 |
|
|  Πέμπτη 12/5
Εξωφρενική η κατάσταση στην Μύκονο
Ζήτησαν από Αμερικανίδα τουρίστρια να πληρώσει 600 ευρώ για... δυο κοκτέιλ και μια μερίδα καβουροπόδαρα
protothema.gr
Απροσδόκητα υψηλές τιμές, ακόμη και για το νησί των ανέμων, προκάλεσαν εντύπωση σε Αμερικανίδα που επισκέφθηκε τη Μύκονο. Παραπονέθηκε σε τουριστική πράκτορα, που ήταν υπεύθυνη για τη διαμονή της, για τα 600 ευρώ που κλήθηκε να πληρώσει για μόλις δύο κοκτέιλ και μια μερίδα καβουροπόδαρα σε παραλιακό εστιατόριο.
«Περάσαμε μια όμορφη μέρα στην παραλία αλλά σε παρακαλώ, προειδοποίησε μελλοντικούς σου πελάτες ότι το εστιατόριο- μπαρ που επισκεφτήκαμε, μας χρέωσε 600 ευρώ για δυο κόκτειλ και μια μερίδα καβουροπόδαρα ανέφερε στο μήνυμά της προς την τουριστική πράκτορα η Αμερικανίδα που βρίσκεται στη Μύκονο με την 19χρονη κόρη της.
«Ενώ ξέραμε ότι ο λογαριασμός δεν θα υπερέβαινε τα 200 ευρώ, ξαφνικά μας ζητάνε να πληρώσουμε 600 ευρώ! Μάλιστα έβαλαν τρεις άντρες μπροστά μας όταν αρνήθηκα να πληρώσω γιατί αυτά που μας ζητούσαν ήταν εξωφρενικά. Το μοναδικό επιπλέον έξοδο ήταν ότι είχαμε καθίσει τρεις ώρες σε δυο ξαπλώστρες του καταστήματος. Φεύγοντας οι ντόπιοι μου είπαν ότι πελάτες ειδοποιούν συνεχώς την αστυνομία για παρόμοια περιστατικά που αφορούν το συγκεκριμένο μαγαζί, όμως ποτέ δεν γίνεται τίποτα» συνέχισε η Αμερικανίδα μιλώντας στην τουριστική πράκτορα.
Η Αμερικανίδα πρόκειται να καταθέσει μήνυση στην Υποδιεύθυνση Αστυνομίας Μυκόνου κατά των υπευθύνων του εστιατορίου καθώς υποστηρίζει ότι δέχτηκε απειλές από εργαζόμενους του κέντρου εστίασης, όπως «ξέρουμε πού μένεις», όταν αρνήθηκε να πληρώσει τα 600 ευρώ για τα δυο κοκτέιλ και τη μια μερίδα καβουροπόδαρα.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
