 |
|
|  Kυριακή 12/3
Τρεις Αμερικανίδες αγνοούνται στο Μεξικό επί τρεις εβδομάδες
AFP,zougla.gr
Τρεις Αμερικανίδες, που είχαν πάει να πουλήσουν ρούχα σε λαϊκή αγορά στο Μεξικό, αγνοούνται επί περίπου τρεις εβδομάδες, δήλωσε το Σάββατο ο αρχηγός της αστυνομίας μικρής πόλης του Τέξας.
Η Μαρίνα Πέρες Ρίος, 48 ετών, η αδελφή της Μαρίτσα Τρινιδάδ Πέρες Ρίος, 47 ετών, και η φίλη τους Ντόρα Αλίσια Σερβάντες Σάενς, 53 ετών, πέρασαν τα σύνορα με το Μεξικό την 24η Φεβρουαρίου.
Οι γυναίκες, που ζουν στο Τέξας, πήγαιναν στη Μοντεμορέλος, στο βορειοανατολικό Μεξικό, για να πουλήσουν ρούχα σε αγορά, επιβεβαίωσε στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Ροέλ Μπερμέα, επικεφαλής της αστυνομίας στη μικρή πόλη Πενίτας.
Έπειτα από μέρες χωρίς κανένα νέο, ο σύζυγος της μιας από αυτές ανέφερε στις αρχές της Πενίτας, πολύ κοντά στα σύνορα, την εξαφάνισή τους.
Οι λόγοι της εξαφάνισης παραμένουν προς το παρόν άγνωστοι. «Δεν ξέρουμε αν έφτασαν ως εκεί» (στη Μοντεμορέλος), σημείωσε Μπερμέα.
Η διαδρομή ως τη μεξικανική πόλη από τα σύνορα με αυτοκίνητο παίρνει περίπου τρεις ώρες.
Η ομοσπονδιακή αστυνομία (FBI) ενημερώθηκε για την υπόθεση, σύμφωνα με τον αρχηγό της αστυνομίας της Πενίτας.
Τη Δευτέρα, τέσσερις πολίτες των ΗΠΑ απήχθησαν, και οι δύο από αυτούς σκοτώθηκαν, στη Ματαμόρος, επίσης στο βορειοανατολικό Μεξικό. Είχαν περάσει τα σύνορα για να λάβουν ιατρικές φροντίδες στο Μεξικό, προορισμό του ιατρικού τουρισμού, όταν έγιναν στόχος πυρών και κατόπιν απήχθησαν από ομάδα ενόπλων.
Προχθές Παρασκευή, οι μεξικανικές αρχές ανακοίνωσαν τη σύλληψη πέντε προσώπων που φέρονται να ενέχονται στην απαγωγή.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
