 |
|
|  Tρίτη 8/11
COP27
Οι αναπτυσσόμενες χώρες χρειάζονται 1 τρισεκατ. δολ. ετησίως (!!) για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής
ΑΠΕ-ΜΠΕ,protothema.gr,zougla.gr
Οι αναπτυσσόμενες χώρες χρειάζεται να συνεργαστούν με επενδυτές, πλούσιες χώρες και αναπτυξιακές τράπεζες για να εξασφαλίσουν 1 τρισεκατομμύριο δολάρια ετησίως σε εξωτερική χρηματοδότηση για την κλιματική δράση ως το τέλος της δεκαετίας και να τη συνδυάσουν με ίδια κεφάλαια, σύμφωνα με έκθεση.
Στην εν λόγω έκθεση, η οποία δόθηκε στη δημοσιότητα την Τρίτη ενόψει των συνομιλιών για τη χρηματοδότηση της δράσης για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής στη διάσκεψη του ΟΗΕ για το Κλίμα COP27 που διεξάγεται στο Σαρμ ελ Σέιχ της Αιγύπτου, επισημαίνεται ότι η χρηματοδότηση αυτή είναι απαραίτητη για τη μείωση των εκπομπών των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, την ενίσχυση της ανθεκτικότητας, την αντιμετώπιση των ζημιών από την κλιματική αλλαγή και την αποκατάσταση της φύσης και της γης.
«Ο κόσμος χρειάζεται σημαντική πρόοδο και νέο οδικό χάρτη για τη χρηματοδότηση για το κλίμα που να μπορεί να κινητοποιήσει τα 1 τρισεκατομμύριο δολάρια σε εξωτερική χρηματοδότηση που θα χρειαστούν ως το 2030 για τις αναδυόμενες αγορές και τις αναπτυσσόμενες χώρες εκτός της Κίνας», αναφέρεται στην έκθεση, η οποία συντάχθηκε για λογαριασμό της χώρας που φιλοξένησε την προηγούμενη διάσκεψη, τη Βρετανία, και αυτήν που φιλοξενεί την τωρινή, την Αίγυπτο.
Στην έκθεση διευκρινίζεται ότι η συνολική ετήσια επενδυτική απαίτηση για τις αναπτυσσόμενες χώρες θα ανέλθει σε 2,4 τρισεκατομμύρια δολάρια ως το 2030, εκ των οποίων τα μισά θα προέρχονται από εξωτερική χρηματοδότηση και τα υπόλοιπα από δημόσιους και ιδιωτικούς πόρους σε αυτές τις χώρες.
Η τρέχουσα επένδυση ανέρχεται σε περίπου 500 εκατομμύρια δολάρια, σημειώνεται.
Η μεγαλύτερη αύξηση θα προέλθει από τον ιδιωτικό τομέα, τον εσωτερικό και εξωτερικό, ενώ οι ετήσιες ροές από αναπτυξιακές τράπεζες θα πρέπει να τριπλασιαστούν, υπογραμμίζεται στην έκθεση.
Θα πρέπει επίσης να ενισχυθούν τα προνομιακά δάνεια, τα οποία προσφέρουν ευνοϊκότερους όρους από τις αγορές.
«Η αποδέσμευση ουσιαστικής κλιματικής χρηματοδότησης αποτελεί το κλειδί για την αντιμετώπιση των σημερινών αναπτυξιακών προκλήσεων», σημείωσε η Βέρα Σονγκβέ, μια από τους συντάκτες της έκθεσης.
«Αυτό σημαίνει ότι οι χώρες θα πρέπει να έχουν πρόσβαση σε προσιτή, βιώσιμη, χαμηλού κόστους χρηματοδότηση από τις πολυμερείς αναπτυξιακές τράπεζες για να βοηθήσουν στο πλήθος των επενδύσεων από τον ιδιωτικό τομέα και τον φιλανθρωπικό», πρόσθεσε.
Οι αντιπροσωπείες στη διάσκεψη για το κλίμα στην Αίγυπτο αναμένεται να επικεντρωθούν σήμερα σε χρηματοδοτικά ζητήματα.
Στην έκθεση απευθύνεται επίσης αίτημα οι δωρεές και τα δάνεια με χαμηλό επιτόκιο από τις κυβερνήσεις ανεπτυγμένων χωρών να διπλασιαστούν από 30 δισεκατομμύρια δολάρια που είναι σήμερα ετησίως σε 60 ως το 2025.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
