίδια αποτελέσματα.
Υπερβολές
Το «άγουρο ξύπνημα» που προκάλεσε η έξοδος από την πανδημία οδήγησε πολλές εταιρείες σε αναθεώρηση των υπερβολικών κινήσεων στις οποίες είχαν προχωρήσει. Ο κλάδος της τεχνολογίας έχει πολλάκις χαρακτηριστεί ως «ασφαλές καταφύγιο» επιχειρηματικών δραστηριοτήτων και πρότζεκτ χωρίς καμία πραγματική αξία.
Πολλές από τις εταιρείες τεχνολογίας αναγκάστηκαν να μελετήσουν σε βάθος τις υπερβολές τους αυτές μετά το «άνοιγμα» της οικονομίας. Πολλές από τις απολύσεις στις οποίες έχουν προχωρήσει οφείλονται στο γεγονός πως πολλοί από τους εργαζομένους αυτούς εργάζονταν σε πρότζεκτ χωρίς μέλλον.
Τουλάχιστον, σύμφωνα με τον Γουίλιαμς, οι περισσότεροι κολοσσοί προχωρούν σε απολύσεις βάσει της παραγωγικότητας και χρησιμότητας των εργαζομένων και όχι βάσει των ετών εργασίας τους στην εταιρεία. Παρ’ όλα αυτά, ο τεράστιος αριθμός των απολύσεων αυτός είναι εξαιρετικά επίπονος τόσο για τους εργαζόμενους, όσο και για τη γενικότερη οικονομία.
Οπτική γωνία
Ορισμένες από τις απολύσεις αυτές πρόκειται για κινήσεις που οι εταιρείες ήθελαν να κάνουν εδώ και χρόνια αλλά δεν ήθελαν να δημιουργήσουν αρνητική εικόνα στους επενδυτές τους στη Wall Street. Δεν ήθελαν να είναι οι μόνοι κολοσσοί οι οποίοι φαίνεται πως προχωρούσαν σε απολύσεις τη στιγμή που άλλοι ανταγωνιστές συνέχιζαν να προσλαμβάνουν κόσμο.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
