Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Σάββατο 25/6

Ελληνοκύπριος επιχειρηματίας κάνει μόδα τα εναέρια ταξί που θα μας πηγαίνουν στα νησιά



newmoney.gr,protothema.gr

Ελληνοκύπριος επιχειρηματίας, που ζει στο Λονδίνο ,με ιστορία στις αερομεταφορές, λανσάρει στην Ελλάδα τις φτηνές ιδιωτικές αερομεταφορές. Τα εναέρια ταξί με lear jets και τα ελικόπτερα low cost λανσάρονται ως νέα μόδα. Πίσω από το πανέξυπνο εγχείρημα βρίσκεται ο Ανδρέας Χριστοδουλίδης. Ενας επιχειρηματίας με ιστορία 30 χρόνων στον αεροπορικό κλάδο. Με παραρτήματα σε Λονδίνο, Αθήνα και Κύπρο η εταιρεία του Zela Aviation είναι κυρίαρχος στις αγοροπωλησίες αλλά και ενοικιάσεις αεροσκαφών σε μεγάλες και γνωστές αεροπορικές εταιρείες. Η παγκόσμια πανδημία που μας επιφύλαξε η εποχή όμως και ο φόβος μετάδοσης του ιού, τον παρακίνησε για μια ακόμη επιχειρηματική ιδέα: Τα πολυτελή ταξί του αέρα. «Κάποτε η τάση ήταν οι μαζικές low cost αεροπορικές εταιρίες οι οποίες όχι μόνο είχαν μεγάλη επιτυχία στην εποχή τους αλλά έγιναν και τάση. Πολλοί ήταν εκείνοι που πήγαιναν Λονδίνο με ασφαλή τρόπο αλλά χωρίς παροχή υπηρεσιών μέσα στο αεροπλάνο (κάποιο γεύμα ή έστω έναν καφέ). Μπορεί να μην είχαν παροχές, έκαναν όμως οικονομία στην τσέπη τους. Σε καιρό πανδημίας τα ταξίδια μειώθηκαν αισθητά και όσοι έπρεπε να ταξιδέψουν έγιναν περισσότερο επιφυλακτικοί. Τους ενδιαφέρει να μεταφέρονται σε άλλες χώρες ή σε νησιά, χωρίς όμως άλλο κόσμο, απλά με την παρέα τους». Η εταιρεία που δημιούργησε τώρα ο πανέξυπνος επιχειρηματίας (η Zela Jet) σ΄αυτό αποβλέπει. Στο ότι ο οποιοσδήποτε μπορεί μόνος του ή με άλλα τέσσερα άτομα να φτάσει στον προορισμό του γρήγορα, με ασφάλεια και με ένα κόστος πάρα πολύ οικονομικό μια και για τους κοντινούς προορισμούς δεν ξεπερνά τις 6 χιλιάδες. Η σύλληψη σαφώς και μας κάνει να συνειδητοποιήσουμε ότι γεννήθηκαν τα luxurious ταξί του αέρα. «Η λογική θυμίζει την εφαρμογή των ταξί Uber. Aυτά είναι τα uberακια του αέρα, μ’ ότι καλό συνεπάγεται αυτό. Γίνονται γρήγορες αερομεταφορές, χωρίς κεράσματα και ιδιαίτερη παροχή υπηρεσιών. Tα αεροσκάφη εξοικονομούν απλά χώρο για άλλα τρία άτομα και δεν διαθέτουν ούτε καν τουαλέτα. Όλα θα γίνονται γρήγορα, με ασφάλεια και αίσθηση low cost πολυτέλειας» Για εκείνους που επιθυμούν κάτι ακόμη πιο γρήγορο υπάρχουν και τα ελικόπτερα. Μια σειρά από τις κούκλες του αέρα μεταφέρουν τους επιβάτες πολύ γρήγορα στα νησιά. Μέσα σε τριάντα λεπτά (μαζί με την διαδικασία της επιβίβασης και αποβίβασης) από την Αθήνα, επιχειρηματίες και η οικογένειά τους θα έχουν τη δυνατότητα να βρεθούν στις Σπέτσες, στην Μύκονο, στο Πόρτο Χέλι ή όπου αλλού…

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία