 |
|
|  Tρίτη 15/3
Γερμανία- Ελλείψεις σε βασικά προϊόντα προκαλούν αγορές πανικού στα σούπερ μάρκετ
AΠΕ,zougla.gr
Έλλειψη σε μαγειρικό λάδι, αλεύρι, μαγιά, αλλά και βασικών ειδών όπως το αλάτι και τα ζυμαρικά, παρατηρείται ήδη σε αρκετά γερμανικά σούπερ μάρκετ, καθώς πολλοί καταναλωτές, υπό τον φόβο κρίσης με μονιμότερα χαρακτηριστικά λόγω του πολέμου στην Ουκρανία και της αύξησης των τιμών ενέργειας, σπεύδουν να προμηθευτούν μεγαλύτερες ποσότητες. Κάποια σούπερ μάρκετ εφαρμόζουν ήδη περιορισμούς.
«Θεωρούμε ότι αυτός ο πόλεμος θα αυξήσει ακόμη περισσότερο τις τιμές», δηλώνει στην Augsburger Allgemeine ο Πρόεδρος της Γερμανικής Ένωσης Αγροτοπαραγωγών Γιοάχιμ Ρούκβιντ και επισημαίνει ότι οι αγρότες υποφέρουν ήδη από το υψηλό κόστος παραγωγής. «Στην περίπτωση των λιπασμάτων, υπάρχουν ήδη τα πρώτα σημεία συμφόρησης ή αστοχιών, οι τιμές εξακολουθούν να είναι πολύ υψηλές και, λόγω της αύξησης της τιμής του φυσικού αερίου, θα συνεχίσουν να αυξάνονται», τονίζει ο ίδιος και επισημαίνει ότι αυτές οι συνθήκες επηρεάζουν άμεσα τις τιμές και την επάρκεια αλεύρων και προϊόντων σιτηρών.
Το 2021, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΕ, η Ρωσία ήταν ο μεγαλύτερος εξαγωγέας σιταριού στον κόσμο, ενώ η Ουκρανία βρισκόταν στην πέμπτη θέση. Ο πόλεμος έχει τώρα ακινητοποιήσει τις εξαγωγές, προκαλώντας επιπλέον προβλήματα στην αγορά.
Οι ειδικοί της κυβέρνησης παρόλα αυτά δεν θεωρούν για την ώρα ότι θα πρέπει να αναμένονται σημαντικές ελλείψεις τροφίμων. Μακροπρόθεσμα ωστόσο, όπως επισημαίνει η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Πολιτικής Προστασίας και Βοήθειας για Καταστροφές, δεν αποκλείεται να υπάρξουν προβλήματα στην προμήθεια προϊόντων όπως η μουστάρδα, τα δημητριακά και το μαγειρικό λάδι.
|
|
|
|
ΤΟΠΟ ΣΤΑ ΝΙΑΤΑ!
|
Όλα τριγύρω
αλλάζουνε και όλα
στα ίδια μένουν...
ΛΕΕΙ μια λογική ότι, «μεγαλύτερη και από τη σοφία είναι η εμπειρία».
Διότι δεν πρέπει μόνο να είναι κανείς σοφός για να καταλάβει ότι με
την εξουσία «παίζουν» πάντα οι ίδιοι και οι ίδιοι εραστές (κατά μια
έννοια «νταβατζήδες» οι οποίοι και δεν επιτρέπουν σε άλλους να την
αγγίξουν), αλλά θα πρέπει να είναι κανείς και αρκετά έμπειρος ώστε να
την έχει ζήσει για χρόνια αυτήν την στενή σχέση μεταξύ των παραγόντων
- εραστών και της εξουσίας...
ΕΙΠΑ τις προάλλες να θυμηθώ τα παλιά και τα ρεπορτάζ της δεκαετίας του
80, πήρα το αμάξι και τον δρόμο για την Κάρλα, με μουντό καιρό και
πολύ αέρα για να παρακολουθήσω τα εγκαίνια της δημιουργίας της λίμνης,
σχεδόν έναν αιώνα από την αποξήρανσή της. Ιστορικό γεγονός λέω, δεν θα
το χάσω, ποιός ξέρει κάποιοι άλλοι απόγονοι της δικής μας εποχής
μπορεί να την ... αποξηράνουν πάλι, ψάχνοντας ίσως για λύσεις σε
θέματα διατροφικών αναγκών, ή ό,τι άλλο τέλος πάντων θα έχει ανάγκη ο
τόπος και εκείνη η γενιά.
ΕΙΔΑ λοιπόν στην Κάρλα, τι άλλο; νερά...πολλά νερά... Τις γνωστές
«μπάρες» της δεκαετίας του 90, να γίνονται ταμιευτήρες και δυο τρεις
ταμιευτήρες μαζί να σχηματίζουν σήμερα μια μικρή λίμνη. Τον
περιφερειάρχη να ομιλεί στο βήμα για την σπουδαιότητα του έργου, που
χρειάστηκε δεκαετίες να υλοποιηθεί (και την συμβολή βεβαίως πολλών
ανθρώπων της εξουσίας, της κεντρικής και της τοπικής). Είδα πλειάδα
ανθρώπων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης, (ακόμα και της
...παραδιοίκησης) είδα σπουδαίους υπαλλήλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης που
βοήθησαν στην επιτάχυνση εκταμίευσης των πόρων, να συμμετέχουν όλοι
στη γιορτή, κυρίως χειροκροτώντας ή φωτογραφιζόμενοι (ανα)μεταξύ τους,
για τον εμπλουτισμό του κοινωνικού βιογραφικού τους ενόψει ενδεχομένως
της όποιας εκλογικής αναμέτρησης...
ΜΠΡΟΣΤΑ από τους φωτογράφους, μια ομήγυρη «παραγόντων» με γύρισαν
δεκαετίες πίσω. Οι ίδιοι άνθρωποι τα ίδια πρόσωπα, πιο γερασμένα πλέον
από τον χρόνο, έπιαναν θέσεις απέναντι από τις κάμερες με μια μαεστρία
επαγγελματική, που απέκτησαν από την πολυετή ενασχολησή τους με τα
κοινά. Πάει λέω...Ή εγώ γέρασα και τους βλέπω όλους ίδιους, ή δεν
υπάρχουν νέοι στον τόπο αυτό να δώσουν άλλη ζωντάνια, άλλη προοπτική
σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη ακόμα και με την πολιτική
εκπροσώπηση. Δήμαρχοι δεκαετιών, παλιοί πρόεδροι κοινοτήτων, σύμβουλοι
σιτεμένοι από τον χρόνο, πολιτικοί και διευθυντές υπηρεσιών που
ξέχασαν να συνταξιοδοτηθούν, όλοι εκείνοι οι «πολιτευτές», αλλά και οι
πρωτοκλασάτοι κομματάνθρωποι - «ιδιαίτεροι» όλων των χώρων, που
...σταφίδωσε τα πρόσωπά τους ο χρόνος, «γυρολόγοι των εκδηλώσεων»
ιδίως των εγκαινίων (μετα φαγητού παρακαλώ), προσδοκώντας τουλάχιστον
δημοσιότητα, δεν λένε ακόμα να εγκαταλείψουν, να αποτραβηχτούν
παραχωρώντας τις θέσεις τους σε νέους ανθρώπους, ορεξάτους για
δουλειά, πιο δυνατούς να χαράξουν το μέλλον που άλωστε τους ανήκει...
ΔΕΝ είχε τελειώσει η τελετή των εγκαινίων εκεί στα παρακάρλια χωράφια
και μελαγχόλησα. Πήρα τον δρόμο της επιστροφής. Άραγε τι ζητούσα και
γω εκεί; Πάνε πάνω από τρεις δεκαετίες τώρα από την πρώτη σύσκεψη που
είχα παρακολουθήσει τότε ως ρεπόρτερ της «Ελευθερίας» για την
δημιουργία της λίμνης αλλά και την (στα χαρτιά ακόμη) εκτροπή του
Αχελώου! Οι παλιοί «παράγοντες» πρέπει να κλείσουν τον κύκλο της ζωής
τους στα κοινά. Κρίμα όμως, γιατί από μόνοι τους δεν το κάνουν ποτέ οι
περισσότεροι. Η εξουσία είναι μια πλούσια ερωμένη, κρατά ομήρους τους
«τσιμπιμένους» μαζί της. Οι μόνοι που μπορούν να βάλουν τέλος σ´αυτές
τις σχέσεις είναι οι ψηφοφόροι. Κανείς άλλος...
|
|
Γράφει ο Δημοσιογράφος Χρήστος Τσαντήλας
|
Αναλυτικά στη σελίδα "Θέματα" >>
|
 |
|
|
|
