 |
|
|  Δευτέρα 11/4
Aυτοκινητοβιομηχανία έχει σε εκκρεμότητα... 1 εκατομμύριο παραγγελίες
newsauto,protothema.gr
Οι ελλείψεις σε ημιαγωγούς, η πανδημία και ο πόλεμος στην Ουκρανία έχουν φέρει σε εξαιρετικά δυσχερή κατάσταση την αυτοκινητοβιομηχανία. Και το 2022 προβλέπεται να εξελιχθεί ακόμα πιο δύσκολο.
Τον τελευταίο χρόνο η παγκόσμια αυτοκινητοβιομηχανία αντιμετωπίζει την “τέλεια καταιγίδα”. Σαν να μην έφτανε η πανδημία και τα lockdown, ήρθαν και οι ελλείψεις στα microchips να κάνουν τα πράγματα πιο δύσκολα. Και την χαριστική βολή δίνει ο πόλεμος στην Ουκρανία, που έχει φέρει τις μεγάλες εταιρίες στα πρόθυρα νευρικής κρίσης.
Σε μία τέτοια κατάσταση βρίσκεται το γκρουπ Hyundai, με τις δύο εταιρίες Hyundai και Kia να έχουν από κοινού σχεδόν 1 εκατομμύριο αυτοκίνητα σε καθυστερημένες παραγγελίες.
Στις αρχές του 2021 το νούμερο αυτό ήταν στις μόλις 100.000 μονάδες, όμως τον Μάρτιο του 2022 το νούμερο αυτό ξεπέρασε τα 500.000 αυτοκίνητα σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας The Korea Times.
Οι καθυστερήσεις αυτές αποτελούν ένα σημαντικό εμπόδιο για να επιτύχει η εταιρία τον στόχο των 7,47 εκατομμυρίων πωλήσεων μέσα στην χρονιά.
Η παραγωγή της Kia στην Κορέα έφθασε μόλις στο 82% της δυναμικότητας της, κάτι που σημαίνει 26.000 λιγότερα αυτοκίνητα, τα 19.000 εκ των οποίων οφείλονται σε έλλειψη ημιαγωγών και τα 7.000 σε έλλειψη καλωδιώσεων. Τα εργοστάσιά της στις ΗΠΑ, Μεξικό, Σλοβακία και Ινδία έχουν μείνει πίσω στην παραγωγή κατά 14.000 αυτοκίνητα.
Το κύριο ζήτημα είναι ότι οι παραγγελίες καθημερινά αυξάνουν την ίδια στιγμή που η παραγωγή μειώνεται καθημερινά. Υπάρχουν αγορές που οι αγοραστές ενός Κia Carnival χρειάζεται να περιμένουν 11 μήνες, ενώ για το Kia Sorento και το Sportage Hybrid η αναμονή μπορεί να φθάσει και τους 18 μήνες.
Το πρόβλημα είναι ότι το θέμα με τους ημιαγωγούς δεν πρόκειται να λυθεί ούτε μέσα στο 2022, με τους αναλυτές να επισημαίνουν ότι μέχρι τώρα η παγκόσμια αυτοκινητοβιομηχανία έχει χάσει 1,34 εκατ. μονάδες.
Και αυτό χωρίς να υπολογιστούν ακόμα οι επιπτώσεις του πολέμου, ο οποίος συνεχίζεται με αμείωτη ένταση. Και να μεγεθύνει ακόμα περισσότερο τα προβλήματα όλων των εταιριών παραγωγής αυτοκινήτου και όχι μόνο των Κορεατών.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
