 |
|
|  Tρίτη 20/12
Η Europol προειδοποιεί ότι αυξάνεται η απειλή της ακροδεξιάς βίας σε όλον τον κόσμο
AΠΕ-ΜΠΕ
Η απειλή των ακροδεξιών, διασυνοριακών διαδικτυακών κοινοτήτων που εξαπολύουν επιθέσεις αυξάνεται, προειδοποίησε την Δευτέρα η ευρωπαϊκή αστυνομική υπηρεσία, με αφορμή μια επιχείρηση κατά την οποία εντοπίστηκαν περισσότερα από 800 παραδείγματα βίαιου ή «τρομοκρατικού» περιεχομένου.
Δύο πρόσφατες επιθέσεις, μία στις ΗΠΑ και η δεύτερη στη Σλοβακία, με δράστες ενόπλους προερχόμενους κατά τα φαινόμενα από την ακροδεξιά, «δείχνουν εμφανώς μια ανησυχητική αύξηση των βίαιων και τρομοκρατικών ενεργειών της άκρας δεξιάς σε παγκόσμια κλίμακα» ανέφερε η Europol.
«Οι δράστες αυτών των επιθέσεων ανήκαν σε διασυνοριακές, διαδικτυακές κοινότητες και εμπνεύστηκαν από άλλους βίαιους και τρομοκράτες εξτρεμιστές», προστίθεται στην ανακοίνωση.
Η Europol και οι δυνάμεις ασφαλείας 13 χωρών της ΕΕ και της Βρετανίας οργάνωσαν την περασμένη Πέμπτη μια «ημέρα δράσης» για τον εντοπισμό εξτρεμιστικού και βίαιου περιεχομένου στο διαδίκτυο - κυρίως απευθείας μεταδόσεις, μανιφέστα, ανάληψη ευθύνης και πανηγυρισμούς για επιθέσεις. Η επιχείρηση αυτή οδήγησε στον εντοπισμό 831 παραδειγμάτων σε 34 πλατφόρμες. «Η απειλή του βίαιου εξτρεμισμού και της τρομοκρατίας είναι σε συνεχή άνοδο», τόνισε η ευρωπαϊκή υπηρεσία.
Η Europol έφερε ως παραδείγματα δύο επιθέσεις που αποδίδονται σε ακροδεξιούς εξτρεμιστές και ενδέχεται να συνδέονται με διαδικτυακό περιεχόμενο. Η πρώτη ήταν η σφαγή δέκα Αφροαμερικανών από τον υπέρμαχο της λευκής φυλής Πέιτον Γκέντρον στο Μπάφαλο της Νέας Υόρκης, τον περασμένο Μάιο. Η δεύτερη έγινε στην Μπρατισλάβα με δράστη έναν «ριζοσπαστικοποιημένο έφηβο», γιο ενός στελέχους ενός ακροδεξιού κόμματος, ο οποίος σκότωσε δύο άνδρες έξω από ένα γκέι μπαρ, τον Οκτώβριο.
Οι επιθέσεις αυτές αποδεικνύουν τον βασικό ρόλο που διαδραματίζει η διαδικτυακή προπαγάνδα στη διαδικασία της ριζοσπαστικοποίησης, ανέφερε η Europol.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
