 |
|
|  Σάββατο 23/4
Τζον Πολ Ντετζόρια
Η απίστευτη ιστορία τού Eλληνο-ιταλού, πρώην άστεγου, που μπήκε στη λίστα των billionaires του Forbes
newmoney.gr,protothema.gr
Ο αυτοδημιούργητος Ελληνοϊταλός δισεκατομμυριούχος, ο οποίος πουλούσε σαμπουάν πόρτα με πόρτα για να ζήσει, έστησε έναν «κολοσσό» με μια χούφτα δολάρια και η ζωή του έγινε ντοκιμαντέρ.
Δυο φορές στη ζωή του έμεινε άστεγος και αναγκαζόταν να κοιμάται στο αυτοκίνητο του κατά μήκος της Sunset Strip στο L.A., για να ξυπνά, να τρώει ένα φθηνό πρωινό με 99 σεντς σε εστιατόρια για οδηγούς φορτηγών και να αρχίσει να πουλά σαμπουάν door-to-door για να κερδίσει τα προς το ζην.
Μετά από ώρες επέστρεφε κατάκοπος στο ΙΧ του, σε μια παλιά Rolls Royce τουλάχιστον 20ετίας, όπως είχε γραφεί παλαιότερα σε αμερικανικά δημοσιεύματα, την οποία είχε μετατρέψει σε… διαμέρισμα, για λίγη ξεκούραση και ύπνο, πριν βγει πάλι στους δρόμους για μεροκάματο.
Μεροκάματο απλά, ή το ξεκίνημα μιας εκπληκτικής επιχειρηματικής πορείας που μοιάζει μεν με παραμύθι, μα είναι πέρα για πέρα αληθινή; Προφανώς, ισχύουν και τα δυο…
Ο Ελληνοϊταλός δισεκατομμυριούχος και φιλάνθρωπος Τζον Πολ Ντετζόρια σίγουρα δεν ξεχνά ποτέ τα πιο δύσκολα χρόνια της ζωής του, αυτά που σημάδεψαν το ξεκίνημα του, όχι απαραίτητα με αρνητικά συναισθήματα. Ίσως και με καμάρι, αφού αυτή η περίοδος επιβεβαιώνει με τον καλύτερο τρόπο για τον ίδιο τον τίτλο του αυτοδημιούργητου. Του ανθρώπου που δεν φοβήθηκε τίποτα και νίκησε τις αντιξοότητες -όταν άλλοι στην θέση του, πιθανόν, να κατέφευγαν στην πρόνοια για να επιβιώσουν- και με «μια χούφτα δολάρια» έστησε μια μεγάλη επιχειρηματική «αυτοκρατορία»…
Σήμερα, η βασική εταιρεία του παράγει και διαθέτει περισσότερα από 100 προϊόντα και είδη κομμωτικής σε πάνω από 80 χώρες σε όλο τον κόσμο, ενώ το όνομα του εμφανίζεται επί μια σερί δεκαετία –από το 2013- στην «χρυσή» λίστα Forbes με τους billionaires του πλανήτη, όπως και φέτος.
Με net worth 2,8 δισ. δολ. ο 78χρονος γιος μεταναστών, γεννημένος στις ΗΠΑ σε μια γειτονιά του Λος Άντζελες από Ιταλό πατέρα και Ελληνίδα μάνα – με καταγωγή από την πόλη της Καβάλας- φιγουράρει το 2022 στην θέση νο 1.096, κατέχει δηλαδή portfolio ίσης αξίας με εκείνο του Φίλιππου Νιάρχου, είναι κατά …100 εκατ. δολ. πιο πλούσιος από τον «βασιλιά των εξαγορών», Ντιν Μητρόπουλο, αλλά και από πολλές εκατοντάδες άλλους!
Αν και με τα περσινά εισοδήματα και assets απέχει αρκετά από το αποκορύφωμα του 2013, τότε που η περιουσία του εκτινάχθηκε στα 4 δισ. δολ., όσο και από τις δυο χρονιές κατά τις οποίες εισήλθε στο Top-400, η απίστευτη ιστορία του Τζον Πολ Ντετζόρια ήταν πάντοτε και παραμένει διδακτική για όλους. Ενός φτωχού που δεν τα παράτησε ποτέ και έγινε πάμπλουτος…
Δεν θεωρείται τυχαίο ότι το success story του Ελληνοϊταλού billionaire περιγράφεται από πολλούς ως ένα ζωντανό παράδειγμα του «Αμερικανικού Ονείρου» και έχει αποτελέσει ακόμα και θέμα σε ντοκιμαντέρ.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
