 |
|
|  Παρασκευή 17/3
Aδιανόητο περιστατικό στις ΗΠΑ
45χρονη γυμνάστρια κατηγορείται οτι βίασε τον 16χρονο φίλο της κόρης της... 300 φορές!!!
AΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Μια γυμνάστρια από την Οκλαχόμα των ΗΠΑ που προπονούσε μαζορέτες, συνελήφθη με την κατηγορία του βιασμού και της σεξουαλικής παρενόχλησης.
Για τη δράση της 45χρονης Τζένιφερ Χόκινς προέκυψαν λεπτομέρειες και μηνύματα με τα οποία φέρεται να προσέλκυσε ένα 16χρονο αγόρι και να προέβη σε σεξουαλική πράξη μαζί του περισσότερες από ...300 φορές.
Η προπονήτρια των δημόσιων σχολείων του Μουρ ερευνήθηκε από την αστυνομία αφού το 21χρονο σήμερα θύμα κατηγόρησε τη Χόκινς για βιασμό.
Μετά από ένορκη βεβαίωση αποκαλύφθηκε ότι το θύμα το οποίο βρίσκεται σήμερα σε κέντρο αποτοξίνωσης έστειλε επιστολή στους υπαλλήλους της περιφέρειας στην οποία περιέγραφε με λεπτομέρειες την υποτιθέμενη κακοποίηση.
Η «σχέση» φέρεται να ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 2017, όταν το θύμα ήταν δευτεροετής και οι περισσότερες σεξουαλικές συναντήσεις έλαβαν χώρα στο σπίτι της Χόκινς, όπου το θύμα πήγαινε για φαγητό.
Τελικά σύμφωνα με τα στοιχεία το θύμα είχε μετακομίσει στο σπίτι της Χόκινς, καθώς ο νεαρός ήταν ο φίλος της κόρης της.
Η Χόκινις αρχικά αρνήθηκε τους ισχυρισμούς, αλλά αργότερα παραδέχτηκε ότι είχε σεξουαλική σχέση με τον μαθητή όταν ήρθε αντιμέτωπη με τις αρχές.
Τα μηνύματα αποκάλυψαν ότι η Χόκινς θύμωνε με το θύμα αν είχε μάτια για άλλες γυναίκες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και φέρεται να της είπε ότι δεν ήθελε ρομαντική σχέση μαζί της.
Το θύμα έστειλε μήνυμα στη Χόκινς που έγραφε σύμφωνα με την ένορκη βεβαίωση: «Σε θέλω στη ζωή μου, απλά δεν θέλω ερωτική σχέση».
Η Χόκινς κατηγορείται για βιασμό και σεξουαλική κακοποίηση.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
