 |
|
|  Τετάρτη 4/5
Έρευνα στο Βέλγιο μετά τις καταγγελίες επτά γυναικών ότι τους χορήγησαν ναρκωτικά με ενέσεις σε χοροεσπερίδα
RTBF,protothema.gr
Η βελγική δικαιοσύνη ξεκίνησε έρευνα την Τρίτη για χορήγηση ναρκωτικών ουσιών αφού επτά γυναίκες οι οποίες συμμετείχαν σε χοροεσπερίδα στο Ρουβρουά ανέφεραν ότι άγνωστοι τις τσίμπησαν με ενέσεις.
Η αστυνομία έχει ήδη πάρει καταθέσεις από τις επτά γυναίκες, οι τέσσερις εκ των οποίων είναι ανήλικες. Όλες συμμετείχαν στον χορό που οργάνωσε το βράδυ του Σαββάτου η Λέσχη Νέων (CDJ) του Νταμπικούρ, ενός χωριού στην περιφέρεια του Λουξεμπούρ, κοντά στα σύνορα με τη Γαλλία.
Οι επίσημες αναφορές των αστυνομικών κατατέθηκαν στην εισαγγελία του Αρλόν η οποία ξεκίνησε προκαταρκτική έρευνα, όπως είπε η εκπρόσωπος των εισαγγελικών αρχών, Αν Σοφί Γκιλμό.
«Ορισμένες από τις καταγγέλλουσες μεταφέρθηκαν σε νοσοκομείο, ασφαλώς θα έχουμε τα αποτελέσματα των αιματολογικών ή των ουρολογικών εξετάσεων», πρόσθεσε.
Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει κανένας ύποπτος και δεν έχει διαπιστωθεί ποια απαγορευμένη ουσία χρησιμοποιήθηκε. Οι γυναίκες ανέφεραν δύο διαφορετικούς τρόπους δράσης των δραστών. Ορισμένες είπαν ότι την επομένη του χορού εντόπισαν στο σώμα τους «ένα σημαδάκι» που θα μπορούσε να παραπέμπει σε τρύπημα από βελόνα. Τουλάχιστον μία είπε ότι στο ποτό της είδε κάτι «ύποπτο» και σκέφθηκε ότι μπορεί να της είχαν ρίξει «ένα σκονάκι στο ποτήρι».
Σύμφωνα με το γαλλόφωνο ραδιοτηλεοπτικό δίκτυο RTBF τα θύματα ανέφεραν διάφορα συμπτώματα, όπως ίλιγγο, πονοκέφαλο, ναυτία ή απώλεια μνήμης.
Στη Γαλλία ο κόσμος της νύχτας έχει καταληφθεί από ψύχωση αφού δεκάδες άνθρωποι, σε πολλές περιοχές της χώρας, είπαν ότι δέχτηκαν μυστηριώδη «τσιμπήματα» ενώ διασκέδαζαν σε νυχτερινά κέντρα. Πολλοί εμφάνισαν συμπτώματα όπως ίλιγγο, ναυτία και εμετούς. Από τις αρχές Απριλίου έχουν γίνει περίπου 60 καταγγελίες στην αστυνομία.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
