 |
|
|  Τρίτη 30/8
Στην Αλόννησο ο πρώτος υποβρύχιος πολιτικός γάμος
protothema.gr
Στην Αλόννησο τελέστηκε ο πρώτος οργανωμένος υποβρύχιος πολιτικός γάμος, τη Δευτέρα 29 Αυγούστου με πρωτοβουλία του Δήμου.
Ο Πέτρος και η Μυρτώ αντάλλαξαν όρκους αιώνιας αγάπης και πίστης στο μαγευτικό βυθό της Αλοννήσου. Το ζευγάρι πάντρεψε ο δήμαρχος Αλοννήσου, Πέτρος Βαφίνης που είχε λάβει δίπλωμα κατάδυσης προκειμένου να τελεί γάμους κάτω από τα γαλαζοπράσινα νερά του νησιού. Παρόντες στον βυθό ήταν οι δύο κουμπάρες, η Πρόεδρος της Επιτροπής Τουρισμού, Μαρία Αγάλλου που ανέλαβε τη γαμήλια διοργάνωση, καθώς και τρεις εκπαιδευτές καταδύσεων που εθελοντικά παρείχε το καταδυτικό κέντρο Triton Dive Centre.
Αξίζει να σημειωθεί πως όλο το τελετουργικό τηρήθηκε κατά γράμμα μέσω της χρήσης ειδικών αδιάβροχων επιφανειών με όλα τα διαδικαστικά του πολιτικού γάμου καθώς και τα λόγια των νεόνυμφων, οι οποίοι και αφαίρεσαν προς στιγμήν τις μάσκες μετά την ανταλλαγή των όρκων για το πρώτο τους γαμήλιο φιλί.
Χειριστής υποβρύχιας κάμερας βιντεοσκοπούσε το γάμο που μεταδόθηκε live stream σε μεγάλη οθόνη που είχε τοποθετηθεί στον γιαλό για τους προσκεκλημένους, ενώ παράλληλα υπήρχε η δυνατότητα παρακολούθησης και μέσω κινητού.
«Είναι απερίγραπτα τα συναισθήματα που σε πλημμυρίζουν στο βυθό κατά τη διάρκεια του γάμου. Μέσα σε ιδανικές συνθήκες γαλήνης που προσφέρει η υποθαλάσσια φύση, ο χρόνος σταματά και η στιγμή αυτή ανήκει αποκλειστικά στο ζευγάρι», δήλωσε ο δήμαρχος Αλοννήσου μετά την τελετή. Είχε προηγηθεί κάλεσμα του Δήμου Αλοννήσου την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου για την οργάνωση υποβρύχιων γάμων που αμέσως προκάλεσε το ενδιαφέρον ζευγαριών. «Στόχος μας είναι να "ανοίξουμε" μια νέα αγορά για την Ελλάδα και το νησί.
Η Αλόννησος εξελίσσεται σε έναν διεθνή καταδυτικό προορισμό που φέτος επέλεξαν εκατοντάδες αυτοδύτες από όλο τον κόσμο. Γενικά, το νησί σημείωσε πολύ υψηλές πληρότητες σε όλη τη θερινή σεζόν που έφτασαν μέχρι το 100% για τον Αύγουστο, ενώ η τουριστική κίνηση θα συνεχιστεί μέχρι το πρώτο δεκαήμερο του Οκτωβρίου», συμπλήρωσε ο κ. Βαφίνης.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
