 |
|
|  Τρίτη 12/4
Εγραψε βιβλίο με τον τίτλο «Πώς να σκοτώσετε τον σύζυγό σας» και πράγματι τον...σκότωσε!!!
iefimerida.gr
Το 2011 έγραψε το δοκίμιο «Πώς να σκοτώσετε το σύζυγό σας» και 7 χρόνια μετά ο άνδρας της πυροβολήθηκε θανάσιμα. Οι αρχές όμως, ισχυρίζονται πως εκείνη ήταν η δράστης της δολοφονίας και τώρα κάθεται στο σκαμνί για φόνο...
Το πρωί της 2ας Ιουνίου 2018, ο Νταν Μπρόφι γέμιζε κουβάδες με πάγο και νερό σε ένα νεροχύτη, προετοιμαζόμενος για τη ημέρα του ως εκπαιδευτής στο Ινστιτούτο Μαγειρικής του Όρεγκον. Τότε, κάποιος μπήκε στην κουζίνα και τον πυροβόλησε στην πλάτη.
Ο Μπρόφι έπεσε στο έδαφος και πυροβολήθηκε ξανά στο στήθος από κοντά. Οι μαθητές του τον βρήκαν νεκρό λίγη ώρα αργότερα. Ο θάνατός του συγκλόνισε και προκάλεσε λύπη στον γαστρονομικό κόσμο του Όρεγκον όπου ο Μπρόφι, ένας σεφ με ιδιαίτερη εξειδίκευση στα μανιτάρια, ήταν γνωστός.
Και κανείς δεν φαινόταν πιο στενοχωρημένος από το θάνατό του, από ότι η σύζυγός του, Νάνσι Κράμπτον, μια αυτοανακηρυχθείσα συγγραφέας ρομαντικών μυθιστορημάτων που πουλούσε ασφαλιστήρια συμβόλαια. «Για όσους από εσάς είστε κοντά μου και νιώθετε ότι πρέπει να μου τηλεφωνήσετε, έχετε δίκιο, αλλά παλεύω να βγάλω νόημα από όλα αυτή τη στιγμή» έγραψε στο Facebook την επόμενη ημέρα του θανάτου του.
Όσοι γνώριζαν τον Μπρόφι αναρωτιούνταν πώς θα μπορούσε κάποιος να είναι τόσο κακός μαζί του. «Ήμουν σε απόλυτο σοκ» είπε μία μαθήτριά του, η Μάντισον Άμπρουργκι, στο περιοδικό People το 2018. Εκτός από τις δεξιότητές του στην κουζίνα, ο Μπρόφι ήταν γνωστός για τη γενναιοδωρία του με την τοπική κοινότητα αστέγων. Επίσης, οι μαθητές του λένε ότι ήταν πολύ αστείος και πως τους έβαζε να φορούν σομπρέρο ή καπέλο κλόουν εάν ξεχνούσαν τα καπέλα ου σεφ τους.
Γιατί κατηγορείται για τον θάνατό του η σύζυγός του; Ποιο ήταν το κίνητρο;
Όμως, τον Σεπτέμβριο του 2018, σε μια ανατροπή που αρμόζει στα δικά της ρομαντικά μυθιστορήματα μυστηρίου, η Νάνσι Κράμπτον, η συγγραφέας του δοκιμίου του 2011 με τίτλο «Πώς να σκοτώσετε τον σύζυγό σας» κατηγορήθηκε για το φόνο του άντρα της.
Και τώρα,τέσσερα χρόνια μετά τη σύλληψή της, η Κράμπτον δικάζεται αντιμέτωπη με την κατηγορία του φόνου του συζύγου της, με τον οποίο ήταν μαζί για περισσότερες από δύο δεκαετίες.
Οι εισαγγελείς ισχυρίζονται πως η Κράμπτον σκότωσε τον σύζυγό της για να επωφεληθεί από ένα ασφαλιστήριο συμβόλαιο ζωής ύψους 1,5 εκατομμυρίου δολαρίων. «Εκτέλεσε αυτό που πίστευε ότι ήταν το τέλειο σχέδιο» είπε ο Ανώτερος Αναπληρωτής Εισαγγελέας της κομητείας Multnomah Shawn Overstreet στους ενόρκους στις εναρκτήριες δηλώσεις της δίκης, σύμφωνα με το The Oregonian. «Όλα τα στοιχεία που ακολούθησαν οι ντετέκτιβ στράφηκαν στη Νάνσι Μπρόφι».
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
