 |
|
|  Δευτέρα 28/11
Λαρισαίος επιχειρηματίας πρωτοπορεί διεθνώς
Κατασκεύασε ρομποτικό όχημα με σύστημα λέιζερ για την κατάρριψη drones
protothema.gr
«Όραμά μας να δώσουμε σε κάθε χώρα τη δύναμη να αμυνθεί ενάντια σε πιθανές απειλές».
Με αυτό το μότο ο επιχειρηματίας και εφευρέτης ρομποτικών συστημάτων υψηλής τεχνολογίας, Κωνσταντίνος Σούκος, κινείται και παράγει έργα, που μπορούν να προκαλέσουν ακόμη και την κατάρρευση drones.Μετρώντας τέσσερις δεκαετίες ενασχόλησης με τον τομέα της άμυνας και έχοντας πιστοποίηση από τον αμερικανικό στρατό, ο κ. Σούκος δηλώνει ότι με ένα από τα τελευταία εγχειρήματά του, που διαθέτει συστήματα εκτύφλωσης εχθρικών στόχων και καμουφλάζ, είναι δυνατό να καταρριφθεί ακόμη και τουρκικό μη επανδρωμένο αεροσκάφος.
Συγκεκριμένα, ο «Μινώταυρος» αποτελεί μεγάλο ρομποτικό μη επανδρωμένο όχημα εδάφους, το οποίο παρέχει υποστήριξη σε αμυντικές αποστολές, όπως είναι η προστασία απειλούμενων εδαφών και η αποτροπή εχθρικών δυνάμεων.
Στόχος της επιχείρησής του, είναι να προσφέρει στις επόμενες γενιές ένα άθικτο περιβάλλον, ενώ από τα τελευταία καινοτόμα έργα του ξεχωρίζει η τεχνολογία Helw, ένα σύστημα λέιζερ, το οποίο έχει τη δυνατότητα να παρέχει προστασία σε περιοχές στρατηγικού ενδιαφέροντος απέναντι σε drones, πυραύλους και πλοία.
Οι δράσεις του επιχειρηματία από τη Λάρισα πληθαίνουν τη στιγμή που αυξάνονται και οι κινήσεις αμφισβήτησης εδαφών. Σε μια περίοδο που αποστέλλονται οπλικά συστήματα από τη Δύση στο Κίεβο, ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι ο κ. Σούκος έχει συνεργαστεί και με το ουκρανικό υπουργείο Άμυνας.
Στα βασικά του έργα και το αυτόνομο σύστημα παραγωγής ενέργειας, που καλύπτει απαιτήσεις σε περιπτώσεις κατά τις οποίες η σύνδεση στο δίκτυο ηλεκτροδότησης είναι αδύνατη.
Αντλώντας έμπνευση από την αρχαία ελληνική ιστορία και μυθολογία, ο κ. Σούκος έχει «βαφτίσει» αναλόγως τα έργα του. Η «Κνωσός» για παράδειγμα είναι μονάδα κατασκευής τεχνητών δομικών υλικών, ο «Αίολος» σύστημα Ψυχρής - Μηχανικής, Βιολογικής Επεξεργασίας Αστικών Στερεών Απορριμμάτων και ο «Ποσειδώνας» σύγχρονη ρομποτική πλατφόρμα που μπορεί να τοποθετηθεί σε φρεγάτες.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
