 |
|
|  Δευτέρα 19/12
Τομ Γκόρης
Διεκδικεί τα «σκήπτρα» του πλουσιότερου ελληνικής καταγωγής
επιχειρηματία στον κόσμο
newmoney.gr
Ένας από τους «παλιούς» της λίστας των δισεκατομμυριούχων του πλανήτη
θεωρείται ο Τομ Γκόρης.
Με τα περιουσιακά στοιχεία του, όμως, να ανέρχονται πλέον σε επίπεδα
ρεκόρ,με την πολυετή παρουσία στους κλάδους του ενδιαφέροντός του ,και
να κυμαίνονται πάνω από το «όριο» των 6 δισ. δολ., διεκδικεί τα
«σκήπτρα» του πλουσιότερου ελληνικής καταγωγής επιχειρηματία σε όλο
τον κόσμο και όχι μόνο στις Η.Π.Α. απέναντι στον Τζιμ Ντέιβις της New
Balance, ή τον Τζον Κατσιματίδη, αλλά και τη Βίκυ Σάφρα, σύζυγο και
κληρονόμο του αείμνηστου μεγαλοτραπεζίτη Τζόζεφ Σάφρα.
Ο γεννημένος στη Ναζαρέτ πριν 58 χρόνια, από πατέρα με ελληνικές
«ρίζες» και Λιβανέζα μητέρα, διαθέτει ένα ακόμα χαρακτηριστικό που θα
μπορούσε να κεντρίσει το ενδιαφέρον των κατά το… ήμισυ συμπατριωτών
του: ως ιδιοκτήτης μιας εκ των πιο παραδοσιακών ομάδων μπάσκετ του
Ν.Β.Α., των Ντιτρόιτ Πίστονς (με έτος ίδρυσης τους το 1937) είναι
αντίπαλος την τελευταία περίπου δεκαετία στο αμιγώς αθλητικό κομμάτι
και με τον Έλληνα σταρ των Μιλγουόκι Μπακς ,Γιάννη Αντετοκούνμπο, έστω
και υπό διαφορετικές ιδιότητες.
Ο φωτογραφικός φακός τον έχει «συλλάβει» μάλιστα ουκ ολίγες φορές σε
«εκρηκτικά» στιγμιότυπα, πράγμα που σημαίνει ότι ζει τα παιχνίδια.
Κάποιοι θυμούνται ένα τετ α τετ και μια χειραψία του Γκόρης με τον
Greek Freak, με το αφεντικό των Πίστονς να λέει κάτι στον άσο των
Μπακς μετά από ένα ματς κι εκείνος να τον κοιτά κάπως απορημένος. Το
περιεχόμενο της συζήτησης το ξέρουν μόνο οι ίδιοι. Κόντρα στους
Πίστονς, πάντως, έχουν καταγραφεί ορισμένες πολύ εντυπωσιακές
εμφανίσεις του Γιάννη.
Με την αξία του ατομικού χαρτοφυλακίου του να εκτινάσσεται στα 6,2
δισ. δολ. (Real Time Net Worth), ο Τομ Γκόρης εποπτεύει περισσότερες
από 40 εταιρείες με assets 36 δισ. δολ. μέσω της επενδυτικής του
εταιρείας ιδιωτικών κεφαλαίων Platinum Equity, από τις κορυφαίες των
ΗΠΑ με έδρα το Λος Άντζελες.
Σε αυτό το timing έχει υποσκελίσει στην κατάταξη του Forbes τους Τζιμ
Ντέιβις (4,9 δισ. δολ.) και Τζον Κατσιματίδη (4,1 δισ.δολ), άρα είναι
ο πλουσιότερος από τους Greeks στις Ηνωμένες Πολιτείες και πλησιάζει
τη Βίκυ Σάφρα (7,1-7,2 δισ. δολ).
Η οικογένεια των Γκόρης επενδύει, ανάμεσα σε άλλα, στους τομείς της
τεχνολογίας, του αθλητισμού και της διασκέδασης. Ο ίδιος αν και
μικρότερος σε ηλικία από τα τρία διάσημα αδέλφια, κατέχει τον
μεγαλύτερο πλούτο από όλους. Ο ένας αδελφός του ,ο επενδυτής Άλεκ
Γκόρης ανήκει, επίσης, στο κλαμπ των δισεκατομμυριούχων (2,5 δισ.
δολ.) έχοντας χρηματοδοτήσει πάνω από 12 SPACs από το 2015 και ο
άλλος, ο Σαμ Γκόρης είναι και αυτός επιχειρηματίας, πρόεδρος του
Paradigm Talent Agency στο Μπέβερλι Χιλς και συμπεριλαμβάνεται μεταξύ
των κορυφαίων ατζέντηδων του Χόλιγουντ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
