 |
|
|  Δευτέρα 11/7
Αμερικανοί στρατιώτες κατέφθασαν στην Αλεξανδρούπολη και μέσα σε μία ημέρα έφαγαν... 7.000 αβγά,ενω γέμισαν εστιατόρια, καφέ και έκαναν μέχρι και τατουάζ!!
iefimerida.gr
Η Αλεξανδρούπολη έχει μετατραπεί σε γεωστρατηγικό κόμβο για τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, την ίδια ώρα όμως οι συνεχείς αφίξεις στρατιωτών, όπως πρόσφατα με τον κατάπλου του γιγαντιαίου USS Arlington, που μετέφερε περισσότερους από 1.000 πεζοναύτες, δίνει πνοή και στην οικονομία της περιοχής.
Τα εστιατόρια γέμισαν, τα ράφια στα εμπορικά καταστήματα άδειασαν, ενώ το στούντιο τατουάζ της πόλης άνοιξε στις 9 το πρωί.
Χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις του Γιώργου Αλάβαντα, ιδιοκτήτη εστιατορίου της περιοχής, ο οποίος είπε ότι ακόμα και οι κότες κατάλαβαν πως η πόλη γέμισε. «Ακόμα και οι κότες το κατάλαβαν. Χθες, 1.500 άτομα έτρωγαν πρωινό στην Αλεξανδρούπολη, πρωινό με αβγά, λουκάνικα και μπέικον. Χθες χρειάστηκαν 6.000-7.000 αυγά. Δηλαδή, ζορίζουμε τις κότες για την αυριανή ημέρα. Δεν έχουμε αβγά».
Οι Αμερικανοί πεζοναύτες έμειναν κατάπληκτικοι από την ποιότητα και τις τιμές του θρακιώτικου φαγητού και μέσα σε τρεις ημέρες τελείωσαν τα rib eye, τις μπριζόλες, τα φιλέτα και τα μπέργκερ.
Σε άλλη περίπτωση, ένας άλλος ιδιοκτήτης εστιατορίου στην περιοχή, ο Βασίλης Σικλαφίδης, είπε «έχουν ξετρελαθεί. Μας λένε συνέχεια ότι δεν έχουν φάει ωραιότερο κρέας. Εχουν γυρίσει πόσες πόλεις και έρχονται εδώ και μας λένε τι κρέας είναι αυτό. Ειδικά για τα τοπικά τα κρέατα, τα φιλέτα μας. Και για τις τιμές που βλέπουν, λένε “are you sure”, είναι σίγουρο ότι έχει αυτή την τιμή; Λέω ''ναι''. Και τους φαίνεται απίστευτο, εξαιρετικό και νόστιμο, και το value for money γι' αυτούς είναι πολύ τίμιο».
Από την πλευρά του, ο Γιώργος Δαβής, ιδιοκτήτης ψησταριάς, ανέφερε: «Ενας φαντάρος που ήρθε σε εμένα για να φάει γρήγορα, γιατί βιαζόταν να πάει μέσα στο καράβι, του σερβίραμε και ο λογαριασμός ήταν 8 ευρώ. Πλήρωσε 8 ευρώ με κάρτα και άφησε 10 δολάρια στο γκαρσόνι».
Ο ιδιοκτήτης άλλου εστιατορίου, ο κύριος Μιχάλης Ξελαρούδης, μιλώντας στο Thrakinet TV είπε πως ήταν ένα εξαιρετικό τριήμερο, υπήρχε κόσμος από νωρίς το πρωί. Ολα τα μαγαζιά της πόλης, εστιατόρια, καφέ, μίνι μάρκετ είχαν αρκετό κόσμο.
Οπως αναφέρει ρεπορτάζ του ΣΚΑΪ, 15 λεωφορεία νοικιάστηκαν και εκτελούσαν δρομολόγια από το λιμάνι, όπου κατέφθασε το αμερικανικό πολεμικό, στην πόλη, μεταφέροντας τους Αμερικανούς που ήθελαν να φάνε, να πιουν και να ψωνίσουν.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
