 |
|
|  Παρασκευή 6/5
Απόφαση που πυροδοτεί την σύγκρουση απο το Ισραήλ
Το Ανώτατο Δικαστήριο άνοιξε τον δρόμο για την ισοπέδωση οκτώ παλαιστινιακών χωριών
ΑΠΕ-ΜΠΕ,zougla.gr,protothema.gr
Το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ απέρριψε ένα αίτημα κατά της έξωσης τουλάχιστον 1.000 Παλαιστινίων κατοίκων μιας αγροτικής περιοχής στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη την οποία το Ισραήλ έχει ορίσει για διεξαγωγή στρατιωτικών γυμνασίων.
Έπειτα από δύο δεκαετίες ατελέσφορων νομικών ελιγμών, το Ανώτατο Δικαστήριο εξέδωσε την απόφασή του, ανοίγοντας τον δρόμο για την κατεδάφιση οκτώ μικρών χωριών σε μια βραχώδη, άνυδρη περιοχή κοντά στη Χεβρώνα που οι Παλαιστίνιοι αποκαλούν Μασάφερ Γιάτα και οι Ισραηλινοί Λόφοι της Νότιας Χεβρώνας.
Στην απόφασή του, το δικαστήριο αποφάνθηκε πως οι Παλαιστίνιοι κάτοικοι, που έχουν διατηρήσει έναν διακριτό, από γενιά σε γενιά νομαδικό τρόπο ζωής, ζώντας από τη γεωργία και τη κτηνοτροφία, δεν ήταν μόνιμοι κάτοικοι της περιοχής όταν ο ισραηλινός στρατός την κήρυξε για πρώτη φορά πεδίο βολής τη δεκαετία του 1980.
Οι κάτοικοι του Μασάφερ Γιάτα και ισραηλινές οργανώσεις προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων λένε πως πολλές από τις παλαιστινιακές οικογένειες ζουν μόνιμα στην περιοχή έκτασης 30.000 στρεμμάτων προτού το Ισραήλ καταλάβει τη Δυτική Όχθη στον πόλεμο του 1967 και πως η έξωσή τους θα συνιστά παραβίαση του διεθνούς δικαίου.
«Αυτό αποδεικνύει πως το δικαστήριο αυτό είναι τμήμα της κατοχής», δήλωσε ο Νιντάλ Αμπού Γιούνις, δήμαρχος του Μασάφερ Γιάτα. «Δεν θα φύγουμε από τα σπίτια μας. Θα μείνουμε εδώ», είπε.
Το δικαστήριο ανέφερε πως η πόρτα παραμένει ανοικτή για τους χωρικούς να συμφωνήσουν με τον στρατό ώστε να μπορούν να χρησιμοποιούν τμήματα της γης για γεωργικούς σκοπούς και κάλεσε τις δύο πλευρές να επιδιώξουν έναν συμβιβασμό.
Η Ένωση για τα Πολιτικά Δικαιώματα στο Ισραήλ (ACRI), που μαζί με τους κατοίκους της Μασάφερ Γιάτα υπέβαλε το αίτημα κατά της έξωσης, δήλωσε πως η ετυμηγορία θα έχει "συνέπειες χωρίς προηγούμενο".
"Το Ανώτατο Δικαστήριο ενέκρινε επίσημα να μείνουν ολόκληρες οικογένειες, με τα παιδιά και τους ηλικιωμένους τους, χωρίς μια στέγη πάνω από τα κεφάλια τους", ανέφερε σε μια ανακοίνωση η ACRI.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
