Η   Ε λ λ η ν ι κ ή   Φ ω ν ή   σ ε   5 5   γ λ ώ σ σ ε ς
   G r e e k   V o i c e   i n   5 5   l a n g u a g e s



Πάμε Σινεμά ; Οι ταινίες της εβδομάδας
 
ελληνική φωνή - κεντρική σελίδα  
επικοινωνία εκτύπωση
 
Εκδότης-Διευθυντής: ΓΙΑΝΝΗΣ ΕΥΤΥΧΙΔΗΣ
Διευθύντρια Σύνταξης: ΤΟΝΙΑ ΜΑΝΙΑΤΕΑ
Ηλεκτρονική Ενημέρωση για την Ελλάδα και τον Κόσμο - News - Nachrichten
Θέατρο - Σινεμά    (click)   Μουσική    (click)  Αθλητισμός    (click)  Οικονομικά Θέματα    (click)
     




Κυριακή 10/4

Η ελληνόφωνη Απουλία υποδέχθηκε την ΠτΔ Κατερίνα Σακελλαροπούλου



AΠΕ-ΜΠΕ

Με τραγούδια στη γκρεκάνικη γλώσσα και παραδοσιακούς χορούς ,υποδέχθηκαν οι κάτοικοι των ελληνόφωνων χωριών της Απουλίας, την Πρόεδρο της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου και την Υπουργό Πολιτισμού και Αθλητισμού Λίνα Μενδώνη, που την συνοδεύει, κατά την επίσκεψή της, στην περιοχή Σαλέντο της Κάτω Ιταλίας. Η κα. Σακελλαροπούλου δεν έκρυψε την συγκίνησή της, από την θερμή υποδοχή, που της επεφύλαξαν στους ελληνόφωνους Δήμους, που επισκέφθηκε, υπογραμμίζοντας, τις ελληνικές ρίζες που μας συνδέουν και τον αδελφικούς δεσμούς μεταξύ μας. Κατά την επίσκεψή της, στον Δήμο Castrignano dei Greci, η Πρόεδρος, αφού εξέφρασε τη χαρά της, που βρίσκεται κοντά τους, υπογράμμισε ότι «και μόνο το όνομα του όμορφου χωριού σας, Καστράκι των Ελλήνων, προκαλεί συγκίνηση» και ευχήθηκε «να μείνει απόρθητο και περήφανο, όπως έμεινε τόσους αιώνες, να διαφυλάττει την ανάμνηση των ελληνικών ριζών σας και να καλλιεργεί τους γόνιμους καρπούς τους: την ωραία σας γλώσσα, τις παραδόσεις, τον πλούσιο πολιτισμό σας». Ιδιαίτερη συγκίνηση, ένιωσε και κατά την επίσκεψή της στο Carpignano Salentino. Όπως είπε: «ένιωσα να μου μιλά το Βυζάντιο από την κρύπτη της Αγίας Χριστίνας, με τις καταπληκτικές τοιχογραφίες της, με κορυφαία εκείνη του Θεοφύλακτου, του 959 μ.Χ., και τις πολλές αφιερωματικές ελληνικές επιγραφές της» και πρόσθεσε ότι η έντονη παρουσία της Ιστορίας σε κάθε γωνιά, οι αιωνόβιοι ελαιώνες και αμπελώνες, κάνουν ακόμα πιο αισθητή τη βαθιά συγγένεια ανάμεσά μας, τον αδελφικό μας δεσμό. Εξίσου, θερμή, ήταν και η υποδοχή της ελληνικής αποστολής στον Δήμο Melpignano, με την κα. Σακελλαροπούλου να τονίζει συγκινημένη: «Βρίσκομαι στον τόπο όπου άνθιζε η λόγια γραπτή γλώσσα και το ελληνικό βυζαντινό τυπικό ως τον 16ο αιώνα, στον τόπο όπου αισθάνεται κανείς το βάθος της ιστορίας και την πυκνότητα των παραδόσεων. Τραγούδια στη γκρεκάνικη γλώσσα, νύχτες της Ταράντας, ένας κόσμος παλιός, που διατηρεί ζωντανές τις ελληνικές του ρίζες». Στον προαιώνιο δεσμό ανάμεσα στον ελλαδικό κόσμο και τους Έλληνες της Κάτω Ιταλίας, αναφέρθηκε η Πρόεδρος της Δημοκρατίας και κατά την επίσκεψή της στον Δήμο Zollino. Βαδίζοντας στους δρόμους του όμορφου Τζολίνο, τόνισε ότι την συγκινεί βαθιά η ελληνική ψυχή που μιλά τόσο λιτά και κατηγορηματικά γι' αυτόν τον προαιώνιο δεσμό ανάμεσα στον ελλαδικό κόσμο και τους Έλληνες της Κάτω Ιταλίας.

 

ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!

Όλα τριγύρω αλλάζουνε και όλα στα ίδια μένουν... ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία». Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων - εραστών και της εξουσίας... ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του 80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης, σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο τόπος και εκείνη η γενιά. ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές «μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της ...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους, για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως της όποιας εκλογικής αναμέτρησης... ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που ...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων» ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει... ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους «τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...

Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας

Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>


 




Ειδήσεις για όλους | Θέματα | Τουριστικό Ρεπορτάζ | Ιατρικά Θέματα | Παρουσίαση Βιβλίων | Επικοινωνία