 |
|
|  Κυριακή 26/6
Ρόδεραμ
Η πόλη-κολαστήριο τής Βρετανίας για 1.400 παιδιά που έπεσαν θύματα δικτύου σεξουαλικής κακοποίησης
Daily Mail,protothema.gr
Στο μεγαλύτερο σκάνδαλο παιδικής σεξουαλικής κακοποίησης στη Μεγάλη Βρετανία, με 1.400 θύματα από μόνον μία πόλη για πάνω από 30 χρόνια , γνωστό με το όνομα «Rotherham child sexual exploitation scandal»,αναφέρεται αποκαλυπτικό δημοσίευμα τής Daily Mail.
΄Οπως έχει αποδειχθεί η Αστυνομία, οι Κοινωνικές Υπηρεσίες και οι Αρχές της μικρής πόλης Ρόδεραμ αλλά και ολόκληρου του Γιόρκσιρ , σφύριζαν αδιάφορα σε συνεχείς καταγγελίες για σεξουαλική εκμετάλλευση και κακοποίηση παιδιών και εφήβων από άνδρες Πακιστανικής καταγωγής στην πόλη τους για πάνω από 30 χρόνια. Το απόστημα έσπασε με τρομερή επιμονή ερευνητών- που οι εκθέσεις, αναφορές και καταγγελίες τους «θάβονταν» επιμελώς σε ντουλάπια - και του Τύπου.
Επρόκειτο για οργανωμένη σεξουαλική εκμετάλλευση και κακοποίηση παιδιών στην πόλη Ρόδεραμ, του Γιόρκσιρ από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 έως τη δεκαετία του 2010 και την σκανδαλώδη άρνηση των τοπικών αρχών να πράξουν το καθήκον τους παρά τις συνεχείς καταγγελίες και τις αναφορές για σεξουαλική κακοποίηση, μήπως και τους πουν ρατσιστές!
Τα αποδεικτικά στοιχεία της σεξουαλικής κακοποίησης αναφέρθηκαν για πρώτη φορά, στις Αρχές την δεκαετία του 1990, όταν οι διευθυντές δομών παιδικής φροντίδας ερεύνησαν αναφορές ότι τα παιδιά, που ήταν υπό τη φροντίδα τους παραλαμβάνονταν από οδηγούς ταξί ως επί το πλείστον Πακιστανικής καταγωγής. Η Αστυνομία αδιαφόρησε. Τουλάχιστον από το 2001, πολλές αναφορές στην Αστυνομία και το Δημοτικό Συμβούλιο του Ρόδεραμ αποκάλυπταν και ονοματεπώνυμα φερόμενων δραστών- αρκετοί από μία μεγάλη οικογένεια Η πρώτη ομαδική καταδίκη ήρθε μόλις το 2010, όταν πέντε Πακιστανοί άνδρες (με Βρετανική υπηκοότητα λόγω Κοινοπολιτείας) καταδικάστηκαν για σεξουαλικά αδικήματα κατά κοριτσιών ηλικίας 12–16 ετών. Ο Άντριου Νόρφολκ των The Times του Λονδίνου αποκάλυψε το θέμα της κάλυψης των βιαστών από τις Αρχές , αναφέροντας το 2012 ότι η κακοποίηση στην πόλη ήταν ευρέως διαδεδομένη και ότι η Αστυνομία και το Δημοτικό Συμβούλιο το γνώριζαν για πάνω από δέκα χρόνια.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
