 |
|
|  Κυριακή 25/12
Ο ίδιος υποστηρίζει οτι ειναι αθώος
Επέστρεψε στη Γαλλία 78χρονος serial killer, γνωστός με το προσωνύμιο «Το Ερπετό»
AFP,zougla.gr
Ο Γάλλος κατά συρροή δολοφόνος Σαρλ Σομπράζ, 78 ετών, γνωστός με το προσωνύμιο «Το Ερπετό», ο οποίος απελάθηκε από τις Αρχές του Νεπάλ αφού πέρασε εκεί σχεδόν είκοσι χρόνια στη φυλακή για τον φόνο δύο τουριστριών από τη Βόρεια Αμερική, επέστρεψε το πρωί του Σαββάτου στη Γαλλία.
Ύποπτος για περίπου 20 φόνους στα χρόνια του 1970 στην Ασία, ο άνθρωπος που ενέπνευσε μια σειρά του Netflix έφθασε στο αεροδρόμιο Ρουασί Σαρλ-ντε-Γκωλ στο Παρίσι με αεροπλάνο προερχόμενο από την Ντόχα του Κατάρ και παρελήφθη αμέσως από την αστυνομία, διαπίστωσε δημοσιογράφος του Γαλλικού Πρακτορείου που ταξίδευε μαζί του.
Μετά τους ελέγχους, ο Σαρλ Σομπράζ αναχώρησε διακριτικά από το αεροδρόμιο, έγινε γνωστό από αερολιμανική πηγή, «στήνοντας» τους πολυάριθμους φωτογράφους που τον περίμεναν.
Μέσα στο αεροπλάνο με το οποίο έφθασε τράνζιτ την Παρασκευή, το βράδυ στην Ντόχα, ο Σομπράζ διαβεβαίωσε το δημοσιογράφο του Γαλλικού Πρακτορείου πως είναι «αθώος» των εγκλημάτων που του αποδίδονται.
«Είμαι αθώος για όλες αυτές τις υποθέσεις, εντάξει; (...) Όλα οικοδομήθηκαν πάνω σε πλαστά έγγραφα», ισχυρίστηκε σ' αυτή την αποκλειστική συνέντευξή του στο Γαλλικό Πρακτορείο. «Έχω πολλά να κάνω. Πρέπει να υποβάλω μήνυση σε πολλά πρόσωπα, περιλαμβανομένου του κράτους του Νεπάλ».
«Ο δικαστής, χωρίς να ρωτήσει τον παραμικρό μάρτυρα (...) και χωρίς να επιτρέψει στον κατηγορούμενο να παρουσιάσει το παραμικρό επιχείρημα, έγραψε την ετυμηγορία», πρόσθεσε. «Τα δικαστήρια του Νεπάλ, (...) όλοι οι δικαστές, ήταν μεροληπτικοί».
«Χρειάστηκε περισσότερο από 19 χρόνια για να ξαναβρεί την ελευθερία του και είμαι ευτυχής γι' αυτό και πολύ σοκαρισμένη», σχολίασε ενώπιον των δημοσιογράφων η γαλλίδα δικηγόρος του Ιζαμπέλ Κουτάν-Περ, η οποία ήρθε να τον συναντήσει στο αεροδρόμιο. «Καταδικάστηκε αδίκως για μια υπόθεση κατασκευασμένη με πλαστά στοιχεία από την αστυνομία του Νεπάλ. Είναι σκάνδαλο, τον παρουσιάζουν ως ένα κατά συρροή δολοφόνο, πράγμα που είναι εντελώς ψευδές».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
