Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Τρίτη 29/11

Τον δηλητηρίασαν;

Πανικός μετά από τον «ύποπτο» θάνατο του υπουργού Εξωτερικών τής Λευκορωσίας



ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr

Δραστικά προληπτικά μέτρα έλαβε αιφνιδιαστικά ο Πρόεδρος της Λευκορωσίας, Αλεξάντερ Λουκασένκο, αντικαθιστώντας όλο το προσωπικό του, λίγα μόλις εικοσιτετράωρα από τον ξαφνικό θάνατο του Υπουργού Εξωτερικών της χώρας του, Βλαντιμίρ Μακέι. Προχωρώντας σε μια εντυπωσιακή κίνηση, ο Λευκορώσος Πρόεδρος και επιστήθιος φίλος του Ρώσου Προέδρου, Βλαντιμίρ Πούτιν αντικατέστησε μάγειρες, υπηρέτες και φρουρούς, δίνοντας νέα ώθηση στα σενάρια που ήθελαν τον 64χρονο Υπουργό Εξωτερικών της Λευκορωσίας να έχει πέσει θύμα δηλητηρίασης. Η είδηση της… «αλλαγής φρουράς» στο Προεδρικό Μέγαρο της Λευκορωσίας μεταδόθηκε μέσα από τα κανάλια του Telegram της Ρωσίας και της Ουκρανίας, χωρίς να έχει υπάρξει ακόμη επίσημη επιβεβαίωσή της, αν και οι φήμες για τον έμπειρο διπλωμάτη και βετεράνο των μυστικών υπηρεσιών Μακέι οργιάζουν, δεδομένου ότι χαρακτηρίστηκε «υγιής», ενώ πριν από μια εβδομάδα πετούσε με στρατιωτικό αεροπλάνο της χώρας του, χωρίς τίποτε να προδικάζει το άδοξο τέλος του, το περασμένο Σαββατοκύριακο. Στον αντίποδα, ο Λευκορώσος Υπουργός Εξωτερικών κατέληξε την επομένη της συνάντησής του με τον εκπρόσωπο της Αγίας Έδρας, Ante Jozić, δεδομένου ότι αποτελούσε το συνδετικό κρίκο της χώρας του με τη Δύση κι ενώ πληροφορίες τον ήθελαν να διαμεσολαβεί για ένα μυστικό σχέδιο λήξης του πολέμου στην Ουκρανία. Μάλιστα, ο θάνατός του επήλθε σε απόσταση ωρών από τη συνάντησή του με το Ρώσο Υπουργό Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, συνάντηση που είχε προγραμματιστεί για σήμερα, με την Μόσχα να δηλώνει «σοκαρισμένη», στην είδηση του θανάτου του. Την ίδια ώρα, νέα διάσταση στο θάνατο του Μακέι δίνει ο Λεονίντ Νεβζλίν, εξόριστος ολιγάρχης, που αντιπολιτεύεται το Ρώσο Πρόεδρο, Βλαντιμίρ Πούτιν, ο οποίος υποστήριξε ότι ο Λευκορώσος ΥΠΕΞ «πέθανε ως αποτέλεσμα δηλητηρίασης που αναπτύχθηκε σε ειδικό εργαστήριο της FSB». Ο Νεβζλίν επικαλέστηκε πηγές «κοντές στις ρωσικές ειδικές υπηρεσίες», υποστηρίζοντας ότι «η κλινική εικόνα σε τέτοιες περιπτώσεις αντιστοιχεί σε θάνατο από εγκεφαλικό ή καρδιακή ανεπάρκεια». Κατά την οπτική του Νεβζλίν, ο θάνατος του Μακέι, του ουσιαστικά του δεύτερου πιο σημαντικού ανθρώπου στο κράτος, έχει προκαλέσει πανικό στους κύκλους της νομενκλατούρας της Λευκορωσίας, χωρίς να εξαιρέσει και τον Λευκορώσο Πρόεδρο, Αλεξάντερ Λουκασένκο. Σύμφωνα με το κανάλι General SVR στο Telegram, το οποίο φέρεται να έχει πρόσβαση σε «κλειστές» πληροφορίες, ο θάνατος του Μακέι διέκοψε τις εναπομείνασες σχέσεις της Λευκορωσίας με τις δυτικές δυνάμεις, «βλέποντας» δάκτυλο του Κρεμλίνου πίσω από το αναπάντεχο συμβάν. Εν τω μεταξύ, η 44χρονη χήρα του υπουργού Εξωτερικών Βέρα Μακέι, ηθοποιός και επικεφαλής του Minsk Youth Theatre, δεν έχει προβεί στο παραμικρό σχόλιο για τον θάνατο του συζύγου της, ενώ ο Πρόεδρος της Λευκορωσίας και πολιτικός προϊστάμενός του, Αλεξάντερ Λουκασένκο αρκέστηκε σε μια σύντομη δήλωση, εκφράζοντας συλλυπητήρια στην οικογένεια και τους φίλους του θανόντος.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία